nominacje
,,Wojtek, Mania i Przesłuchanie" – ilustrowana bajka terapeutyczna i przewodnik prawny
,,Wojtek, Mania i przesłuchanie” to wyjątkowa bajka terapeutyczna dla dzieci przygotowujących się do bycia przesłuchiwanym w Przyjaznym Pokoju Przesłuchań oraz przewodnik prawny dla ich opiekunów. Projekt dyplomowy powstał pod kierunkiem prof. Lucyny Talejko-Kwiatkowskiej i dr Agaty Kulczyk na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, we współpracy z zespołem prawników, prawniczek i pedagożek związanych z Uniwersytetem im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Bajka opowiada historię chłopca, który czekając na wizytę w sądzie przepełniony jest różnego rodzaju lękami. Warstwa wizualna książki została zaprojektowana tak, aby maksymalnie wykorzystać infograficzny potencjał ilustracji. Ich charakter w dużej mierze wynika z nadrzędnej, terapeutycznej funkcji bajki. Prezentowane postaci i potwory cechuje komizm wpisujący się w dziecięca potrzebę dążenia do karnawalizacji strachu. Strachy mają zaokrąglone kształty i wyglądem przypominają hybrydy znanych dzieciom zwierząt. Dodatkowo, aby podkreślić ich nieprzystawalność do świata przedstawionego nadano im jednakowy kolor i pattern. Ten zabieg ułatwia natychmiastową identyfikację stworów jako istot wyimaginowanych. Także przedstawione na ilustracjach pomieszczenia stanowią staranne odwzorowanie rzeczywistego wyglądu przestrzeni, w jakiej może się znaleźć przesłuchiwane dziecko. Neutralna i jasna paleta barwna z kolorowymi akcentami tworzy wizerunek miejsca bezpiecznego, spokojnego i przyjaznego. Z myślą o początkujących czytelnikach teksty w książce zostały złożone tak, aby uniknąć dzielenia wyrazów, zastosowano także sporą interlinię, duży rozmiar liter oraz krój szeryfowy, który pozwala na wyraźne rozróżnienie ,,kłopotliwych” znaków takich jak ,,p”, ,,b”, czy ,,d”. Ponadto, wymiary książki umożliwiają komfortowe czytanie jej w pozycji leżącej, a także w razie konieczności spakowanie do torby. Nie mniej ważną częścią projektu jest ilustrowany poradnik prawny skierowany do opiekunów przesłuchiwanych dzieci. Wyjaśnia on kluczowe kwestie, takie jak: przebieg postępowania oraz przesłuchania, prawa i obowiązki przesłuchiwanego, odszkodowanie i zadośćuczynienie, a także rola pełnomocnika i oskarżyciela posiłkowego. Zróżnicowane potrzeby dwóch grup odbiorców wymagały dostosowania języka wizualnej narracji, dlatego najbardziej skomplikowane tematy zostały uzupełnione o przejrzyste infografiki. Ich prosta i oszczędna forma ma za zadanie zrównoważyć miejscami trudny i gęsty tekst prawniczy. Dodatkowo, rozumienie treści ułatwia konsekwentnie używany system ikon i kolorów. Jako pierwsze tak kompleksowe przedsięwzięcie w Polsce, projekt ma szansę odpowiedzieć na realną potrzebę, dlatego prace nad nim są wciąż kontynuowane. Docelowo publikacja ma być bezpłatnie dystrybuowana potrzebującym osobom oraz dostępna w formie ebook. Obecnie prowadzone są testy użyteczności projektu z udziałem dzieci i rodziców. W kolejnym etapie prac rozpocznie się szukanie sponsorów i patronów publikacji. Skład zespołu Zespół prawny: Joanna Grygiel, INP PAN – koordynacja projektu Zofia Branicka, WPiA UAM Kamil Łakomy, WPiA UAM Kinga Krężel Anna Nowotny Karolina Radomyska Zespół pedagogiczny: Katarzyna Bogucka-Otto Monika Dokowicz Aleksandra Hryniewicz Alicja Mazurek Nadzór merytoryczny: prof. Paweł Wiliński prof. Lucyna Talejko-Kwiatkowska Konsultacja literacka: Małgorzata Swędrowska Zdjęcia: Justyna Śmidowicz Rola autorki zgłoszenia: Infografiki Ilustracje Skład Praca nad tekstem bajki
[de]sakralizacja: o przemianach społeczno-religijnych w Polsce w ujęciu statystycznym
W książce ,,[de]sakralizacja”poruszone są takie zagadnienia jak: czym jest religia, jak wygląda wiara Polaków, jak społeczeństwo i środowisko wpływa na naszą wiarę, jakie problemy ma obecny Kościół katolicki i jak przedstawia się kierunek zmian religijnych w Polsce w kontekście postępującej sekularyzacji. Analiza opiera się na teoriach religijnych oraz danych statystycznych zebranych w Polsce w latach 1985-2022. Rosnący konflikt pomiędzy polskim Kościołem a społeczeństwem sprawia, że coraz więcej ludzi zaczyna kwestionować rolę religii w swoim życiu. Projekt książki ma być próbą obiektywnego spojrzenia na religię. Czytelnik zostaje zachęcony do samodzielnego analizowania poruszanych w książce zagadnień i formułowania własnej opinii. Praca skupia się na wykresach i infografikach opartych o dane statystyczne na temat religijności w Polsce, które zostały przeprowadzone przez CBOS i GUS. Książka bazuje na teoriach religii i rozpatruje możliwie jak najwięcej aspektów związanych z wiarą. Wykresy są przedstawione w formie odręcznych rysunków, aby podkreślić złożoność i trudność zamknięcia tematu wiary w sztywnych liczbach. Książka ma wymiary 26,5 x 19 x 2 cm i miękką okładkę ze skrzydełkami. Charakterystyczną cechą książki jest dwustronny napis na brzegu książki, który ujawnia się podczas jej wyginania. Projekt jest pracą licencjacką, stworzoną w Akademii Sztuki w Szczecinie i obronioną w kwietniu 2023 roku. Promotorką pracy jest dr hab. Danuta Dąbrowska. Promotorką pomocniczą jest mgr Patrycja Żyżniewska.
Autorski projekt i identyfikacja marki naturalnych barwników ziemnych i mineralnych WARSZTAT NIWA
Warsztat Niwa to projekt marki powstałej na rzecz pracy dyplomowej licencjackiej realizowanej na Instytucie Sztuki i Designu Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie pod nadzorem dr. Anny Zabdyrskiej. Marka jest dystrybutorem pigmentów ziemnych i naturalnych, przeznaczonych do wykorzystania w tworzeniu farb malarskich. Grupą odbiorczą marki są zarówno artyści z wieloletnim doświadczeniem jak i artyści amatorzy, którzy dopiero zaczynają przygodę z pigmentami. Logo marki tworzy sygnet składający się z piktogramów związanych z pigmentami, które zostały razem ułożone w taki sposób, aby przypominały przyjaźnie wyglądającą buzię. W skład piktogramów wchodzą: miska, moździerz używany do utarcia farby, pigmenty, liść symbolizujący naturę oraz ręka oznaczająca działanie człowieka. Na kolorystykę marki składa się paleta odcieni zieleni przechodzących w żółć i następnie czerwień. Jest nawiązaniem do barw najczęściej występujących w naturze, co ma na celu podkreślać to, że marka swoje pigmenty wydobywa z natury. Pełna paleta jest wykorzystywana w projektach nakładek na opakowania. Na potrzeby projektu powstały dwa rodzaje opakowań. Jednym z nich są saszetki mieszczące 15 gram pigmentu, które sprzedawane są w zestawach po 5 saszetek. Pomysł saszetek powstał z myślą o osobach dopiero zaczynających swoją przygodę z pigmentami, które chcą spróbować swoich sił w tworzeniu farb bez kupowania pigmentów w dużych ilościach. Są one również idealne dla osób, które są już obeznane z pigmentami i chcą wypróbować nowe kolory lub dosypać zapas pigmentu do wcześniej posiadanych większych opakowań. Drugim projektem są szklane słoiki mieszczące 75 gram pigmentu. Te są przeznaczone dla osób, które mają już doświadczenie z pigmentem i chcą kupić większą jego ilość. Słoiki są sprzedawane w zestawach po 3 lub pojedynczo. Projekty opakowań zestawów trzymają się palety kolorystycznej marki, składają się z elementów logo jak i prostych geometrycznych form nakładających się na siebie. Formy geometryczne symbolizują minerały, natomiast okrągłe – ziemię. Wszystkie elementy razem, tworzą ilustrację przedstawiającą naturę, pozyskiwanie ziemii i minerałów i ucieranie farb. Na przedniej stronie opakowań znajduje się napis „Niwa” stworzony z podłużnych form geometrycznych. Projekt stawia na ekologiczne wykonanie, wykorzystując papier ekologiczny KRAFT, tekturę, papier woskowany, papier DNS Indigo z certyfikatami FSC i Ecolabel.
BABKI OD ARCHITEKTURY. Publikacja wielostronicowa poświęcona wybranym polskim architektkom XX wieku.
„Babki od architektury” to publikacja wielostronicowa poświęcona pięciu polskim architektoniczkom działającym w okresie między i powojennym — Barbary Brukalskiej, Heleny Syrkus, Niny Janickiej, Haliny Skibniewskiej i Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak. Książka ta, to również kronika odbudowywanej Polski i hołd w stronę wybitnych pionierek w dziedzinie polskiej architektury modernizmu. To zbiór różnych życiorysów, które łączyła jedna idea — ulepszyć świat.
Boję się, ale...
Picturebook pt. "Boję się, ale...", jest projektem o słabościach kierowanym do wszystkich, którzy zmagają się z lekami, fobiami lub innymi dysfunkcjami, które negatywnie wpływają na funkcjonowanie. Celem picturebooka jest wyrażenie siebie, własnych leków i towarzyszącym im emocjom, a także odkrywanie w nich pozytywnych aspektów. Praca ta ma pomóc w przepracowaniu leków nie tylko swoich, ale również czytelników/czek oraz zainspirować ich do innego, bardziej pozytywnego, myślenia o sobie. Praca syplomowa wykonana pod nadzorem dr Agaty Królak.
Chów przemysłowy to cierpienie
„Chów przemysłowy to cierpienie” to dyplom magisterski powstały pod kierunkiem prof. Lecha Majewskiego i obroniony we wrześniu 2022 roku na wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jest to projekt kampanii społecznej, której celem jest zwrócenie uwagi na to, jak cierpią zwierzęta w chowie przemysłowym. Przetrzymywanie, transport i ubój odbywają się w strasznych warunkach, często z łamaniem prawa. Żywe istoty traktowane są jak nic nieczujące przedmioty. Skala cierpienia jest ogromna i wciąż zbyt mało ludzi zdaje sobie z niej sprawę. Dlatego zaprojektowałam serię plakatów i ulotek pokazujących najbardziej rażące przykłady systemowego okrucieństwa wobec zwierząt w chowie przemysłowym. Nie chciałam epatować drastycznością, która często odstrasza. Stworzyłam minimalistyczne grafiki wsparte sugestywnymi komunikatami, przedstawiające ślady cierpienia, puste miejsca po zwierzętach, które zostały zabite. Chciałam, aby prace nie tylko informowały, ale także wzbudzały emocje i refleksje u odbiorcy, które mogłyby przyczynić się do podjęcia konkretnych dziań, zmiany nawyków i decyzji konsumenckich. Dyplom składa się z 10 plakatów w formacie B1 i 10 dwustronnych ulotek w formacie A6. Praca nad projektem została poprzedzoną gruntowną kwerendą tematyczną, podczas której badałam sytuację zwierząt hodowlanych zarówno w Polsce jak i na świecie. Merytorycznie konsultowałam się również z przedstawicielami Fundacji Viva!, zajmującej się walką o prawa zwierząt. To dla niej stworzyłam prace, które opatrzone są logotypem fundacji oraz odnośnikiem do strony internetowej: viva.org.pl . Projekty były pokazywane w social mediach Vivy. Planowane jest także zaprezentowanie prac w przestrzeni miejskiej. Dyplom został wybrany jako jeden z najlepszych w roku akademickim 2022/2023 warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był prezentowany na corocznym przeglądzie wybranych dyplomów ASP „UpComing”, gdzie otrzymał honorowe wyróżnienie Muzeum ASP. Jeden z plakatów dyplomowych został zakwalifikowany i zaprezentowany na wystawie Konkursu Głównego 28. Międzynarodowego Biennale Plakatu w Warszawie w 2023 roku. Projekt został opisany w magazynie Vogue. O dyplomie opowiadałam również w Radiu Nowy Świat, Radiu Campus i w TVP Kultura.
Ear Never Sleeps – webowe narzędzie ułatwiające rozpoznanie i eksplorację swojej relacji z pejzażem dźwiękowym
Ear Never Sleeps to webowy, audiowizualny esej na temat relacji człowieka z pejzażem dźwiękowym. Projekt ujmuje dźwięk w kategoriach wrażenia słuchowego, badając i opisując zależności zachodzące pomiędzy człowiekiem i jego audiosferą. Jest interaktywnym narzędziem esploracyjnym i eksplanacyjnym ułatwiającym rozpoznanie swojej codziennej relacji z soundscapem. W swojej webowej formie łamie linearne schematy odbioru treści, dając użytkownikowi pełną swobodę w eksploracji. Co istotne – nawigacja po stronie odbywa się zarówno na poziomie wizualnym jak i dźwiękowym. Ear Never Sleeps ma kształtować postawę uważnego uczestnictwa w środowisku akustycznym i wspierać rozwój kultury dźwięku w świecie zdominowanym przez kulturę wizualną. Ważną część projektu stanowi jego audiosfera, niosąca nie tylko wartość estetyczną, opisową, ale też stanowiąca dodatkową, audialną funkcję nawigacyjną. Celem projektu jest pogłębienie zaangażowania użytkownika w jego sferę audialną oraz poszerzenie kompetencji słuchowych. Forma webowa projektu umożliwiła zaprojektowanie interakcji, dzięki którym użytkownik doświadcza sprzężenia audialnej i wizualnej sfery projektu, które w połączeniu wspomagają proces poznawczy. Ruch użytkownika pomiędzy obszarami na poziomie wizualnym jest bezpośrednim odbiciem tego, co użytkownik słyszy w słuchawkach (i odwrotnie). Dźwięk zmieniając swój charakter, natężenie, rozmieszczenie pomiędzy kanałami, a także swoją złożoność i sposób miksowania, dynamizuje sposób doświadczania ruchu po stronie i buduje dodatkowy, soniczny poziom nawigacji. Webowa forma projektu pozwala również na zachowanie otwartej formuły całości, pozwalającej na późniejszą rozbudowę o nowe obszary tematyczne, zagadnienia i treści.
Elektor pattern system
Elektor to eksperymentalne narzędzie w formie fontu. Jego podstawą są różnorodne ilustracje układów cyfrowych, pozyskane z magazynów hobbystycznych z lat 70-90. Autorka porównuje te ilustracje do pewnego rodzaju języka, objaśniającego działanie wnętrz urządzeń. Z dzisiejszej perspektywy są to abstrakcyjne kompozycje, traktowane jako niezrozumiałe dla większości. Efektem tej analizy jest zestaw znaków Elektora, składający się z pikseli i odpowiadający klawiszom na klawiaturze. Projekt znajduje praktyczne zastosowanie między innymi jako system znaków do tworzenia wzorów. W ramach prezentacji projektu autorka stworzyła również drukowany próbnik fontu oraz dwa plakaty. Źródłem wielu zebranych kształtów oraz inspiracją dla projektu był magazyn o elektronice – „Elektor”. Nazwa fontu jest bezpośrednim odniesieniem do magazynu.
font Beton
Krój Beton powstał w ramach zajęć w Pracowni Liternictwa i Typografii na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Głównym założeniem projektu było stworzenie kroju, w którym litery tworzące zwartą bryłę, nie rezygnując przy tym całkowicie z czytelności. Inspirowane między innymi architekturą brutalizmu, litery fontu pozbawione są światła międzyliterowego, tworząc agresywną, kanciastą arabeskę.
Gawron
Krój Gawron powstał z inspiracji liternictwem doby baroku. Kształtów dla poszczególnych znaków szukaliśmy zarówno w książkach, jak i na obrazach z epoki. Nietypowe ligatury, często odręczny, niepowtarzalny charakter liter, błędy i dziwactwa były wdzięcznym materiałem do współczesnego przekształcenia znaków. Pierwsza wersja kroju o szkicowym, koślawym i niespójnym charakterze posłużyła jako rodzaj pola eksperymentalnego, na podstawie którego powstała później poprawiona wersja Gawron Regular. Następnie, już w oparciu o krój Regular, została opracowana wersja Oldstyle. W efekcie powstały dwie podstawowe odmiany — Gawron Regular, będący krojem dziełowym, oraz Gawron Oldstyle, celowo niepoprawny, zachowujący barokową dzikość. Powstałym krojem została złożona publikacja bedąca wyborem i kolażem fragmentów „Nowych Aten” — pierwszej polskiej encyklopedii. Tekst pełen dziwacznych ciekawostek i niesprawdzonych informacji w zadziwiająco małym stopniu różni się od tego, co sami często znajdujemy w Internecie. Eksperymentalna, wspólczesna typografia w połączeniu z historyczną formą liter miała wydobyć na jaw te niekiedy zaskakujące zbieżności między dwiema pozornie odległymi epokami.
Hau? Przewodnik po psie
Hau? Przewodnik po psie to projekt ogólnodostępnej i responsywnej aplikacji webowej stworzonej z myślą o opiekunach psów. Jej celem jest umożliwienie lepszego rozumienia i pogłębiania relacji między człowiekiem a psem. Zawiera ilustrowane ćwiczenia i treści edukacyjne z zakresu tematu komunikacji psów, emocji, relacji między człowiekiem a psem, oraz mechanizmów jakie w niej zachodzą. Teksty edukacyjne znajdujące się na stronie stworzone przez autorkę projektu zostały napisane przystępnym językiem i powstawały w oparciu o artykuły i badania naukowe. Merytoryczna część projektu powstawała w konsultacji z behawiorystką, lekarką weterynarii i psychoterapeutką Martą Hałoń. Forma projektu pozwala na dalsze rozbudowywanie go i wzbogacanie o nowe treści oraz funkcjonalności, również we współpracy z firmami i instytucjami, które popularyzują temat relacji człowiek-pies. Praca powstała w ramach dyplomu magisterskiego w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach.
Identyfikacja Wizualna Muzeum Ceramiki w Bolesławcu
Projekt powstał na Wydziale Sztuki Akademii Nauk Stosowanych w Tarnowie (obecnie Akademia Tarnowska) i został obroniony w marcu tego roku. Dyplomowa praca licencjacka Promotor: dr Bartłomiej Bałut Zakres prac: Identyfikacja Wizualna, strona www, animacje DODATKOWE LINKI Praca pisemna: https://drive.google.com/file/d/1A2kUFf7VlvB0VIJ-42aCRFHyEffwd_kG/view?usp=sharing Identyfikacja Wizualna: https://www.behance.net/gallery/167612881/Museum-of-Ceramics-in-Boleslawiec-Visual-Identity Strona WWW: https://www.behance.net/gallery/169681005/Museum-of-Ceramics-in-Boleslawiec-Website O PROJEKCIE Muzeum zostało założone w 1908 roku, jednak na przestrzeni kolejnych lat było ono wielokrotnie zamykane z powodu wybuchu I oraz II wojny światowej, podczas której muzeum zostało praktycznie całkowicie zniszczone, instytucji jednak nie zlikwidowano i po wieloletnich pracach remontowych bolesławieckie muzeum zostało otwarte 27 grudnia 1953 roku. Dzieje Bolesławca od średniowiecza są ściśle związane z rzemiosłem garncarskim. Najstarsze naczynia w muzeum datowane są na około XIII wiek, większość naczyń z tego okresu była bardzo prosta, bez dekoracji i o brunatnym kolorze. Wzrost wartości artystycznej datuje się na około XVI i XVII wiek, kiedy nastąpił znaczny rozwój technik ceramicznych, wyroby z Bolesławca zyskały wówczas uznanie i popularność w całej Europie. Około roku 1882 w Bolesławcu pojawiła się dekoracja stempelkowa, która stała się symbolem współczesnej miejscowej ceramiki. Zdecydowałem się wybrać identyfikację wizualną Muzeum Ceramiki w Bolesławcu jako temat mojej pracy dyplomowej, ponieważ historia ceramiki bolesławieckiej jest bardzo rozległa, a to daje szerokie pole do interpretacji i przeniesienia tej historii, tradycji oraz dziedzictwa na język wizualny. Kolejnym aspektem, który wpłynął na mój wybór, były charakterystyczne dekoracje stempelkowe, z których Bolesławiec słynie na cały świat. Dekoracja stempelkowa stosowana na bolesławieckich naczyniach jest używana głównie w połączeniu z niebieskim i białym kolorem, a wzory stempelkowe to przede wszystkim kółka, kropki i pawie oczka. Dzięki takiej kombinacji ceramika bolesławiecka wytworzyła bardzo oryginalny styl, który stwarza wiele możliwości przy tworzeniu identyfikacji wizualnej – przede wszystkim daje szansę na podkreślenie indywidualnej tożsamości muzeum i odróżnienia się od innych instytucji tego typu. O LOGO Jednym z pierwszych pomysłów było odwzorowanie symbolu cechu garncarzy z Bolesławca, na który trafiłem podczas researchu. „Pieczęć bolesławieckiego cechu garncarzy z 1705 roku i dekoracje na dzbanach z XVIII w. nawiązują do tradycji biblijnej ulepienia człowieka z gliny: «wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi …» (K Rdz 2,7). Pomiędzy postaciami Adama i Ewy umieszczano koło garncarskie i naczynie, z którego wyrastało drzewko, symbolizujące rajskie Drzewo Życia”. Szybko jednak zrezygnowałem z tego pomysłu, ponieważ sygnet posiadałby zbyt dużo elementów, więc byłby nieczytelny w mniejszych rozmiarach. Kolejnym minusem stworzenia logo na podstawie symbolu cechu był aspekt rozpoznawalności symbolu. Bez wątpienia jest on mniej znany niż obecnie popularne wzory występujące na bolesławieckiej ceramice. Kolejnym pomysłem było przedstawienie graficzne Drzewa Życia, które byłoby zbudowane z pięciu charakterystycznych wzorów w kształcie kółek. Liczba 5 to nawiązanie do tradycji utrzymania stałej liczby 5 warsztatów, która była strzeżona przez mistrzów garncarskich zrzeszonych w cechu (XV-XVIII wiek). Kolejnym z pomysłów było oparcie sygnetu wyłącznie o najpopularniejsze wzory z ceramiki, podobnie jak w obecnie używanym logo. Wybrane logo przedstawia najpopularniejszy wzorek z ceramiki bolesławieckiej, który jest powielony i ucięty na dwóch końcach, dzięki czemu sugeruje, że wzór się nie kończy, lecz rozciąga się w nieskończoność. Zdecydowałem się na taki zabieg, ponieważ podobne wzory przedstawione na ceramice nigdy nie występują pojedynczo, zawsze jest ich bardzo dużo na powierzchni ceramiki. Omawiane logo jednak źle działa w okrągłych avatarach na mediach społecznościowych, dlatego zdecydowałem się o uzupełnienie go o drugą wersję, specjalnie do tych zastosowań – jest to pojedynczy element sygnetu, który dzięki okrągłej formie bardzo dobrze sprawdza się w wyżej wymienionych avatarach. Dodatkowo sygnet nie jest idealny geometrycznie, co nawiązuje do ręcznego dekorowania ceramiki stempelkami. Font użyty w logo to Gotham, jest to font geometryczny, dzięki czemu dobrze kontrastuje z lekką i owalną formą sygnetu. Font został lekko zmodyfikowany poprzez zaokrąglenie prostokątnych kropek nad literami „i”, tak aby pasowały one do sygnetu. O IDENTYFIKACJI Po wybraniu finalnej wersji logo, kolejnym etapem pracy było stworzenie głównego motywu graficznego, na którym opierać będzie się cała identyfikacja. Na tym etapie wyodrębniłem trzy kierunki: Kierunek pierwszy – bazuje głównie na zielonym i brązowym motywie kolorystycznym, który odnosi się do ceramiki o tych kolorach, która popularna była w poprzednich wiekach. Plusem tego kierunku jest możliwość wyróżnienia się na tle innych firm związanych z ceramiką i funkcjonujących w Bolesławcu, minusem natomiast – mniejsza rozpoznawalność z uwagi na kolory, które obecnie nie kojarzą się z ceramiką bolesławiecką. Kierunek drugi – motyw graficzny bazuje na niebieskim i białym kolorze oraz jest uzupełniony o różne kombinacje najpopularniejszych wzorów z ceramiki. Głównym minusem tego kierunku jest lekka niespójność z wzorami na ceramice, ponieważ na niej nie występują różne rodzaje wzorów jednocześnie. Kierunek trzeci – bazuje na kierunku drugim, z tym że key visual opiera się na użyciu tych samych wzorów na jednej grafice zamiast mieszania ze sobą różnych wzorów tak jak w kierunku drugim. Zdecydowałem się na ostatni z wyżej wymienionych kierunków, ponieważ był on najbardziej bezpieczny w porównaniu z pozostałymi. Kierunek pierwszy, mimo że oferował odróżnienie się od innych firm z Bolesławca, niósł ze sobą zbyt wysokie ryzyko straty rozpoznawalności, ponieważ prymarnym skojarzeniem z bolesławiecką ceramiką są kolory niebieski i biały oraz wzory malowane na tych kolorach. Po wielu próbach projektowych powstał główny motyw graficzny, który opiera się o logo. Bazuje on na kilku wariantach, które mogą byc używane w zależności od potrzeby. Dzięki takiemu zabiegowi cała identyfikacja staje się spójna, zanika nawet potrzeba używania logo z uwagi na to, że główny wzór powinien być od razu kojarzony z muzeum. Następnym krokiem był dobór fontu. Pierwsze próby bazowały na foncie, który swoją formą odnosi się do tematu ceramiki, gliny itp., np. font Gopher. Bardzo charakterystyczny font jednak nie działał dobrze z głównym wzorem, który sam w sobie był już dominującym elementem w identyfikacji, dlatego dobrym wyborem było postawienie na Favelę, która była neutralna względem głównego motywu graficznego. Font Favela jest fontem geometrycznym dzięki czemu dobrze kontrastuje z owalną formą głównego wzoru. Autorem fontu jest Mateusz Machalski. Zdjęcia ceramiki użyte w identyfikacji nie są zdjęciami ceramiki bolesławieckiej. Zdecydowałem się użyć zdjęć stockowych, ponieważ w identyfikacji bardzo dobrze działają zdjęcia ceramiki, która znajduje się na białym lub szarym tle. Zdjęcia powinny przedstawiać ceramikę, która popularna była w poprzednich wiekach, tę która nie bazuje na wzorach stempelkowych, tak aby zainteresować potencjalnych odbiorców i zakomunikować, że ceramika z Bolesławca to nie tylko wzory stempelkowe.
Kobiety w typografii
Moja praca dyplomowa jest opracowanym wydawnictwem części teoretycznej dyplomu. Książka przedstawia historie i sylwetki kobiet w typografii. Historia kobiet zajmujących się tym zawodem jest nam mało znana dlatego publikacja ta jest, według mnie, pozycją dość istotną. Ponieważ sama jestem kobietą temat ten wydaje mi się szczególnie ważny i bliski. W swoim projekcie chciałam pokazać te odczucia nadając pracy lekki i kobiecy charakter. W całej publikacji użyte zostały kroje stworzone przez kobiety. Tekst do publikacji opracowałam samodzielnie. Temat ten jest słabo zbadany dlatego reserch zajął dość sporą część czasu. Materiały w dużej mierze nie są łatwo dostępne, a większość publikacji i artykułów jest w języku angielskim. Głównymi książkami, na których pracowałam są: H. Hoeks, E. Lentjes Triumf typografii, M. Fanni, M. Flodmark S. Kaaman Natural Enemies Of Books: A Messy History Of Women In Printing And Typography, oraz Y. Popova How many female type designers do you know? I know many and talked to some! Temat ten jest młody i wiele jeszcze rzeczy zostało w nim do odkrycia. Warto również w przyszłości zgłębić wiedzę na temat polskich type designerek takich jak: Wiktoria Grabowska, Nika Langosz, Kaja Słojewska. Kolejnym etapem pracy, po napisaniu tekstu, było zaprojektowanie wnętrza książki, rozkładówek dla każdej części publikacji. Po akceptacji koncepcji przystąpiłam do składu książki i opracowania grafik i ilustracji znajdujących się w publikacji. Ostatnim etapem jest wydanie książki w formie fizycznej. Przygotowanie materiału do druku i obmyślenie tego jak książka będzie wydana. Oprócz składu tekstu w środku znajdują się autorskie grafiki ilustrujące tekst. Zaprojektowana oś czasu uwzględnia daty omawiane w tekście pokazując jak zmieniała się liczba kobiet zajmujących się typografią. Bazowałam na siatce opartej na tekście o punktacji 10/14. Format książki wynosi: 166x260 mm. Manuskrypt wynosi 143,228x242,006 mm.Układ został podzielony na dwie kolumny. W węższej kolumnie umieszczam przypisy boczne lub niewielkie zdjęcia, szersza kolumna zawiera tekst główny. Wyróżniłam również cytaty poprzez rozszerzenie ich kolumny o jeden łam oraz powiększenie stopnia pisma o 2 punkty, a zamiast cudzysłowów zastosowałam kursywę. W składzie tekstu użyte zostały dwa kroje: Karmina w odmianie Sans i Serif, oraz Literata. Zostały one zaprojektowane przez Veronikę Burian i José Scaglione prowadzących dom typograficzny TypeTogether. Karmina Serif został wykorzystany do tytulariów rozdziałów zaś odmiana Sans została wykorzystana do tekstu głównego. Zestawienie to jest mocno ze sobą kontrastujące, dzięki czemu hierarchia czytania tekstu jest lepiej zachowana. Tekst został złożony punktacją 10/14 punktów. Zastosowanie tych parametrów sprawia, że tekst jest dobrze czytelny. Każdy rozdział rozpoczyna się inicjałem. Krój Literata został wykorzystany do przypisów bocznych. Jest on jaśniejszym fontem przez co odróżnia się on od tekstu głównego. W celu podkreślenia rozpoczynających się podrozdiałów użyłam odmiany Bold kroju Karmina Sans oraz strzałki.Łamanie tekstu zostało zdynamizowane aby nie zanudzić czytelnika, jednak zabieg przesunięcia o trzy łamy wykorzystałam uważnie aby nie utracić czytelności tekstu. Aby podkreślić typograficzny charakter książki zastosowałam w swoich grafikach pomiędzy rozdziałami ozdobniki drukarskie. Pojawiają się one również na końcach rozdziałów jako punktory. Ozdobnik w postaci rączki pojawiają się również w funkcji nawigatora przy części przedstawiającej postaci kobiece. Sugeruje on kontynuację treści na kolejnej rozkładówce. W książce zastosowałam żywą paginę. Została ona zapisana odmianą italic tak aby odróżniała się od głównej części tekstu. Przewijającym się motywem w książce są kropki. W żywej paginie również takowa występuje w postaci punktora rozdzielającego tytuł książki od tytułu bieżącego rozdziału. Paginacja strony znajduje się na nieparzystej stronie rozkładówki. Grafiki znajdujące się w środku publikacji często mają podkreślać niewyraźną historię kobiet w typografii. Efekt ten uzyskuję poprzez np. nakładanie kropek na zdjęcia przedstawiające kobiety w drukarniach. Użycie kropek zostało zainspirowane monotypem, który zapisywał dane za pomocą wybijania okrągłych otworów w szpuli papieru. Przy tej grafice wykorzystałam motyw przekreślonego prostokąta, który pojawia się gdy font nie zawiera danego znaku. Miało to na celu podkreślenie nieuwzględniania wielu kobiet, które pracowały nad danym projektem np. w biurach rysunkowych. Kobiety zajmowały się pracą przy produkcji książek taką jak np. wytwarzanie paternów czy zszywanie książek. Inspirując się wzorami wykonywanymi przede wszystkim przez Elizabeth Friedlander stworzyłam własne paterny zamykające rozdziały w książce. Kobietom poświęcona jest osobna część książki. Dla każdej wybranej projektantki przeznaczone są dwie rozkładówki – jedna z opisem kobiety i jej dokonań, a druga jest przedstawieniem wybranego kroju. W części tej znajdują się przekładki rozdzielające przedstawienia kobiet na trzy sekwencje, zaznaczając kroje zaprojektowane po powstaniu pierwszego osobistego komputera czy oddzielając polską typografie. W publikacji znajdują się również wszyte wkładki z reprodukcjami omawianych prac.
Książka „Czym chata bogata serwuje Agata”
Książka „Czym chata bogata serwuje Agata” jest moim dyplomem praktycznym realizowanym na warszawskiej ASP w Pracowni Plakatu i Grafiki Wydawniczej prowadzonej przez prof. Lecha Majewskiego. Książka prezentuje regiony Polski, jej różnorodność i tradycje. Inspiracji do tworzenia ilustracji szukałam we wzorach ludowych (haftach, tkaninach, ceramice). Zależało mi, aby nie powielać istniejących motywów, a raczej, poprzez moje ilustracje, oddać wizualny charakter danego regionu. Książka zawiera informacje charakteryzujące dany teren. Są to między innymi przepisy, słowa z gwar, opisy regionalnych potraw czy zwyczajów. Ma na celu docenienie piękna Polski, jej bogatą historię. Publikacja składa się z 11 rozdziałów, z których każdy prezentuje inny region Polski. W kosmopolitycznym świecie, wraca do regionalności, miejsca urodzenia, tego co było jednymi z pierwszych rzeczy, które smakowaliśmy, gotowaliśmy czy doświadczaliśmy.
MUZEUM NARODOWE W GDAŃSKU / rebranding (Projekt Roku)
Po wielu latach jedna z najwybitniejszych polskich instytucji kultury – Muzeum Narodowe w Gdańsku – postanowiła otworzyć zupełnie nowy rozdział w swojej historii i przeprowadzić całkowitą metamorfozę wizualną. Jako kreatywny zespół byliśmy bardzo podekscytowani, że możemy być częścią tej zmiany. Nasz cel był zarówno prosty, jak i bardzo ambitny: stworzenie odpowiedniej tożsamości marki, która jest wysoce elastyczna i odporna na stale zmieniające się trendy. Idea „okna na świat sztuki” jest głównym pomysłem zarówno na sam znak, jak również cały system identyfikacji wizualnej Muzeum Narodowego w Gdańsku. Chcieliśmy koncepcyjnie identyfikację sprowadzić jedynie do narzędzia pokazującego bogate muzealne zbiory. Identyfikacja w założeniu miała nie być nadrzędnym elementem, jednak będąc bardzo elastyczną i dającą się swobodnie formować dzięki dosłownie kilku wyrazistym elementom miała budować rozpoznawalny wizerunek zróżnicowanej ofertowo instytucji kultury. Znak w przypadku naszego rozwiązania jest jedynie dopełnieniem pełnej identyfikacji. W założeniu i od początku znak oraz jego pochodne są jedynie dyskretnymi narzędziami, które podkreślają bogactwo zbiorów muzeum oraz zapraszają widzów do różnorodnego i wielowymiarowego świata sztuki. Całość identyfikacji ma bardzo elastyczny charakter, który ma podkreślać również indywidualność każdej z ekspozycji stałych, oddziałów, czy też wystaw czasowych. Ważnym elementem całości jest także to, iż identyfikacja daje dużą autonomię twórcom pracującym przy kolejnych projektach firmowanych przez Muzeum Narodowe w Gdańsku. Wszystkie oddziały Muzeum zostały zunifikowane w taki sposób, iż wszystkie działają na rzecz rozpoznawalności głównego brandu, czyli marki MUZEUM NARODOWEGO w GDAŃSKU. Identyfikacja mimo swojej elastyczności buduje jeden rozpoznawalny wizerunek gdańskiego Muzeum Narodowego przy zachowaniu dużej różnorodności każdego z projektów firmowanych przez tę instytucję. Projekt otrzymał już BRĄZ na European Design Awards w kategorii MOTION LOGO oraz uzyskał tytuł FINALISTY w kategorii Zintegrowana Identyfikacja Wizualna. Otrzymał także GRAND PRIX w Paryżu na DNA Paris Design Awards, gdzie przyznano naszej identyfikacji również zaszczytny tytuł: GRAPHIC DESIGN OF THE YEAR.
Notatnik do notowania i kontroli stanów emocjonalnych
Notatnik do notowania i kontroli stanów emocjonalnych to zestaw składający się z dwóch publikacji — dziennika i zeszytu ćwiczeń — oraz szablonów ułatwiających rysowanie postaci. Powstał jako projekt dyplomowy studiów pierwszego stopnia na kierunku Komunikacja Wizualna Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Praca nad projektem trwała od marca do czerwca 2023 roku, jego promotorem był dr Marcin Klag. Projekt ma pomagać użytkownikowi wprowadzić kreatywność do jego życia i wykorzystać ją w walce ze stresem i negatywnymi emocjami. Ma dawać możliwość znalezienia zdrowego sposobu na uspokojenie się i radzenie sobie z trudnymi chwilami. Przeznaczony jest dla osób, które niekoniecznie muszą posiadać talent artystyczny. Oprócz publikacji i szablonów, powstały też liczne ilustracje o motywach kwiatowych i fantazyjnych, ilustracje inspirowane znanymi dziełami sztuki, ikonki umożliwiające opisanie swojego samopoczucia i przebiegu danego dnia oraz teksty pojawiające się w publikacjach. Zeszyt ćwiczeń ma służyć osobom chcącym wprowadzić do swojego życia działania twórcze oraz wykorzystać je w walce ze stresem lub jako formę rozrywki. Zawiera liczne propozycje ćwiczeń, z których użytkownik może korzystać w trudnych chwilach, gdy potrzebuje wyciszenia lub tych, kiedy czuje się znudzony i szuka zajęcia. Zeszyt ma pomóc w odpoczynku i wyrażeniu emocji ciężkich do opisania za pomocą mowy. Zebrane ćwiczenia uwalniają kreatywność i pozwalają wyrażać siebie poprzez sztukę. Każde z nich sformułowane jest tak, aby dało się z niego korzystać w różny sposób, w zależności od preferencji użytkownika. Poszczególne ćwiczenia pojawiają się kilka razy, aby była możliwość wypróbowania każdej z propozycji ich wykonania. Dziennik przeznaczony jest dla osób chcących zapisywać swoje myśli na bieżąco i obserwować swoje samopoczucie. Można zaznaczać w nim swoje emocje, odczucia, przebieg całego dnia, a także swobodnie zapisywać lub rysować cokolwiek, co przyjdzie do głowy. Publikacje zostały zaprojektowane w ten sposób, aby dać użytkownikowi jak najwięcej możliwości wyrażenia siebie poprzez kreatywność. Z tego powodu występują w nich liczne kolorowanki – w formie ilustracji, ikonek, a nawet wzoru pól do zapisywania tekstu, który można pokolorować lub łatwo przekształcić w inny motyw. Okładki zeszytu ćwiczeń oraz dziennika również angażują użytkownika – dają możliwość samodzielnego stworzenia grafiki. Znajduje się na nich tytuł, zachęta do narysowania/dopisania do nich swoich własnych elementów w postaci napisu „design your cover” oraz pewne ułożenie okręgów. Części okładek pozostają niezapełnione, aby użytkownik miał możliwość umieszczenia na nich swoich własnych pomysłów. Nadrukowane okręgi mają ewentualnie zainspirować oraz pobudzić kreatywność. Projekt obejmuje dodatkowo półprzezroczyste obwoluty, które nie zakrywają treści pod spodem, a uzupełniają puste miejsca kształtami o roślinnych motywach. Użytkownik może je w łatwy sposób ściągnąć, gdy będzie chciał zaprojektować okładki we własny sposób, a jeżeli nie będzie miał na to ochoty, obwoluty mogą zostać i dopełniać całość grafiki. Jako dodatkowa część zestawu, zaprojektowane zostały także szablony z wyciętymi fragmentami ludzkiej sylwetki. Powstały ze względu na to, że rysowanie postaci i właściwe określenie jej proporcji może być problematyczne, zwłaszcza dla osób, które na co dzień nie mają styczności z tworzeniem sztuki. Mają pomagać użytkownikowi, który nie czuje się w tym pewnie, aby do rysowania nie zniechęciły go pojawiające się trudności. Jest to obszerny projekt, więc zdecydowałam się dołączyć link do pełnej jego dokumentacji. Są tam umieszczone wszystkie zaprojektowane elementy, ilustracje, opisy umieszczonych ćwiczeń i treści publikacji, a także wyjaśnione wszystkie podjęte decyzje projektowe. Użyte kolory oraz motywy ilustracyjne nie są przypadkowe – zostały dobrane w ten sposób, aby zapewniały jak największą możliwość wyciszenia się i zapomnienia o zmartwieniach – a treść publikacji została opracowana tak, by zaproponować użytkownikowi dużą ilość działań kreatywnych, które pomogłyby mu odnaleźć zajęcie najlepiej na niego działające w stresujących chwilach.
Obcość/Obecność
We wrześniu i październiku 2022 roku regularnie dosiadałam się do seniorów siedzących na osiedlowych ławeczkach i prowadziłam luźne rozmowy. Tematem, który powracał w trakcie tych spotkań była samotność. Moi rozmówcy często podkreślali, jak dużą przyjemność sprawia im sam fakt, że ktoś się dosiadł, dotrzymuje im towarzystwa i poświęca uwagę. Wielu z nich brakuje kontaktu z drugim, w szczególności młodszym, człowiekiem. Słabe relacje sąsiedzkie, rozluźnione kontakty z rodziną, odejście najbliższych potęgują rosnącą samotność. Czas spędzony na osiedlowej ławce to ich sposób na spotkanie z innym człowiekiem. Często nie szukają oni nawet rozmowy – wystarcza im samo poczucie obecności drugiej osoby. Podczas tych rozmów zrodził się pomysł na tą interaktywną instalację o nazwie „Obcość/obecność” złożoną z neonu oraz osiedlowej ławki. Dane techniczne: taśma neon flex umieszona na plexi o grubości 3mm i formacie 2m x 1m dwa czujniki odległości osiedlowa ławka Praca zrealizowana jako praca dyplomowa. Wydział Grafiki, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie Pracownia Multimedialnej Kreacji Artystycznej Promotor: Piotr Welk
POMRUK - projekt kolekcjonerskiego wydawnictwa muzycznego.
„Pomruk” jest to projekt kolekcjonerskiego wydawnictwa muzycznego. Obejmuje projekt okładki mixtape’u oraz wszelkich elementów dodatkowych takich jak bonusowa EPka (mini album) „Try again”, specjalne pudełko na mixtape oraz EP, wersja mixtape’u „Pomruk” na winylu, plakat promujący serię imprez, specjalnie zaprojektowane na tę okazję bilety, opaski na wydarzenia, koszulkę oraz post na social media. Głownym celem projektu było podtrzymanie tradycji wydawania płyt w wersji fizycznej. Mimo, że w sieci możemy się natknąć na muzykę drum and bass wydaną w wersji fizycznej, to jednak w obecnych czasach jest to bardzo rzadko spotykana praktyka. Zdecydowana większość muzyki tego typu jest wydawana wyłącznie w wersji cyfrowej, nad czym jako miłośnik wydań fizycznych ubolewam. Wyszedłem na przeciw obecnie stosowanej praktycę i stworzyłem POMRUK, czyli fizyczne, kolekcjonerskie wydawnictwo muzyczne dla wszystkich fanów drum and bass. Projekt zrealizowany w ramach pracy licencjackiej.
POZAJUTRO. Projektowanie graficzne w kontekście ekologii cyfrowej.
Każde nasze działanie w sieci wytwarza ślad węglowy. Zaprojektowane przez nas, strony internetowe i inne materiały do sieci nie są wyjątkiem. Obrazy, zdjęcia, fonty to pliki, które odbiorca pobiera, odwiedzając zaprojektowaną przez nas witrynę lub aplikację. Pobór danych, to pobór energii a to wiąże się z emisją dwutlenku węgla do atmosfery. To od naszych decyzji projektowych zależy ile śladu węglowego wytworzą użytkownicy, wyświetlając nasz projekt. Możemy na to realnie wpłynąć. Wystarczy, poznać kilka zasad, zmienić praktyki projektowe i spojrzeć w pozajutro. W odpowiedzi na ten temat zaprojektowałam stronę internetową dedykowaną użytkownikom sieci oraz projektantom, która edukuje i wprowadza w temat ekologii. Zdecydowałam się na stworzenie języka wizualnego opartego na samej typografii, ponieważ fonty zostawiają najmniej śladu węglowego porównując z innymi elementami budującymi stronę. Język wizualny zbudowałam z dwóch fontów systemowych: Arial Regular oraz Brush Script MT Italic. Później, wykorzystując odbicie lustrzane, multiplikację i odwrócenia, przekształciłam tekst. Efekty te można nadać bezpośrednio podczas pisania kodu, co pozwala na tworzenie strony bez eksportowania plików graficznych typu PNG, co jest dużo bardziej ekologiczne. Druga podstrona „jak zmieniać? jest instrukcją dla użytkowników sieci oraz dla projektantów. Wskazówki mają formę kafelków, które są łatwe do udostępnienia przez zrobienie zrzutu ekranu. Możesz je wykorzystać jako gotowe posty na social media, co jest bardziej przyjazne dla środowiska, ponieważ nie generuje dodatkowych plików z programów graficznych ani emisji CO2 związanego z ich pobieraniem. W zakładce „zmiana” przedstawiam mój język wizualny oraz rzucam wyzwanie innym projektantom do projektowania zgodnie z ekologicznymi zasadami i dzielenia się nimi, tworząc przestrzeń do wzajemnej inspiracji. PLAKATY CYFROWE: Zaprojektowałam również edukujące plakaty cyfrowe do przestrzeni miejskiej, dedykowane słupom napędzanym energią odnawialną. Dzięki nim łączę świat online z rzeczywistym, podkreślając wpływ naszych działań w sieci na życie codzienne. KARTY DLA PROJEKTANTÓW: Dla projektantów przygotowałam karty z zasadami zrównoważonego projektowania w sieci. Mogą one być rozdystrybuowane na uczelniach artystycznych, gdzie ten temat może budzić zainteresowanie. Każda taka karta stanowi punkt wyjścia do eksploracji tematu i kieruje do witryny po więcej informacji. Ekologia wymaga od nas nowego podejścia do projektowania. Musimy odłożyć stare schematy myślenia i tworzyć rozwiązania zgodnie z zasadami zrównoważonego projektowania online. Potrzebujemy nowych języków wizualnych, które staną się obowiązującymi trendami. Musimy podążać w stronę minimalizmu, odrzucać to co zbędne, a na ozdobność patrzeć przez pryzmat funkcji. Zdefiniowanie w nowy sposób atrakcyjności wizualnej, stanie się aktualnym trendem. Spójrzmy razem w POZAJUTRO! Jestem autorką projektu, który powstał w ramach magisterskiego projektu dyplomowego. Realizowany na wydziale grafiki na ASP w Warszawie w pracowni Grafiki Projektowej i Komunikacji Wizualnej prowadzonej przez Dr Aleksandrę Kot oraz Dr Marcina Władykę.
Scriptura
Projekt dyplomowy składający się z dwuodmianowej rodziny krojów, zaprezentowany za pomocą krótkiego wydawnictwa i serii plakatów. Krój oparty jest o staro-cerkiewno-słowiańską kaligrafię, nazywaną pismem wiązanym. Jednym z głównych celów projektu było przerobienie alfabetu cyrylickiego na łaciński, zachowując klimat i cechy charakterystyczne pierwowzoru. Dyplom został obroniony na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu w pracowni znaku i typografii profesora Krzysztofa Kochnowicza.
Śmieciomierz
Projekt kampanii społecznej składa się z aplikacja cyfrowej, serii plakatów oraz komunikatów na media społecznościowe. Aplikacja Śmieciomierz ma na celu mierzyć i obrazować ilość produkowanych przez użytkownika plastikowych śmieci. Na podstawie dostarczonych danych, generowany będzie obraz z zakodowanym komunikatem dla użytkownika. Plakaty pełnić mają funkcje informacyjną i promującą. Poruszają one problematykę zanieczyszczenia środowiska prezentując szereg faktów na ten temat. Promowanie aplikacji polega zaś na prezentowaniu przykładowych rezultatów użytkowania aplikacji, które po przeformatowaniu publikowane być mogą w mediach społecznościowych.
The Football Shirts Book
The Football Shirts Book to publikacja prezentująca zbiór koszulek piłkarskich z lat 70-tych, 80-tych oraz koszulek współczesnych. Stroje, które umieściłem w albumie są wynikiem selekcji opartej na publikacji o tym samym tytule autorstwa Neala Hearda z roku 2017, artykułów i materiałów znalezionych w internecie, oraz na własnej subiektywnej ocenie strojów z punktu widzenia estetycznego i historycznego. Praca ma na celu przybliżenie czytelnikowi estetyki panującej w piłce nożnej i zobrazowanie bogactwa wizualnego obecnego w tym sporcie. W prezentowanych koszulkach uwidaczniają się wpływy modernistyczne, które w połączeniu z kolorami zespołów piłkarskich tworzą oryginalne i ekspresyjne kompozycje. Projektując tę publikację analizowałem wzory, połączenia kolorystyczne oraz typografię umieszczaną na koszulkach piłkarskich. Inspirując się twórczością projektantów trykotów piłkarskich tworzyłem nowe kompozycje na potrzeby niniejszej książki. Okładka albumu inspirowana jest koszulką reprezentacji Nigerii z roku 2018. W kontraście do charakterystycznego wzoru zastosowałem suchy tłok z tytułem książki. Typograficznym uzupełnieniem okładki jest obwoluta odnosząca do estetyki metki, co jest nawiązaniem do komercyjnego aspektu koszulek piłkarskich. Format książki wynosi 190×254 mm i jest oparty o harmonijne proporcje 4:3, które odpowiadają funkcjonalności publikacji. Layout albumu został oparty o siatkę uzwględniającą kompozycję graficzną, materiały fotograficzne, jak i dłuższy skład tekstu. Projekt powstał w ramach magisterskiej pracy praktycznej w Pracowni Wydawnictw na Wydziale Grafiki i Komunikacji Wizualnej na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu.
TOFU STUDIO (Studio/Projektant Roku)
KIM JESTEŚMYJesteśmy wielokrotnie nagradzanym multidyscyplinarnym studiem specjalizującym się w brandingu i reklamie. Tworzymy całościowy wizerunek marki od strategii wizualnej, poprzez kreację graficzną i filmową, aż po finalną produkcję. Jesteśmy otwarci na niestandardowe rozwiązania, schodzimy z utartych szlaków. Wierzymy w projekty, które poruszają emocje, mają mocny pomysł i realizują swoje strategiczne cele.CO ROBIMY?POMYSŁaudyt marki | strategia marki | doradztwo w zakresie marki | creative direction | naming | copywriting PROJEKTbranding | art direction | ilustracje | opakowania | projekty stron internetowych | projektowanie systemów | projekty interaktywne RUCHprodukcje filmowe | animacje | explejnery | reklamy
Uciec od siebie. Dziennik z podróży po wnętrzu
„Uciec od siebie. Dziennik z podróży po wnętrzu” to dyplom magisterski przygotowany w pracowni wydawnictw na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu pod okiem dr Roberta Jarzca. Projekt ten to książka autorska, która opowiada o stanach niepokoju, wyobcowania i melancholii. Porusza temat w taki sposób, by dotrzeć do wrażliwości czytelnika, jego empatii i świata myśli. Jej celem jest przede wszystkim budowanie intymnej relacji z czytelnikiem, który borykając się ze wspomnianymi stanami, może znaleźć oparcie i zrozumienie w treści, a idąc dalej - skłonić go do autorefleksji i odkrywania swojej psychiki. Publikacja opiera się o ideę dziennika podróży, w którym przeplatają się warstwy tekstowe i ilustracyjne. Teksty znajdujące się w środku to zbiór cytatów z 5-ciu różnych dzieł literatury pięknej (powieści). Treść może być odczytywana w różnej kolejności – od początku do końca, od końca do początku, a można otworzyć ją na dowolnym fragmencie i przeczytać wybrany cytat. Historia-podróż jest chaotyczna, zupełnie jak myśli człowieka pogrążonego w zadumie - skaczą pomiędzy sobą, niekoniecznie z sensem. Koncepcja kreatywna jest taka, że każdy z cytatów to wyspa, a zatem poprzez książkę podróżujemy po wyspach. Każda wyspa ma swoje określone współrzędne, co można zobaczyć na składanej mapie na końcu książki. Na potrzeby tej historii, kierunki świata zostały zmienione – północ na wyobcowanie, wschód na niepokój, południe na melancholię i zachód na smutek. Lektura skłania zatem czytelnika do przebycia pewnej metaforycznej drogi w umyśle. Istotnym założeniem było stworzenie dziennika, w taki sposób, aby czytelnik odbierał go z perspektywy pierwszoosobowej, dlatego nie pojawiają się tu nigdzie dokładnie narysowane postacie. Pojawiają się za to różne elementy, ręczne zapiski, kolaże, które mają podkreślić dziennikowy charakter. Książka posiada także różnorodne rozwiązania formalne, które mają urozmaicić lekturę oraz zachęcić do eksplorowania nie tylko poprzez czytanie, ale także poprzez fizyczne odkrywanie. Książka zatem otwiera drogę do świata wnętrza, staje się portalem do spotkań z samym sobą. Forma dziennika nadaje projektowi bardzo personalny charakter, w którym każdy znajdzie coś dla siebie i coś o sobie.
w ramach programu własnego Centrum Rozwoju Przemysłów Kreatywnych:
Rozwój Sektorów Kreatywnych.