info
Projekt Roku to pierwszy w Polsce konkurs projektowania graficznego, który wykracza poza ocenę estetyczną, poddając refleksji funkcje designu oraz odpowiedzialność społeczną twórców. Konkurs powołany do życia w 2010 corocznie (z wyjątkiem 2015–2016) analizuje najbardziej przełomowe realizacje twórców grafiki użytkowej w Polsce oraz promuje wartości bliskie Stowarzyszeniu Twórców Grafiki Użytkowej.
zwycięzcy
Projekt identyfikacji wizualnej dla nowopowstałego Warszawskiego Obserwatorium Kultury (WOK). Autorka: Alicja Kobza Zmienna typografia zastosowana w logotypie nawiązuje do variable fonts. Celem było stworzenie identyfikacji otwartej i dynamicznej, która będzie łatwo dostosowywać się do potrzeb kształtującej się instytucji. Wariantowość znaku wpisuje się w złożony charakter planowanych działań WOK-u. Znak typograficzny i key visual spełniają również wymogi dostępności bez potrzeby używania opisów alternatywnych. Główne założenia projektu można streścić w kilku poniższych punktach: IDENTYFIKACJA W PROCESIE Projektowanie identyfikacji WOK-u odbywa się na bieżąco: w ramach stałej współpracy reaguję na aktualne potrzeby i weryfikuję dotychczasowe założenia projektowe w odpowiedzi na nowe wyzwania. STRATEGIA ZERO WASTE Rezygnacja z materiałów promocyjnych i akcydensów tworzonych „na zapas”. W celu promocji instytucji zostały zaprojektowane etykiety w dwóch możliwie uniwersalnych formatach, które drukowane są w siedzibie WOK-u na cyfrowej drukarce z uwzględnieniem bieżących potrzeb. Etykiety stosowane są do oznaczania materiałów takich jak koperty, notesy, teczki itp. Zależało mi na zrezygnowaniu z magazynowania materiałów ulotnych, które często nie są w pełni wykorzystywane. Wizytówki dla osób pracujących w WOK-u mają charakter przedmiotów wielokrotnego użytku. Wydrukowane w minimalnym nakładzie zawierają kod QR odsyłający do pliku vcf (vCard), dzięki któremu, po jego odczytaniu za pomocą smartfonu, zostaje wygenerowana wizytówka cyfrowa automatycznie dodawana do książki adresowej. ŚLAD CYFROWY WOK jest pierwszą instytucją świadomie rezygnującą z obecności w mediach społecznościowych – stawia na bezpośredni kontakt z ludźmi. Dzięki temu została zminimalizowana ilość materiałów cyfrowych, których ślad węglowy jest również znaczący. Na potrzeby promocji i komunikacji wykonałam zestaw fotografii do wykorzystywania na stronie internetowej czy w mailingu. Artykuł: „Identyfikacja wizualna, która działa” Agnieszka Tiutiunik, menadżerka projektów, strateżka komunikacji WOK https://wok.art.pl/dzialania/procesy-artystyczne-i-badawcze/identyfikacja-wizualna-ktora-dziala/
KIM JESTEŚMY
Jesteśmy wielokrotnie nagradzanym multidyscyplinarnym studiem specjalizującym się w brandingu i reklamie. Tworzymy całościowy wizerunek marki od strategii wizualnej, poprzez kreację graficzną i filmową, aż po finalną produkcję. Jesteśmy otwarci na niestandardowe rozwiązania, schodzimy z utartych szlaków. Wierzymy w projekty, które poruszają emocje, mają mocny pomysł i realizują swoje strategiczne cele.
CO ROBIMY?
POMYSŁ
audyt marki | strategia marki | doradztwo w zakresie marki | creative direction | naming | copywriting
PROJEKT
branding | art direction | ilustracje | opakowania | projekty stron internetowych | projektowanie systemów | projekty interaktywne
RUCH
produkcje filmowe | animacje | explejnery | reklamy
Therapeutic Design Tools (TDT) to autorskie narzędzie wspierające proces twórczy w obszarze dizajnu terapeutycznego. Therapeutic Design Tools (TDT) to zbiór kart, które dopiero w rękach projektanta(-ki) nabierają odpowiedniego znaczenia – bo każdy projekt dotyczący aspektów terapeutycznych jest indywidualny i posiada własną strukturę części składowych. Zaproponowany model usystematyzowania procesu twórczego to ogólna analiza w postaci tzw. ścieżek projektowych, którą projektant(ka) może dowolnie rozwijać na poszczególnych etapach pracy. Narzędzie Therapeutic Design Tools (TDT) zostało opracowane, aby: – systemowo wspomóc proces twórczy w zakresie projektowania architektury wnętrz, produktów lub/i rozwiązań o charakterze terapeutycznym, – poprzez sugerowane narzędzia i działy pobudzać kreatywność projektanta(-ki), – określić, zweryfikować, uporządkować określone składowe (ścieżki, konteksty w procesie projektowym), – podpowiedzieć, naprowadzić na komponenty, synergicznie je łącząc lub/i modyfikując, – inspirować i wspomagać budowanie bazy do gromadzenia doświadczeń w zakresie projektowania o charakterze terapeutycznym, – „rozszyfrować” użytkownika(-czkę), czy przybliżyć istotę problemu projektowego. Therapeutic Design Tools (TDT) składa się z trzech działów, każdy z nich dotyczy konkretnego obszaru w procesie projektowym i opatrzony jest innym, identyfikującym go kolorem. Łącznie Therapeutic Design Tools (TDT) w wersji fizycznej to ponad 80 kart wspomagających proces twórczy w obszarze dizajnu terapeutycznego (karty wprowadzające, karty pracy, schematy, grafy, karty z sentencjami itd.) wraz z opakowaniem oraz trzema wzornikami uzupełniającymi merytorycznie narzędzie. Łącznie na potrzeby narzędzia zrealizowano: – 1 opakowanie główne, – 3 opakowania na wzorniki, – 5 kart informacyjnych (drukowanych dwustronnie), – 27 kartwprowadzających(drukowanychdwustronnie), – 33 karty pracy (drukowane dwustronnie), – 22 karty z cytatami, sentencjami oraz hasłami (drukowane dwustronnie), – 7 kart ze schematami (drukowanych dwustronnie), 9wzorównaklejek, – 220 karti nspiracji (wzorniki). Olga Kiedrowicz-Świtalska (holistyk studio) – pomysłodawczyni i główna projektantka Tomasz Piotr Świtalski (holistyk studio) – identyfikacja wizualna, przygotowanie do druku, wsparcie merytoryczne Teresa Otulak – dokumentacja fotograficzna, wsparcie merytoryczne Ewa Julianna Szostakowa – redakcja językowa tekstów Marcin Kiedrowicz – realizacja strony WWW projektu
The Football Shirts Book to publikacja prezentująca zbiór koszulek piłkarskich z lat 70-tych, 80-tych oraz koszulek współczesnych. Stroje, które umieściłem w albumie są wynikiem selekcji opartej na publikacji o tym samym tytule autorstwa Neala Hearda z roku 2017, artykułów i materiałów znalezionych w internecie, oraz na własnej subiektywnej ocenie strojów z punktu widzenia estetycznego i historycznego. Praca ma na celu przybliżenie czytelnikowi estetyki panującej w piłce nożnej i zobrazowanie bogactwa wizualnego obecnego w tym sporcie. W prezentowanych koszulkach uwidaczniają się wpływy modernistyczne, które w połączeniu z kolorami zespołów piłkarskich tworzą oryginalne i ekspresyjne kompozycje. Projektując tę publikację analizowałem wzory, połączenia kolorystyczne oraz typografię umieszczaną na koszulkach piłkarskich. Inspirując się twórczością projektantów trykotów piłkarskich tworzyłem nowe kompozycje na potrzeby niniejszej książki. Okładka albumu inspirowana jest koszulką reprezentacji Nigerii z roku 2018. W kontraście do charakterystycznego wzoru zastosowałem suchy tłok z tytułem książki. Typograficznym uzupełnieniem okładki jest obwoluta odnosząca do estetyki metki, co jest nawiązaniem do komercyjnego aspektu koszulek piłkarskich. Format książki wynosi 190×254 mm i jest oparty o harmonijne proporcje 4:3, które odpowiadają funkcjonalności publikacji. Layout albumu został oparty o siatkę uzwględniającą kompozycję graficzną, materiały fotograficzne, jak i dłuższy skład tekstu. Projekt powstał w ramach magisterskiej pracy praktycznej w Pracowni Wydawnictw na Wydziale Grafiki i Komunikacji Wizualnej na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu.
Projekt kampanii społecznej składa się z aplikacja cyfrowej, serii plakatów oraz komunikatów na media społecznościowe. Aplikacja Śmieciomierz ma na celu mierzyć i obrazować ilość produkowanych przez użytkownika plastikowych śmieci. Na podstawie dostarczonych danych, generowany będzie obraz z zakodowanym komunikatem dla użytkownika. Plakaty pełnić mają funkcje informacyjną i promującą. Poruszają one problematykę zanieczyszczenia środowiska prezentując szereg faktów na ten temat. Promowanie aplikacji polega zaś na prezentowaniu przykładowych rezultatów użytkowania aplikacji, które po przeformatowaniu publikowane być mogą w mediach społecznościowych.
Książka "Rise and Fall of the Middleman" jest moją 16-tą autorską publikacją. W powyższej publikacji odpowiadam zarówno za tekst, jak i za projekt graficzny, ilustracje oraz projekt fontu (RUBIN SANS, który to font wynika z mojej codziennej praktyki artystycznej). Można powiedzieć, że w tej książce zawierają się wszystkie aspekty tego, co robię jako artysta i jako projektant książek. Książka rozwija idee, które stoją u podstaw jednej z moich ostatnich wystaw "Middleman" (10.03-28.05, MGLC Ljubljana). Poprzez szereg ilustracji oraz lustrzaność narracji i tekstu czytelnik zapoznaje się z historią wzlotu i upadku głównego bohater(ów) – tytułowego Middlemana. Całość treści została przygotowana specjalnie pod kątem książki i pod kątem możliwości fontu, proporcji stron, ilości wersów na stronie, szerokości łamu itd. Z kolei ilustracje istnieją tylko i wyłącznie w tej książce, i nie stanowią osobnych dzieł sztuki. Od strony formalnej obiekt składa się z trzech elementów: książki, modelu Middlemana wykonanego z kartonu i gotowego do własnoręcznego skręcenia oraz etui. Wyzwaniem produkcyjnym było przygotowanie modelu w taki sposób, aby zachować proporcje "ludzika" z książki, a jednocześnie wyjść z nim poza strony samej książki, umożliwiając czytelnikom zbudowanie własnego "pośrednika". Publikacja została wydrukowana w Polsce techniką offsetową (+ sitodruk) w nakładzie 500 egz. Wydawcą i dystrybutorem jest wydawnictwo NERO z Rzymu. Format: 23,4 x 31,4 cm il. stron: 160 papiery: - Munken Print White 1.5 115g - Munken Print White 1.8 115g - Fuego Matt Natural 285g (okładka) - Black Bowston 1mm (ludzik) - druk srebrnym sitodrukiem, wykrojnik - Gmund Heidi soft kraft 330g (etui) - druk offset (biała + Black)
Identyfikacja wizualna polskiego pawilonu, nagrodzonego na London Design Biennale 2023, kuratorowanego przez Zofię Jaworowską, Petro Vladimirov i Michała Sikorskiego, organizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza. Idea pawilonu powstała na podstawie projektu OKNO, rozpoczętego w Polsce w 2022 roku przez Fundację Brda. Konsekwencją ataków rakietowych na ukraińskie budynki są między innymi wybite szyby i zniszczone okna. To oznacza brak izolacji termicznej, moknące od deszczu pomieszczenia i ich zawartość. Projekt OKNO polega na gromadzeniu, mierzeniu, katalogowaniu, odświeżaniu, pakowaniu i wysyłaniu okien do Ukrainy we współpracy z ukraińskimi organizacjami pozarządowymi, które na miejscu rozdysponowują je wśród zgłaszających się osób odbudowujących swoje domy. Do dzisiaj Fundacja Brda wysłała 1397 okien. Kuratorzy polskiego pawilonu zorganizowali zbiórkę w Londynie, zebrane okna zostały pokazane w przestrzeni polskiego pawilonu wraz z przykładowym montażem okna (o wielkości innej niż otwór okienny) oraz propozycjami montażu okien DIY oraz statystykami dotyczącymi projektu OKNO. Elementy projektu: 1. Katalog zawierający wywiady z projektantami działającymi w obszarze reuse oraz instrukcję montażu okien DIY. Przez odkryty grzbiet i widoczne nici katalog ma charakter "roboczy" i jest spójny z architekturą wystawy, na której możemy zobaczyć sofę ze styroduru czy folię budowlaną. Natomiast strony katalogu zostały dokładnie przemyślane, tak aby mimo szwajcarskiej oprawy, grzbiet pozostawał w kolorze. Zielone strony okalające składki są wykorzystane do pokazania instrukcji montażu okien. Dzięki temu zabiegowi udało się osiągnąć ciekawy efekt, mimo bardzo niskiego budżetu. Ilustracje do instrukcji zostały wykonane przez różne biura architektoniczne, na potrzeby druku zostały uproszczone i uspójnione. 2. Projekt infografik i plansz w przestrzeni wystawy. 3. Materiały promocyjne na potrzeby zbiórki okien. 4. Materiały promocyjne pawilonu, w tym animacje. Zdjęcia: Natalia Ruszczuk
Po wielu latach jedna z najwybitniejszych polskich instytucji kultury – Muzeum Narodowe w Gdańsku – postanowiła otworzyć zupełnie nowy rozdział w swojej historii i przeprowadzić całkowitą metamorfozę wizualną. Jako kreatywny zespół byliśmy bardzo podekscytowani, że możemy być częścią tej zmiany. Nasz cel był zarówno prosty, jak i bardzo ambitny: stworzenie odpowiedniej tożsamości marki, która jest wysoce elastyczna i odporna na stale zmieniające się trendy. Idea „okna na świat sztuki” jest głównym pomysłem zarówno na sam znak, jak również cały system identyfikacji wizualnej Muzeum Narodowego w Gdańsku. Chcieliśmy koncepcyjnie identyfikację sprowadzić jedynie do narzędzia pokazującego bogate muzealne zbiory. Identyfikacja w założeniu miała nie być nadrzędnym elementem, jednak będąc bardzo elastyczną i dającą się swobodnie formować dzięki dosłownie kilku wyrazistym elementom miała budować rozpoznawalny wizerunek zróżnicowanej ofertowo instytucji kultury. Znak w przypadku naszego rozwiązania jest jedynie dopełnieniem pełnej identyfikacji. W założeniu i od początku znak oraz jego pochodne są jedynie dyskretnymi narzędziami, które podkreślają bogactwo zbiorów muzeum oraz zapraszają widzów do różnorodnego i wielowymiarowego świata sztuki. Całość identyfikacji ma bardzo elastyczny charakter, który ma podkreślać również indywidualność każdej z ekspozycji stałych, oddziałów, czy też wystaw czasowych. Ważnym elementem całości jest także to, iż identyfikacja daje dużą autonomię twórcom pracującym przy kolejnych projektach firmowanych przez Muzeum Narodowe w Gdańsku. Wszystkie oddziały Muzeum zostały zunifikowane w taki sposób, iż wszystkie działają na rzecz rozpoznawalności głównego brandu, czyli marki MUZEUM NARODOWEGO w GDAŃSKU. Identyfikacja mimo swojej elastyczności buduje jeden rozpoznawalny wizerunek gdańskiego Muzeum Narodowego przy zachowaniu dużej różnorodności każdego z projektów firmowanych przez tę instytucję. Projekt otrzymał już BRĄZ na European Design Awards w kategorii MOTION LOGO oraz uzyskał tytuł FINALISTY w kategorii Zintegrowana Identyfikacja Wizualna. Otrzymał także GRAND PRIX w Paryżu na DNA Paris Design Awards, gdzie przyznano naszej identyfikacji również zaszczytny tytuł: GRAPHIC DESIGN OF THE YEAR.
Po wielu latach jedna z najwybitniejszych polskich instytucji kultury – Muzeum Narodowe w Gdańsku – postanowiła otworzyć zupełnie nowy rozdział w swojej historii i przeprowadzić całkowitą metamorfozę wizualną. Jako kreatywny zespół byliśmy bardzo podekscytowani, że możemy być częścią tej zmiany. Nasz cel był zarówno prosty, jak i bardzo ambitny: stworzenie odpowiedniej tożsamości marki, która jest wysoce elastyczna i odporna na stale zmieniające się trendy. Idea „okna na świat sztuki” jest głównym pomysłem zarówno na sam znak, jak również cały system identyfikacji wizualnej Muzeum Narodowego w Gdańsku. Chcieliśmy koncepcyjnie identyfikację sprowadzić jedynie do narzędzia pokazującego bogate muzealne zbiory. Identyfikacja w założeniu miała nie być nadrzędnym elementem, jednak będąc bardzo elastyczną i dającą się swobodnie formować dzięki dosłownie kilku wyrazistym elementom miała budować rozpoznawalny wizerunek zróżnicowanej ofertowo instytucji kultury. Znak w przypadku naszego rozwiązania jest jedynie dopełnieniem pełnej identyfikacji. W założeniu i od początku znak oraz jego pochodne są jedynie dyskretnymi narzędziami, które podkreślają bogactwo zbiorów muzeum oraz zapraszają widzów do różnorodnego i wielowymiarowego świata sztuki. Całość identyfikacji ma bardzo elastyczny charakter, który ma podkreślać również indywidualność każdej z ekspozycji stałych, oddziałów, czy też wystaw czasowych. Ważnym elementem całości jest także to, iż identyfikacja daje dużą autonomię twórcom pracującym przy kolejnych projektach firmowanych przez Muzeum Narodowe w Gdańsku. Wszystkie oddziały Muzeum zostały zunifikowane w taki sposób, iż wszystkie działają na rzecz rozpoznawalności głównego brandu, czyli marki MUZEUM NARODOWEGO w GDAŃSKU. Identyfikacja mimo swojej elastyczności buduje jeden rozpoznawalny wizerunek gdańskiego Muzeum Narodowego przy zachowaniu dużej różnorodności każdego z projektów firmowanych przez tę instytucję. Projekt otrzymał już BRĄZ na European Design Awards w kategorii MOTION LOGO oraz uzyskał tytuł FINALISTY w kategorii Zintegrowana Identyfikacja Wizualna. Otrzymał także GRAND PRIX w Paryżu na DNA Paris Design Awards, gdzie przyznano naszej identyfikacji również zaszczytny tytuł: GRAPHIC DESIGN OF THE YEAR.
„MŁODE GŁOWY. Otwarcie o zdrowiu psychicznym” - największe w Polsce badanie zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży oraz kampania profilaktyczna organizowana przez fundację UNAWEZA Martyny Wojciechowskiej. Akcja nagłośniła temat kryzysu zdrowia psychicznego młodych ludzi i jest punktem wyjścia działań pomocowych i edukacyjnych. Zaprojektowaliśmy logo, identyfikację, stronę www, kampanię oraz wiele innych elementów Młodych Głów. Podstawowymi założeniami projektu, było dotarcie do dwóch szerokich i skrajnie innych grup odbiorców: młodych i rodziców. Znak miał na pierwszy rzut oka być odważny, wyrazisty i nie przypominający typowych znaków fundacji, które młodym kojarzą się zbyt poważnie i raczej odstraszają, niż wzbudzają jakąkolwiek ciekawość a z drugiej strony dla starszej grupy miał być czytelny i bezpieczny. Projektując logo chcieliśmy odzwierciedlić to, czym jest cały projekt Młode Głowy. Pokazać to, co i jak wiele dzieje się w głowie każdej młodej osoby. Ale jak to pokazać w jednym statycznym piktogramie? Uznaliśmy, że odwrócona emotikonka uśmiechu, którą kojarzy każdy, niezależnie od wieku, tworzy symboliczny kształt głowy i jest to idealne, proste i czytelne rozwiązanie. Podstawowa wersja znaku prezentuje sam kształt głowy, zaś w wersji animowanej półkole zmienia się w przeróżne kształty, które symbolizują to, że każdy z nas jest inny i każda głowa może mieć inne problemy i tryby działania. Asymetryczna forma znaku i customowe litery Ł oraz W są ukłonem w stronę młodych odbiorców, a twarde i stanowcze wersaliki z kroju TT Hoves miały sprawić wrażenie poważnych i bezpiecznych. Znak w wersji podstawowej jest czarny i powinien być prezentowany na pomarańczowym tle, które bezpośrednio nawiązuje do identyfikacji Fundacji UNAWEZA. Liternictwo i kompozycja użyte w logo Młodych Głów zdefiniowało charakter całej identyfikacji i pozwoliło stworzyć i zrozumieć balans prezentowania kolejnych komunikatów dla obydwu grup odbiorców. Powstał znak, który nie tylko identyfikuje kampanię, ale też sam w sobie może być używany jako content, w różnych kontekstach. Credits: Damian Ziółkowski - branding, kampania, we3studio Julian Kondej - branding, webdesign, we3studio Patryk Kalwas - branding, webdesign, we3studio Martyna Wojciechowska - pomysłodawczyni akcji, prezeska Fundacji UNAWEZA Filip Połoska - producent kreatywny i strategiczny, grupa NOWY®ŁAD Marzena Szkolak - producentka kreatywna i strategiczna, grupa NOWY®ŁAD Paweł Stremski - producent kreatywny i strategiczny, grupa NOWY®ŁAD Marta Ciastoch - koordynatorka projektu MŁODE GŁOWY w Fundacji UNAWEZA Marta Skorupska - koordynatorka projektu, Fundacja UNAWEZA Marta Grajeta - wiceprezeska Fundacji UNAWEZA Marta Wojtal - autorka sesji fotograficznej MŁODE GŁOWY
Forma książka nawiązuje do wyjętego z hipertekstowej magmy sześciennego piksela, kryjącego splątane perypetie bohaterów niczym puszka pandory. Ożywione dedykowaną aplikacją AR (augmented reality) okładka i ilustracje oraz teksty, wchodzą ze sobą w oczywiste, wątpliwe, a niekiedy absurdalne alianse. Każdy list z osobna (w sumie 246) choć ponumerowany, wymyka się kategorycznemu uszeregowaniu w nurcie narracji. Można po kolei lub skacząc między przypadkowymi stronami, czytać listy, oglądać ilustracje i odsłaniać nowe warstwy. Całość miesza się i układa w opowieść o świecie globalnego labiryntu. W słowach Andrzeja Bednarczyka – autora tekstu – „W moim świecie labirynt, jak globalna pajęczyna, pokrywa całą przestrzeń i nie istnieje już nic poza nim, nie ma więc wejścia ani wyjścia. Wszyscy się w nim rodzimy i każdy umrze w jednym z zatęchłych zaułków.” Projekt obejmował: opracowanie koncepcji i formy książki, skład i przygotowanie do druku, projekt aplikacji AR, projekt filtrów Spark Studio, branding projektu, projekt audiobooka, przygotowanie elementów promocyjnych i wystawienniczych. Zespół projektu: Koncepcja książki: Andrzej Bednarczyk, Joanna Tyborowska Teksty, ilustracje: Andrzej Bednarczyk Projekt layoutu, skład: Joanna Tyborowska Aplikacja augumented reality „Listy Minotaura”: Grzegorz Kwiek, Adam Janiga Audiobook: Lektor: Antoni Sałaj, Realizacja dźwięku: Jacek Feliks, Mastering: Purple Lagoon Filter okładki książki i audiobooka: Grzegorz Kwiek, Adam Janiga, Animacje promocyjne: Adam Janiga, Muzyka: Tomasz Wolf Wydawcy: Wydawnictwo Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, Galeria Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu Publikacja została dofinansowana z dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Projekt katalogu i oprawa graficzna wystawy Jakub Szczęsny. Polskie Projekty Polscy Projektanci dla Muzeum Miasta Gdyni. Projekt wystawy stworzony we współpracy z architektką Dominiką Janicką i kuratorką Anną Śliwą zakładał nie tylko pokazanie projektów architektonicznych Szczęsnego, ale też podkreślenie społecznego charakteru jego działań. Jest zbudowany z ulotnych, lekkich konstrukcj z paleciaków, pasów transportowych i cegieł silikatowych, które mogą zostać po wystawie przetworzone do innych celów. Kolorem przewodnim jest pomarańczowy zaczerpnięty z pasów transportowych i projektów takich jak „Ławka z Züsedom”, a tytułowym krojem pisma ściągnięty, architektoniczny w charakterze Rainer. Surowy, architektoniczny charakter ma również katalog wystawy – odsłonięty grzbiet, pokazujący strukturę książki, okładka z kartonu o fakturze przypominającej cement, głębokie tłoczenie motywu opartego na projekcie instalacji Taburete Towers (ten motyw pojawia się również na plakatach i ID wystawy). Całość katalogu spięta jest pomarańczowym paskiem a jego kontynuację znajdziemy też w layoucie środka katalogu.
Gozito to siatki przeciw owadowe wstawiane do okien. To prosty i generyczny produkt jakich wiele na rynku brytyjskim. Naszym zadaniem było stworzenie wyrazistej marki z osobowością, która otworzy przestrzeń na wyróżnialną komunikację. Szukaliśmy brandingowego ujęcia, które pozwala wynieść generyczny produkt na inny emocjonalny level. Poza techniczny obszar po którym porusza się konkurencja. Przede wszystkim zaczęło się od nazwy: Gozito to skrót od “go mosquito!”, czyli odejdź komarze Geneza samej nazwy zainspirowała nas do rozwinięcia historii stojącej za marką. Czyli historii komarów, naszych brand antyheros, którym się zazwyczaj nie udaje wygrać z Gozito. Poznajcie całą paczkę ilustrowanych owadów, świetnie budujących osobowość marki i tonality komunikacji. Gozito to launch marki z niezbyt dużym budżetem więc ważne było zbudowanie identyfikacji w taki sposób by łatwo i spójnie wykorzystywało się ją w komunikacji marki, szczególnie w digitalu. Postawiliśmy na charakterystyczne ilustracje pozwalające na łatwą animację i możliwość zabawy w real time marketing. Agresywne kolory nie są przypadkowe. To kolory brytyjskiej “union flag” tyle że z lekkim twistem charakteryzującym markę Gozito. A co ważniejsze Gozito zdobyło serca organizacji Bug Life, chroniącej populację owadów w Wielkiej Brytanii i jest jej oficjalnym partnerem. Bo lepiej po prostu nie wpuszczać owadów do domu niż je wybijać. Nasz projekt zawiera sporo animowanych elementów - załączyłem je jako pliki ale na wrazie czego powyżej wrzucam link do dropboxa.
Projekt publikacji zrodził się z miłości do liter, którą mam w sobie ja oraz miał bohater mojej książki, Bronisław Zelek. Kiedy po raz pierwszy zobaczyłam jego plakat do filmu "Ptaki" byłam absolutnie zachwycona! Po krótkim researchu okazało się, że Zelek projektował nie tylko plakaty, ale również kroje pisma, używane przez projektantów z całego świata już od lat 70. Kiedy odwiedziłam pracownię Zelka w Dolnej Austrii, odkryłam, że eksperymentował z literą także w malarstwie. Cykl obrazów "Ptaki" nawiązywał do plakatu, który opublikował lata temu nie tylko tytułem, ale również formą. Ostatnią dziedziną, w której Zelek operował literą, choć w nieco innym wymiarze, jest utwór "Zapach tajgi", będący wspomnieniem dzieciństwa spędzonego na Syberii. Moja ogromna pasja do typografii i dokonania zawodowe artysty stały się więc inspiracją do pracy nad książką. Częścią moich badań była wizyta nie tylko w Ybbsitz, ale i w Wiedniu, gdzie artysta żył i tworzył przez 40 lat, ale także w Ośrodku Wypoczynkowym Relaks na Wyspie Sobieszewskiej, gdzie szyldy wykonane są z użyciem kroju New Zelek. Często spotykałam też "Zelki" podczas moich podróży - były niemal wszędzie! Kiedy napisałam tekst i zebrałam materiał fotograficzny, zdecydowałam się wydać książkę sama, a środki na jej wydanie zebrać podczas przedsprzedażowej kampanii na Kickstarterze. Przez cały luty prowadziłam kampanię na Instagramie, podczas której odbiorcy mogli dowiedzieć się więcej o Bronisławie Zelku i jego projektach. Kampania była opatrzona tagiem #Zelek2023, którym odbiorcy mogli oznaczać posiadane lub napotykane Zelki, dzięki czemu zyskałam dużo dodatkowych materiałów do mojej książki. Kampania na Kickstarterze wystartowała w marcu 2023. Dzień po jej wystartowaniu została wyróżniona przez Kickstarter jako "Project We Love". Poprowadziłam obszerną kampanię w social mediach, moje posty i artykuły ukazywały się i były udostępniane przez osoby i instytucje nie tylko z Polski, ale i z całego świata, m.in. GrafMag, magazyn Usta, magazyn WhiteMAD, Slanted, Label Magazine, magazyn Formy czy ASP w Warszawie. Po 31 dniach udało się osiągnąć 103% celu, mój projekt wsparło 285 osób z 17 krajów. Po dwóch miesiącach pracy nad redakcją, tłumaczeniem oraz projektem i składem publikacji, książka trafiła do druku, a w czerwcu trzymałam już w ręku gotowy produkt, czyli 256 stron bogato ilustrowanej, polsko-angielskiej publikacji o wspaniałym polskim artyście. Publikacji towarzyszyły materiały dodatkowe związane z osobą artysty: torba z użyciem zdigitalizowanego przez szwajcarskiego projektanta, Jeremia Adatte, kroki Zelek Black; przypinka będąca literą Oslash z użyciem kroju Zelek Shadline, zdigitalizowanego przez tego samego artystę; zakładki z cyframi z pięciu krojów zaprojektowanych przez Zelka, pocztówki z odwiedzonych przeze mnie miejsc, w których użyty został krój New Zelek; wydruk ręcznego składu metalową czcionką nawiązujący do plakatu „Ptaki”, autorstwa Roberta Sawy z Domu Słów w Lublinie oraz linoryt pokazujący różnice w literach z kroju pisma New Zelek, używanych w różnych miejscach na świecie na przestrzeni kilkudziesięciu lat, autorstwa Marcin Motyw. Niezwykle pozytywny odbiór, z jakim spotkałam się po wysyłce do wspierających, utwierdził mnie w przekonaniu, że projekt jest ważny i potrzebny oraz wynagrodził mi wysiłek, który włożyłam w prawie trzyletnią pracę nad projektem.
„Babki od architektury” to publikacja wielostronicowa poświęcona pięciu polskim architektoniczkom działającym w okresie między i powojennym — Barbary Brukalskiej, Heleny Syrkus, Niny Janickiej, Haliny Skibniewskiej i Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak. Książka ta, to również kronika odbudowywanej Polski i hołd w stronę wybitnych pionierek w dziedzinie polskiej architektury modernizmu. To zbiór różnych życiorysów, które łączyła jedna idea — ulepszyć świat.
Mamyprawa.kronika.org.pl to strona internetowa stanowiąca inspirację i dostarczająca narzędzi do działania na rzecz pozytywnych zmian w placówkach oświatowych. Adresowana jest w szczególności do młodzieży szkolnej, kadry pedagogicznej, rodziców, a także wszystkich osób zainteresowanych funkcjonowaniem systemu szkolnictwa. Stanowi podsumowanie projektu edukacyjnego „Nic nie wiem, wszystko czuję” realizowanego przez bytomskie Centrum Sztuki Współczesnej Kronika we współpracy ze śląskimi szkołami, Uniwersytetem Śląskim i stowarzyszeniem dO!PAmina Lab. Na mamyprawa.kronika.org.pl można zapoznać się m.in. z raportem „Młodzi o Szkole” przygotowanym przez Stowarzyszenie dO!PAmina Lab (Anna Cieplak, Anna Dęboń, Elżbieta Nowak, Robert Strzała). Strona umożliwiła udostępnienie jego wyników szerokiemu gronu odbiorców w atrakcyjnej, przykuwającej uwagę i przejrzystej formie, eksponującej kluczowe pytania i odpowiedzi. Raport jest zbiorem danych pozyskanych od młodych osób jasno zwracających uwagę na problemy, z jakimi zmaga się młodzież szkolna takimi jak przeciążenie obowiązkami (na co wskazało 75 proc. ankietowanych) czy przemoc (40 proc. doświadczyło jej bezpośrednio). Mamyprawa.kronika.org.pl nie tylko stawia diagnozy, ale wskazuje też ścieżki pozytywnych zmian. Znalazły się na niej opisy warsztatów DIY (zrób to sam_) poświęconych budowaniu szkoły marzeń, które każdy może przeprowadzić na własną rękę – indywidualnie lub w grupach. Artystki i artyści biorący udział w projekcie (Maciej Cholewa, Dorota Hadrian, Dominika Malska, Gary Marshall-Stevens, Sylwester Piechura) proponują proste działania wspierające świadomą ekspresję myśli i emocji, komunikację między dorosłymi i dziećmi opartą na wzajemnym szacunku czy techniki relaksacyjne. Na stronie można również przeczytać obszerny tekst „Nie czas odchodzić. O potencjalne (edukacyjnym) obywatelskiego nieposłuszeństwa” autorstwa literaturoznawcy i polonisty Krystiana Korytko. Stronie internetowej towarzyszy zestaw animacji, grafik w formie memów udostępnionych w wybranych social mediach używanych przez grupy docelowe.
,,Wojtek, Mania i przesłuchanie” to wyjątkowa bajka terapeutyczna dla dzieci przygotowujących się do bycia przesłuchiwanym w Przyjaznym Pokoju Przesłuchań oraz przewodnik prawny dla ich opiekunów. Projekt dyplomowy powstał pod kierunkiem prof. Lucyny Talejko-Kwiatkowskiej i dr Agaty Kulczyk na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, we współpracy z zespołem prawników, prawniczek i pedagożek związanych z Uniwersytetem im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Bajka opowiada historię chłopca, który czekając na wizytę w sądzie przepełniony jest różnego rodzaju lękami. Warstwa wizualna książki została zaprojektowana tak, aby maksymalnie wykorzystać infograficzny potencjał ilustracji. Ich charakter w dużej mierze wynika z nadrzędnej, terapeutycznej funkcji bajki. Prezentowane postaci i potwory cechuje komizm wpisujący się w dziecięca potrzebę dążenia do karnawalizacji strachu. Strachy mają zaokrąglone kształty i wyglądem przypominają hybrydy znanych dzieciom zwierząt. Dodatkowo, aby podkreślić ich nieprzystawalność do świata przedstawionego nadano im jednakowy kolor i pattern. Ten zabieg ułatwia natychmiastową identyfikację stworów jako istot wyimaginowanych. Także przedstawione na ilustracjach pomieszczenia stanowią staranne odwzorowanie rzeczywistego wyglądu przestrzeni, w jakiej może się znaleźć przesłuchiwane dziecko. Neutralna i jasna paleta barwna z kolorowymi akcentami tworzy wizerunek miejsca bezpiecznego, spokojnego i przyjaznego. Z myślą o początkujących czytelnikach teksty w książce zostały złożone tak, aby uniknąć dzielenia wyrazów, zastosowano także sporą interlinię, duży rozmiar liter oraz krój szeryfowy, który pozwala na wyraźne rozróżnienie ,,kłopotliwych” znaków takich jak ,,p”, ,,b”, czy ,,d”. Ponadto, wymiary książki umożliwiają komfortowe czytanie jej w pozycji leżącej, a także w razie konieczności spakowanie do torby. Nie mniej ważną częścią projektu jest ilustrowany poradnik prawny skierowany do opiekunów przesłuchiwanych dzieci. Wyjaśnia on kluczowe kwestie, takie jak: przebieg postępowania oraz przesłuchania, prawa i obowiązki przesłuchiwanego, odszkodowanie i zadośćuczynienie, a także rola pełnomocnika i oskarżyciela posiłkowego. Zróżnicowane potrzeby dwóch grup odbiorców wymagały dostosowania języka wizualnej narracji, dlatego najbardziej skomplikowane tematy zostały uzupełnione o przejrzyste infografiki. Ich prosta i oszczędna forma ma za zadanie zrównoważyć miejscami trudny i gęsty tekst prawniczy. Dodatkowo, rozumienie treści ułatwia konsekwentnie używany system ikon i kolorów. Jako pierwsze tak kompleksowe przedsięwzięcie w Polsce, projekt ma szansę odpowiedzieć na realną potrzebę, dlatego prace nad nim są wciąż kontynuowane. Docelowo publikacja ma być bezpłatnie dystrybuowana potrzebującym osobom oraz dostępna w formie ebook. Obecnie prowadzone są testy użyteczności projektu z udziałem dzieci i rodziców. W kolejnym etapie prac rozpocznie się szukanie sponsorów i patronów publikacji. Skład zespołu Zespół prawny: Joanna Grygiel, INP PAN – koordynacja projektu Zofia Branicka, WPiA UAM Kamil Łakomy, WPiA UAM Kinga Krężel Anna Nowotny Karolina Radomyska Zespół pedagogiczny: Katarzyna Bogucka-Otto Monika Dokowicz Aleksandra Hryniewicz Alicja Mazurek Nadzór merytoryczny: prof. Paweł Wiliński prof. Lucyna Talejko-Kwiatkowska Konsultacja literacka: Małgorzata Swędrowska Zdjęcia: Justyna Śmidowicz Rola autorki zgłoszenia: Infografiki Ilustracje Skład Praca nad tekstem bajki
konkurs
Projekt Roku nie chce podejmować się jedynie estetycznej oceny projektów. Zależy nam aby w procesie pozyskiwania projektów, które są następnie dyskutowane na obradach jury dostrzeżony został szerszy kontekst ich powstania oraz zdiagnozowane zostały tendencje w kategorii jaką jest grafika użytkowa. W ramach konkursu będziemy starali się rozpatrywać nominowane projekty na kilku płaszczyznach, niejednokrotnie zderzając ze sobą dzieła mieszczące się w różnych kategoriach formalnych. Kategorie konkursu są zdefiniowane w taki sposób aby znajdować punkty styku w miejscach interesujących z perspektywy STGU.
Teatr od pierwszego wejrzenia
Komunikacja wizualna projektu „Teatr od pierwszego wejrzenia” zrealizowana dla Nowego Teatru w Warszawie. Ideą tego przedsięwzięcia była aktywizacja osób starszych (seniorów 60+) poprzez spotkania międzypokoleniowe organizowane w teatrze. Po projekcie pilotażowym, w oparciu o doświadczenia uczestników, powstał „Przewodnik po innowacji” – publikacja podsumowująca warszataty. Głównym założeniem projektowym było sformułowanie przystępnego swą formą dla seniorów, a jednocześnie atrakcyjnego i spójnego z nowoczesnym wizerunkiem Nowego Teatru komunikatu wizualnego. Wszystkie materiały zaprojektowane do komunikacji miały odznaczać się przejrzystością przekazu. Mocny wizualnie znak w kształcie litery T symbolizujący słowo Teatr jest dobrze widoczny z dużej odległości. Stanowi on przestrzeń dla typografii i określa jej kompozycję. Zastosowanie kroju pisma Neue Haas Grotesk jako jedynego użytego w komunikacji – miało na celu podkreślenie racjonalnych założeń projektowych. Przejrzysty skład tekstu odznacza się czytelnością przy zachowaniu witalności i rytmu. Wibrujące zestawienie kolorystyczne – dwa kolory bezpośrednio nawiązujące do międzypokoleniowego charakteru projektu, oddziałują na siebie wzajemnie. Pattern stworzony z kropek ma za zadanie ożywić przestrzeń tła oraz wzmocnić optycznie formę litery T. Punktem wyjściowym był projekt plakatu promującego wydarzenie. W oparciu o jego parametry (grid modułowy, relacje typograficzne) zostały zaprojektowane pozostałe elementy komunikacji takie jak ulotka, karta kandydata, karta wyboru dla uczestników oraz w późniejszym okresie przewodnik jako podsumowanie całego projektu.
Cafe Sztosy LP
HZagrać kawkę w radiu to trzeba wiedzieć jak, Kampus wiedział jak i po raz kolejny zagraliśmy Cafe Sztosy razem. To rzecz jasna kawa, ale tym razem poszliśmy nawet nie o krok dalej, tylko na całość. Dlaczego to LP? Po pierwsze – tak naprawdę, to kawa, ale jest tak wydana, że opakowanie nawiązuje do winyli i wyróżnia się. Bardzo. Po drugie – zagra dłużej niż każdy nasz singiel, bo kawy jest tu o 50g więcej niż w poprzednich wspólnych produktach. Radio Kampus i HAYB chcieli żeby oprawa graficzna odwoływała się do natury, była słoneczna (z racji momentu premiery). Jeśli chodzi o oprawę graficzną stwierdziłem, że mimo, że to kawa to okładka powinna wyglądać tak jak okładka nowej płyty zespołu, w którą chciałbyś kliknąć na Spotify. Stworzyliśmy postacie słoneczek, fikcyjny band (w końcu w stworzenie produktu było zaangażowane kilka osób) który stoi na tle tropikalnego lasu. Sama forma graficzna slońca pozwoliła nam potem pociągnąć motyw graficzny na posty sponsorowane i czołówki do filmów. A właśnie - całości projektu towarzyszyło 6 odcinków miniserialu, który pokazywał proces od cuppingu, przez palenie kawy, design opakowania, pakowanie aż po zaparzenie finalnego produktu. Jeden z nich załączamy jako link do projektu resztę można obejrzeć na socialach Radia Kampus oraz Hayb. Nikt przed nami nie stworzył takiego produktu. Przez cross obu marek i formę wydania był to fajny motyw do ogrywania promocyjnie w SoMe. Na półce obok innych kaw produkt się BARDZO wyróżniał i klienci pytali o niego zainteresowani nietypową formą. A i ważna rzecz - muzyka. Dla tych, którzy kupili Cafe Sztosy LP w środku znajdował się QR kod prowadzący do eksluzywnego miksu nagranego przez Basy Tropikalne.
O Witoldzie i Marii
Projekt wystawy stałej w Muzeum – Dom Rodziny Pileckich w Ostrowi Mazowieckiej. Wystawa została zaprojektowana jako narzędzie edukacyjne i informacyjne na potrzeby podstawowej działalności muzeum oraz aktywnej działalności edukacyjnej. Ekspozycja prezentuje losy rodziny Pileckich w szerokim kontekście historycznym i społecznym przy wykorzystaniu nowoczesnych form wystawienniczych, multimediów i instalacji. Treść scenariusza wystawy została zaprezentowana w sposób odpowiadający specyfice pracy w muzeum, oprowadzaniu dużych grup i prowadzeniu zajęć warsztatowych. W ramach projektu powstała również identyfikacja graficzna Muzeum i oznaczenia przestrzenne obiektu. Projekt wystawy powstawał przez blisko dwa lata, w dużej części w pandemii. Na potrzeby opracowania architektury wystawy powstały modele VR oraz prototypy elementów wystawienniczych w skali 1:1. Projekt zakładał prezentację bardzo obszernej treści w sposób przystępny i przejrzysty. Żeby osiągnąć ten efekt w projekcie została zastosowana złożona kategoryzacja treści nie tylko poprzez zróżnicowane style typograficzne, ale również poprzez zastosowane materiały i kolor. Dzięki tym rozwiązaniom wystawę można przyswajać na różnych poziomach od ogólnej wiedzy o Pileckich po szczegóły kontekstowe takie jak np. przekrój społeczny Ostrowi Mazowieckiej w międzywojniu. zastosowane materiały wykończeniowe: blacha stalowa, dibond, fornir dębowy, drewno dębowe, lustro dymione, płyta lakierowana, tynk akustyczny multimedia: słuchowiska w słuchawkach, prezentacje na ekranach dotykowych, nagrania na głośniki ambientowe, projekcja wielokanałowa, instalacja multimedialna powierzchnia wystawy: 260m2 na trzech poziomach techniki drukarskie: druk UV z poddrukiem, wyklejanie z folii, wycinanie laserowe fonty: General Sans, Neco kurator wystawy: Aleksandra Kaiper-Miszułowicz scenariusz: Aleksandra Kaiper-Miszułowicz, Katarzyna Kaiper, Karol Madaj, dyrekcja artystyczna: Łukasz Izert projekt wystawy: IZERT Studio (Łukasz Izert, Łukasz Walendziuk, Michał Drabik) PROLOG (Mirabela Jurczenko, Bartosz Kowal) projekt wstępny wystawy: Koza Nostra Studio i BDR Architekci produkcja wystawy: Pracownia Tryktrak udźwiękowienie wystawy: Malaga Studio Krystian Kościjański realizacja prezentacji multimedialnych: Hi-Story Sp.z o.o. opracowanie map: dr Tomasz Ginter współpraca: Renata Broniek, Marta Czerwieniec-Ivasyk, prof. Adam Dobroński, Paulina Iwanowska, Karolina Kolbuszewska, Karolina Konrad-Ogonowska, Barbara Kuczyńska, Grzegorz Kozik, Katarzyna Lubczyńska, Adam Lubczyński, Łukasz Lubicz-Łapiński, Tadeusz Łuniewski, Karol Madaj, Andrzej Mierzwiński, Anna Mikołajczyk, Bożena Ogonowska-Ajdys, Rafał Pękała, Katarzyna Piędziak, Marcin Rydzewski, Dorota Socik, dr Grzegorz Sołtysiak, prof. Wiesław Wysocki, dr Bartosz Zakrzewski
Paste UP WARSAW
Paste up Warsaw Pierwszy festiwal plakatu niezależnego w Warszawie. Wydarzenie trwało od 24-28 sierpnia na Warszawskich bulwarach nieopodal pomnika Syrenki. Festiwal miał charakter wydarzenia otwartego i każdy artysta, nie tylko z Polski, ale również z całego świata mógł wysyłać swoje prace i wziąć udział w nim udział. Po selekcji prac (wymogiem wybrania pracy nie były tylko walory estetyczne ale i specyfikacja techniczna), zostały one przyklejone na ścianie bulwaru wiślanego, tworząc uliczną galerię o długości ponad 100 metrów, którą każdy przechodzeń mógł oglądać o każdej porze dnia i nocy. Jednym z głównych założeń było nie tylko stworzenie największej niezależnej galerii plakatu funkcjonującej w tkance miejskiej, ale również połączenia światów designu i streetartu. Na festiwal otrzymaliśmy ponad 300 prac nie tylko z całej Polski, ale również z Europy. W wydarzeniu uczestniczyli tacy artyści jak: Czarnobyl, Hakobo, Sicoer, Sc Szyman, Koxu, Aqualoopa, Fruio of the Lump, Proembrion, Egon Fietke, Seikon, T.Pieńczak, Polish Pipe, Buflo, Bohomaz, Gu-Tang Clan, Palenque i wielu innych. Podczas trwania festiwalu odbyły się warsztaty z tworzenia plakatu i oficlajne otwarcie wystawy z wieczornym afterparty.
Rise and Fall of the Middlemen
Książka "Rise and Fall of the Middleman" jest moją 16-tą autorską publikacją. W powyższej publikacji odpowiadam zarówno za tekst, jak i za projekt graficzny, ilustracje oraz projekt fontu (RUBIN SANS, który to font wynika z mojej codziennej praktyki artystycznej). Można powiedzieć, że w tej książce zawierają się wszystkie aspekty tego, co robię jako artysta i jako projektant książek. Książka rozwija idee, które stoją u podstaw jednej z moich ostatnich wystaw "Middleman" (10.03-28.05, MGLC Ljubljana). Poprzez szereg ilustracji oraz lustrzaność narracji i tekstu czytelnik zapoznaje się z historią wzlotu i upadku głównego bohater(ów) – tytułowego Middlemana. Całość treści została przygotowana specjalnie pod kątem książki i pod kątem możliwości fontu, proporcji stron, ilości wersów na stronie, szerokości łamu itd. Z kolei ilustracje istnieją tylko i wyłącznie w tej książce, i nie stanowią osobnych dzieł sztuki. Od strony formalnej obiekt składa się z trzech elementów: książki, modelu Middlemana wykonanego z kartonu i gotowego do własnoręcznego skręcenia oraz etui. Wyzwaniem produkcyjnym było przygotowanie modelu w taki sposób, aby zachować proporcje "ludzika" z książki, a jednocześnie wyjść z nim poza strony samej książki, umożliwiając czytelnikom zbudowanie własnego "pośrednika". Publikacja została wydrukowana w Polsce techniką offsetową (+ sitodruk) w nakładzie 500 egz. Wydawcą i dystrybutorem jest wydawnictwo NERO z Rzymu. Format: 23,4 x 31,4 cm il. stron: 160 papiery: - Munken Print White 1.5 115g - Munken Print White 1.8 115g - Fuego Matt Natural 285g (okładka) - Black Bowston 1mm (ludzik) - druk srebrnym sitodrukiem, wykrojnik - Gmund Heidi soft kraft 330g (etui) - druk offset (biała + Black)
Wiersze Występujące
Seria plakatów z dwunastoma wierszami, które zawisły w przestrzeni miasta Gdańska aby dotrzeć do jak największego grona przypadkowych odbiorców i mieszkańców. Z opisu wydarzenia: [..] przyszły osoby poetyckie, które mają na temat zadań wiersza inne zdanie. Z tych kilkunastu pokazanych na gdańskich ulicach w marcu 2023 przykładów wyłania się obraz nieco inny niż ten, do którego się przyzwyczailiśmy. Te wiersze nie wyznają cichych wątpliwości, nie separują się od tłumu, nie odżegnują się – one występują. Biorą na siebie nowe obowiązki. Szukają adekwatnego gestu, wpisują się w powszechne dyskursy, mają poglądy. Zaczęły szukać dla siebie nowej roli, zagranej wyraźnie przeciw czemuś, za czymś. Fakt, im są lepsze, tym mniej oczywiste dają rozwiązania. Niewiadome się po nich mnożą, ale niepewność świata to już nie wszystko, na co tym razem je stać. Nie boją się występować i wygląda na to, że będą występować coraz głośniej. Można to zabić śmiechem, zabronić tego uchwałą ku czci, ale nie widzieć, że coś się w tej sprawie zmieniło, nie warto. Bo znowu, chyba, idzie dla wiersza nowe. Stare niech tańczy z nim. Wybór wierszy: Marta Flakowicz-Szczyrba, Marcin Hamkało, Anna Łazar, Aleksandra Migdał, Marta Ołów / Tekst kuratorski: Marcin Hamkało / Projekt graficzny wystawy: Martyna Wędzicka-Obuchowicz
NENE HEROINE – MOVA
MOVA to kolejny album trójmiejskiego zespołu jazzowego NENE HEROINE. Forma albumu współgra z eksperymentalnym podejściem do muzyki. Okłądka została wydrukowana metodą sitodruku na czerwonym, barionym w masie papierze.
MUZEUM NARODOWE W GDAŃSKU / rebranding (Projekt Roku)
Po wielu latach jedna z najwybitniejszych polskich instytucji kultury – Muzeum Narodowe w Gdańsku – postanowiła otworzyć zupełnie nowy rozdział w swojej historii i przeprowadzić całkowitą metamorfozę wizualną. Jako kreatywny zespół byliśmy bardzo podekscytowani, że możemy być częścią tej zmiany. Nasz cel był zarówno prosty, jak i bardzo ambitny: stworzenie odpowiedniej tożsamości marki, która jest wysoce elastyczna i odporna na stale zmieniające się trendy. Idea „okna na świat sztuki” jest głównym pomysłem zarówno na sam znak, jak również cały system identyfikacji wizualnej Muzeum Narodowego w Gdańsku. Chcieliśmy koncepcyjnie identyfikację sprowadzić jedynie do narzędzia pokazującego bogate muzealne zbiory. Identyfikacja w założeniu miała nie być nadrzędnym elementem, jednak będąc bardzo elastyczną i dającą się swobodnie formować dzięki dosłownie kilku wyrazistym elementom miała budować rozpoznawalny wizerunek zróżnicowanej ofertowo instytucji kultury. Znak w przypadku naszego rozwiązania jest jedynie dopełnieniem pełnej identyfikacji. W założeniu i od początku znak oraz jego pochodne są jedynie dyskretnymi narzędziami, które podkreślają bogactwo zbiorów muzeum oraz zapraszają widzów do różnorodnego i wielowymiarowego świata sztuki. Całość identyfikacji ma bardzo elastyczny charakter, który ma podkreślać również indywidualność każdej z ekspozycji stałych, oddziałów, czy też wystaw czasowych. Ważnym elementem całości jest także to, iż identyfikacja daje dużą autonomię twórcom pracującym przy kolejnych projektach firmowanych przez Muzeum Narodowe w Gdańsku. Wszystkie oddziały Muzeum zostały zunifikowane w taki sposób, iż wszystkie działają na rzecz rozpoznawalności głównego brandu, czyli marki MUZEUM NARODOWEGO w GDAŃSKU. Identyfikacja mimo swojej elastyczności buduje jeden rozpoznawalny wizerunek gdańskiego Muzeum Narodowego przy zachowaniu dużej różnorodności każdego z projektów firmowanych przez tę instytucję. Projekt otrzymał już BRĄZ na European Design Awards w kategorii MOTION LOGO oraz uzyskał tytuł FINALISTY w kategorii Zintegrowana Identyfikacja Wizualna. Otrzymał także GRAND PRIX w Paryżu na DNA Paris Design Awards, gdzie przyznano naszej identyfikacji również zaszczytny tytuł: GRAPHIC DESIGN OF THE YEAR.
POETICS OF NECESSITY – How crisis collaboration results in unexpected objects
Identyfikacja wizualna polskiego pawilonu, nagrodzonego na London Design Biennale 2023, kuratorowanego przez Zofię Jaworowską, Petro Vladimirov i Michała Sikorskiego, organizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza. Idea pawilonu powstała na podstawie projektu OKNO, rozpoczętego w Polsce w 2022 roku przez Fundację Brda. Konsekwencją ataków rakietowych na ukraińskie budynki są między innymi wybite szyby i zniszczone okna. To oznacza brak izolacji termicznej, moknące od deszczu pomieszczenia i ich zawartość. Projekt OKNO polega na gromadzeniu, mierzeniu, katalogowaniu, odświeżaniu, pakowaniu i wysyłaniu okien do Ukrainy we współpracy z ukraińskimi organizacjami pozarządowymi, które na miejscu rozdysponowują je wśród zgłaszających się osób odbudowujących swoje domy. Do dzisiaj Fundacja Brda wysłała 1397 okien. Kuratorzy polskiego pawilonu zorganizowali zbiórkę w Londynie, zebrane okna zostały pokazane w przestrzeni polskiego pawilonu wraz z przykładowym montażem okna (o wielkości innej niż otwór okienny) oraz propozycjami montażu okien DIY oraz statystykami dotyczącymi projektu OKNO. Elementy projektu: 1. Katalog zawierający wywiady z projektantami działającymi w obszarze reuse oraz instrukcję montażu okien DIY. Przez odkryty grzbiet i widoczne nici katalog ma charakter "roboczy" i jest spójny z architekturą wystawy, na której możemy zobaczyć sofę ze styroduru czy folię budowlaną. Natomiast strony katalogu zostały dokładnie przemyślane, tak aby mimo szwajcarskiej oprawy, grzbiet pozostawał w kolorze. Zielone strony okalające składki są wykorzystane do pokazania instrukcji montażu okien. Dzięki temu zabiegowi udało się osiągnąć ciekawy efekt, mimo bardzo niskiego budżetu. Ilustracje do instrukcji zostały wykonane przez różne biura architektoniczne, na potrzeby druku zostały uproszczone i uspójnione. 2. Projekt infografik i plansz w przestrzeni wystawy. 3. Materiały promocyjne na potrzeby zbiórki okien. 4. Materiały promocyjne pawilonu, w tym animacje. Zdjęcia: Natalia Ruszczuk
font Beton
Krój Beton powstał w ramach zajęć w Pracowni Liternictwa i Typografii na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Głównym założeniem projektu było stworzenie kroju, w którym litery tworzące zwartą bryłę, nie rezygnując przy tym całkowicie z czytelności. Inspirowane między innymi architekturą brutalizmu, litery fontu pozbawione są światła międzyliterowego, tworząc agresywną, kanciastą arabeskę.
Wzornik alternatywnych symboli śmierci
Książka „Wzornik alternatywnych symboli śmierci” zawiera blisko pięćdziesiąt znaków graficznych z komentarzami tekstowymi i wizualnymi zaproszonych gości. Publikacja miała premierę w październiku 2023 roku w Komunie Warszawa. Premierze towarzyszyła konferencja „TEDeath”, podczas której zaproszone osoby komentowały wybrane symbole. „Wzornik” jest narzędziem do rozmowy na temat śmierci, pogrzebu i żałoby. Szeroki zestaw zaproponowanych znaków ma pomóc w wyobrażaniu sobie alternatywnych sposobów pożegnania bliskich. Książka została wydana przez oficynę Dar Dobryszyc w nakładzie 200 egzemplarzy. „Wzornik” jest częścią długofalowego projektu dotyczącego wyobraźni funeralnej i możliwych zmian w obszarze pogrzebu, ze szczególnym uwzględnieniem roli dizajnu. Publikacja została wyróżniona w konkursie Najpiękniejsze Polskie Książki 2022. Koncepcja, symbole i projekt graficzny – Kuba Maria Mazurkiewicz Redakcja – Piotr Puldzian Płucienniczak Autorki i autorzy komentarzy: Emi Buchwald, Maciej Buchwald, Inga Cendrowicz, Mikołaj Chylak, Michał Drabik, Hubert Francuz, Sara Francuz, Anja Franczak, Małgorzata Gurowska, Maciej Januszewski, Piotr Kieżun, Andrzej Krauze, Gabriel Krauze, Radek Łukasiewicz, Hanna Mazurkiewicz, Jonasz Mazurkiewicz, Janek Owczarek, Jędrek Owsiński, Katarzyna Roj, Anna Siekierska, Agata Szydłowska, Paweł Sysiak, Maryna Tomaszewska, Konrad Trzeszczykowski, Łukasz Walendziuk, Jan Wiśniewski i Jarek Ważny.
Gozito
Gozito to siatki przeciw owadowe wstawiane do okien. To prosty i generyczny produkt jakich wiele na rynku brytyjskim. Naszym zadaniem było stworzenie wyrazistej marki z osobowością, która otworzy przestrzeń na wyróżnialną komunikację. Szukaliśmy brandingowego ujęcia, które pozwala wynieść generyczny produkt na inny emocjonalny level. Poza techniczny obszar po którym porusza się konkurencja. Przede wszystkim zaczęło się od nazwy: Gozito to skrót od “go mosquito!”, czyli odejdź komarze Geneza samej nazwy zainspirowała nas do rozwinięcia historii stojącej za marką. Czyli historii komarów, naszych brand antyheros, którym się zazwyczaj nie udaje wygrać z Gozito. Poznajcie całą paczkę ilustrowanych owadów, świetnie budujących osobowość marki i tonality komunikacji. Gozito to launch marki z niezbyt dużym budżetem więc ważne było zbudowanie identyfikacji w taki sposób by łatwo i spójnie wykorzystywało się ją w komunikacji marki, szczególnie w digitalu. Postawiliśmy na charakterystyczne ilustracje pozwalające na łatwą animację i możliwość zabawy w real time marketing. Agresywne kolory nie są przypadkowe. To kolory brytyjskiej “union flag” tyle że z lekkim twistem charakteryzującym markę Gozito. A co ważniejsze Gozito zdobyło serca organizacji Bug Life, chroniącej populację owadów w Wielkiej Brytanii i jest jej oficjalnym partnerem. Bo lepiej po prostu nie wpuszczać owadów do domu niż je wybijać. Nasz projekt zawiera sporo animowanych elementów - załączyłem je jako pliki ale na wrazie czego powyżej wrzucam link do dropboxa.
Uciec od siebie. Dziennik z podróży po wnętrzu
„Uciec od siebie. Dziennik z podróży po wnętrzu” to dyplom magisterski przygotowany w pracowni wydawnictw na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu pod okiem dr Roberta Jarzca. Projekt ten to książka autorska, która opowiada o stanach niepokoju, wyobcowania i melancholii. Porusza temat w taki sposób, by dotrzeć do wrażliwości czytelnika, jego empatii i świata myśli. Jej celem jest przede wszystkim budowanie intymnej relacji z czytelnikiem, który borykając się ze wspomnianymi stanami, może znaleźć oparcie i zrozumienie w treści, a idąc dalej - skłonić go do autorefleksji i odkrywania swojej psychiki. Publikacja opiera się o ideę dziennika podróży, w którym przeplatają się warstwy tekstowe i ilustracyjne. Teksty znajdujące się w środku to zbiór cytatów z 5-ciu różnych dzieł literatury pięknej (powieści). Treść może być odczytywana w różnej kolejności – od początku do końca, od końca do początku, a można otworzyć ją na dowolnym fragmencie i przeczytać wybrany cytat. Historia-podróż jest chaotyczna, zupełnie jak myśli człowieka pogrążonego w zadumie - skaczą pomiędzy sobą, niekoniecznie z sensem. Koncepcja kreatywna jest taka, że każdy z cytatów to wyspa, a zatem poprzez książkę podróżujemy po wyspach. Każda wyspa ma swoje określone współrzędne, co można zobaczyć na składanej mapie na końcu książki. Na potrzeby tej historii, kierunki świata zostały zmienione – północ na wyobcowanie, wschód na niepokój, południe na melancholię i zachód na smutek. Lektura skłania zatem czytelnika do przebycia pewnej metaforycznej drogi w umyśle. Istotnym założeniem było stworzenie dziennika, w taki sposób, aby czytelnik odbierał go z perspektywy pierwszoosobowej, dlatego nie pojawiają się tu nigdzie dokładnie narysowane postacie. Pojawiają się za to różne elementy, ręczne zapiski, kolaże, które mają podkreślić dziennikowy charakter. Książka posiada także różnorodne rozwiązania formalne, które mają urozmaicić lekturę oraz zachęcić do eksplorowania nie tylko poprzez czytanie, ale także poprzez fizyczne odkrywanie. Książka zatem otwiera drogę do świata wnętrza, staje się portalem do spotkań z samym sobą. Forma dziennika nadaje projektowi bardzo personalny charakter, w którym każdy znajdzie coś dla siebie i coś o sobie.
Poznań Poetów
Graficzki i Graficy raczej nie stronią od tuszu, Poetki i Poeci chyba jednak wolą czysty atrament. Takie to dziwne pijaństwo. Poznański Festiwal Poetów to międzynarodowe wydarzenie prezentujące poezję. Identyfikacja wizualna miała być „niegrzeczna” i zrywać z utartym obrazem poezji i poetów. Motywem przewodnim jest postać przypominająca diabła z granatowym językiem z atramentu. Identyfikacja wizualna to innowacyjne podejście do wizualizacji poezji
Scriptura
Projekt dyplomowy składający się z dwuodmianowej rodziny krojów, zaprezentowany za pomocą krótkiego wydawnictwa i serii plakatów. Krój oparty jest o staro-cerkiewno-słowiańską kaligrafię, nazywaną pismem wiązanym. Jednym z głównych celów projektu było przerobienie alfabetu cyrylickiego na łaciński, zachowując klimat i cechy charakterystyczne pierwowzoru. Dyplom został obroniony na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu w pracowni znaku i typografii profesora Krzysztofa Kochnowicza.
POZAJUTRO. Projektowanie graficzne w kontekście ekologii cyfrowej.
Każde nasze działanie w sieci wytwarza ślad węglowy. Zaprojektowane przez nas, strony internetowe i inne materiały do sieci nie są wyjątkiem. Obrazy, zdjęcia, fonty to pliki, które odbiorca pobiera, odwiedzając zaprojektowaną przez nas witrynę lub aplikację. Pobór danych, to pobór energii a to wiąże się z emisją dwutlenku węgla do atmosfery. To od naszych decyzji projektowych zależy ile śladu węglowego wytworzą użytkownicy, wyświetlając nasz projekt. Możemy na to realnie wpłynąć. Wystarczy, poznać kilka zasad, zmienić praktyki projektowe i spojrzeć w pozajutro. W odpowiedzi na ten temat zaprojektowałam stronę internetową dedykowaną użytkownikom sieci oraz projektantom, która edukuje i wprowadza w temat ekologii. Zdecydowałam się na stworzenie języka wizualnego opartego na samej typografii, ponieważ fonty zostawiają najmniej śladu węglowego porównując z innymi elementami budującymi stronę. Język wizualny zbudowałam z dwóch fontów systemowych: Arial Regular oraz Brush Script MT Italic. Później, wykorzystując odbicie lustrzane, multiplikację i odwrócenia, przekształciłam tekst. Efekty te można nadać bezpośrednio podczas pisania kodu, co pozwala na tworzenie strony bez eksportowania plików graficznych typu PNG, co jest dużo bardziej ekologiczne. Druga podstrona „jak zmieniać? jest instrukcją dla użytkowników sieci oraz dla projektantów. Wskazówki mają formę kafelków, które są łatwe do udostępnienia przez zrobienie zrzutu ekranu. Możesz je wykorzystać jako gotowe posty na social media, co jest bardziej przyjazne dla środowiska, ponieważ nie generuje dodatkowych plików z programów graficznych ani emisji CO2 związanego z ich pobieraniem. W zakładce „zmiana” przedstawiam mój język wizualny oraz rzucam wyzwanie innym projektantom do projektowania zgodnie z ekologicznymi zasadami i dzielenia się nimi, tworząc przestrzeń do wzajemnej inspiracji. PLAKATY CYFROWE: Zaprojektowałam również edukujące plakaty cyfrowe do przestrzeni miejskiej, dedykowane słupom napędzanym energią odnawialną. Dzięki nim łączę świat online z rzeczywistym, podkreślając wpływ naszych działań w sieci na życie codzienne. KARTY DLA PROJEKTANTÓW: Dla projektantów przygotowałam karty z zasadami zrównoważonego projektowania w sieci. Mogą one być rozdystrybuowane na uczelniach artystycznych, gdzie ten temat może budzić zainteresowanie. Każda taka karta stanowi punkt wyjścia do eksploracji tematu i kieruje do witryny po więcej informacji. Ekologia wymaga od nas nowego podejścia do projektowania. Musimy odłożyć stare schematy myślenia i tworzyć rozwiązania zgodnie z zasadami zrównoważonego projektowania online. Potrzebujemy nowych języków wizualnych, które staną się obowiązującymi trendami. Musimy podążać w stronę minimalizmu, odrzucać to co zbędne, a na ozdobność patrzeć przez pryzmat funkcji. Zdefiniowanie w nowy sposób atrakcyjności wizualnej, stanie się aktualnym trendem. Spójrzmy razem w POZAJUTRO! Jestem autorką projektu, który powstał w ramach magisterskiego projektu dyplomowego. Realizowany na wydziale grafiki na ASP w Warszawie w pracowni Grafiki Projektowej i Komunikacji Wizualnej prowadzonej przez Dr Aleksandrę Kot oraz Dr Marcina Władykę.
OAcademy Music Conservatory
Projekt opublikowany w mediach klienta w lipcu 2023. Prosimy o oglądanie prezentacji udostępnionej pod linkiem – elementem projektu jest ruch, a formularz nie pozawala przesłać animacji. OAcademy to akademia muzyczna, powołana przez The Orchestra of the Americas Group. Academia wykorzystuje technologię do łączenia młodych artystów, gdziekolwiek się znajdują, z wiodącymi wykładowcami na czele świata muzycznego. OAcademy dąży do stworzenia świata, w którym lokalizacja nie jest już przeszkodą w dostępie do edukacji na światowym poziomie. No barriers, just talent! Stworzyliśmy identyfikację wizualną marki, która głównie komunikuje się za pośrednictwem kanałów cyfrowych. Zakres prac obejmował: znaki, ruch / animacje, kolorystyka, typografia, motywy graficzne, język mediów społecznościowych, bannery internetowe, motywy na stronę internetową. Ponieważ OAcademia zawiera kilka działów, w tym Orkiestrę, Fortepian, Dyrygenturę i Kompozycję, stworzyliśmy wyróżniki w postaci kolorystyki i ilustracji. Dzięki ilustracjom znaleźliśmy sposób, aby odróżnić i wyróżnić każdy dział, pozwalając im „grać” razem, jak i osobno. Autorzy: Design & Motion: Zuza Charkiewicz / Podpunkt Creative Direction: Emilka Bojańczyk / Podpunkt
identyfikacja/plakaty wystaw "Maszyna do mielenia" i "Poplon"
Zgłoszonym projektem jest identyfikacja wizualna wystaw "Maszyna do mielenia" i "Poplon" w Centrum Sztuki Współczesnej „Kronika”. To nie przypadek, że na jednym plakacie muszą się zmieścić motywy wizualne promujące obie wystawy. Jako projektant staję przed wyzwaniem – jak stworzyć coś oryginalnego i przyciągającego uwagę? Co sprosta wymagającym gustom naszych odbiorców? Jak to zrobić przy tak ograniczonym budżecie jaki ma CSW, jednostka samorządowa? Tak. Obie wystawy dzielą ten sam plakat. Każda – jedną z jego stron. W przypadku powyższych wystaw było to karkołomne wyzwanie. Motywem przewodnim jednej była śmierć, mięso i techno. Inspiracją dla drugiej był namysł nad kondycją psychiczną, powrót do korzeni, wieś, i niekończące się wplątywanie w niechciane, absurdalne powinności. Udało się. Kolejnym elementem identyfikacji jest animacja. Zgodnie z przyjętym w CSW w 2018 założeniem – wychodzimy od właśnie animacji tworząc narrację wizualną towarzyszącą promocji wystaw. Dzięki posiadanym przez miasto nośnikom (kino, ekrany ledowe w instytucjach kultury) jesteśmy w stanie bezkosztowo docierać do naszych lokalnych odbiorców. W przypadku tych wystał połączyłem snujący się czas na wsi ze stroboskopowym szaleństwem techno. Sam dwustronny plakat pełni kilka funkcji. Podstawową jest umieszczanie go na kilkudziesięciu słupach w Bytomiu. Plakat pojawia się też w wersji składanej jako folderek zawierający teksty kuratorskie. Produkując jeden druk zapewniamy plakatowanie, roznoszenie ulotek w regionie oraz broszur na samej wystawie. Dzięki temu jeden proces produkcyjny obsługuje wiele potrzeb ograniczając zużycie energii i surowców (i kosztów). Poza plakatem przygotowujemy banery na fasadzie budynku (90×490cm) zapewniające widoczność Kroniki na bytomskim rynku. Plakat produkowany jest z trwałej i odpornej siatki mesh. Umożliwia nam to upcycling banerów, które przerabiamy na poręczne torby z kronikowymi naszywkami. Cieszą się one ogromnym wzięciem a ich użytkownicy stają się ambasadorami naszej instytucji. Proces projektowania identyfikacji wizualnej zaczyna się zawsze od kontaktu z osobami kuratorskimi i twórczymi. Jest to w pewnym sensie plakat kuratorowany. Motyw oparty na mojej autorskiej ilustracji, której towarzyszy typografia. Obie wprawione w ruch z wypuszczone na niezliczone nośniki cyfrowe i drukowane. "Maszyna do mielenia": artysta: Karol Gawroński | kurator: Paweł Wątroba |udźwiękowienie: Outta_8 „Poplon”: artysta: Jan Kowal | kuratorka: Katarzyna Kalina
Listy minotaura do zakażonych
Forma książka nawiązuje do wyjętego z hipertekstowej magmy sześciennego piksela, kryjącego splątane perypetie bohaterów niczym puszka pandory. Ożywione dedykowaną aplikacją AR (augmented reality) okładka i ilustracje oraz teksty, wchodzą ze sobą w oczywiste, wątpliwe, a niekiedy absurdalne alianse. Każdy list z osobna (w sumie 246) choć ponumerowany, wymyka się kategorycznemu uszeregowaniu w nurcie narracji. Można po kolei lub skacząc między przypadkowymi stronami, czytać listy, oglądać ilustracje i odsłaniać nowe warstwy. Całość miesza się i układa w opowieść o świecie globalnego labiryntu. W słowach Andrzeja Bednarczyka – autora tekstu – „W moim świecie labirynt, jak globalna pajęczyna, pokrywa całą przestrzeń i nie istnieje już nic poza nim, nie ma więc wejścia ani wyjścia. Wszyscy się w nim rodzimy i każdy umrze w jednym z zatęchłych zaułków.” Projekt obejmował: opracowanie koncepcji i formy książki, skład i przygotowanie do druku, projekt aplikacji AR, projekt filtrów Spark Studio, branding projektu, projekt audiobooka, przygotowanie elementów promocyjnych i wystawienniczych. Zespół projektu: Koncepcja książki: Andrzej Bednarczyk, Joanna Tyborowska Teksty, ilustracje: Andrzej Bednarczyk Projekt layoutu, skład: Joanna Tyborowska Aplikacja augumented reality „Listy Minotaura”: Grzegorz Kwiek, Adam Janiga Audiobook: Lektor: Antoni Sałaj, Realizacja dźwięku: Jacek Feliks, Mastering: Purple Lagoon Filter okładki książki i audiobooka: Grzegorz Kwiek, Adam Janiga, Animacje promocyjne: Adam Janiga, Muzyka: Tomasz Wolf Wydawcy: Wydawnictwo Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, Galeria Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu Publikacja została dofinansowana z dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Archiwum Pełne Pamięci – wystawa i interaktywna instalacja
Archiwum Pełne Pamięci – wystawa i interaktywna instalacja Archiwum Pełne Pamięci to projekt, który zachęca do wydobycia z domowych zbiorów materiałów ukazujących zarówno zapomniane czy nieznane historie rodzinne, jak i dokumenty istotne dla dziejów Polski. Przekazane do Archiwum rodzinne pamiątki zostaną zabezpieczone i opracowane przez naukowców, a te najciekawsze są prezentowane w formie artykułów, wystaw, podcastów. Wystawa zrealizowana w lutym 2023 miała na celu pokazać odbiorcom, głównie dzieciom i młodzieży, jak z pozornie nudno wyglądających dokumentów, można wydobyć ciekawe i narracyjne historie. W celu promowania Archiwum Pełnego Pamięci i zwiększania ilości zgłoszeń rodzinnych pamiątek stworzyliśmy mobilną wystawę (całość mieści się w niedużym busie, może podróżować po szkołach i innych miejscach w których znajdują się odbiorcy projektu).Bryła wystawy przypomina domowy korytarzyk, w którym stoi komoda. W jej szufladach i zakamarkach znajdują się rodzinne pamiątki. Jednym z najważniejszych elementów wystawy jest działanie interaktywne wykorzystujące animację i czytniki NFC. INTERALKTYWNA INSTALACJA W jednej z szufladek na tabliczkach ze sklejki znajdują się reprodukcje dokumentów – dyplom, wiersz, dowód osobisty. Ich przełożenie na blat mebla powoduje, że historia bohatera, do którego należał dokument ożywa – na ścianie wyświetlała się animacja z fotografii odsłaniająca fragmenty historii. By doświadczenie wchodzenia w historię bohatera było jeszcze ciekawsze i głębsze, zwiedzającego otula fala dźwięku, płynąca z kurtyny umieszczonej nad nim. PROJEKT W warstwie wizualnej wystawa jest prosta i nowoczesna – chcemy pokazać odbiorcom, że historia to barwna opowieść a nie przykurzone i archaicznie wyglądające motywy. ZAKRES: – strategia komunikacji, koncepcja i architektura mebla – realizacja mebla i multimediów – realizacja druków towarzyszących w szufladach wystawy (koncepcja, treści, skład, produkcja) – instalacje (NFC, animacje, narracje, dźwięk) Autorzy: Koncepcja mebla / projekt i opracowanie treści: Emilka Bojańczyk, Diana Makulska / Podpunkt Produkcja mebla: Tryktrak Projekt multimediów: Emilka Bojańczyk / Podpunkt Realizacja multimediów: Wojciech Waydel, Maciej Turczyniak, Volha Darashkevich Klient: Instytut Pamięci Narodowej
Jakub Szczęsny
Projekt katalogu i oprawa graficzna wystawy Jakub Szczęsny. Polskie Projekty Polscy Projektanci dla Muzeum Miasta Gdyni. Projekt wystawy stworzony we współpracy z architektką Dominiką Janicką i kuratorką Anną Śliwą zakładał nie tylko pokazanie projektów architektonicznych Szczęsnego, ale też podkreślenie społecznego charakteru jego działań. Jest zbudowany z ulotnych, lekkich konstrukcj z paleciaków, pasów transportowych i cegieł silikatowych, które mogą zostać po wystawie przetworzone do innych celów. Kolorem przewodnim jest pomarańczowy zaczerpnięty z pasów transportowych i projektów takich jak „Ławka z Züsedom”, a tytułowym krojem pisma ściągnięty, architektoniczny w charakterze Rainer. Surowy, architektoniczny charakter ma również katalog wystawy – odsłonięty grzbiet, pokazujący strukturę książki, okładka z kartonu o fakturze przypominającej cement, głębokie tłoczenie motywu opartego na projekcie instalacji Taburete Towers (ten motyw pojawia się również na plakatach i ID wystawy). Całość katalogu spięta jest pomarańczowym paskiem a jego kontynuację znajdziemy też w layoucie środka katalogu.
Sny ze srebra
Sny ze srebra to wielowymiarowa publikacja przekrojowo ukazująca twórczość jednego z najwybitniejszych współczesnych fotografów polskich — Wojciecha Prażmowskiego. Album towarzyszył wystawie o tym samym tytule, zorganizowanej w 2022 roku w Pałacu Schoena Muzeum w Sosnowcu we współpracy z Instytucją Kultury Ars Cameralis oraz w ramach XXXI Festiwalu Ars Cameralis. Publikacja obejmuje około trzystu fotograficznych reprodukcji odzwierciedlających szerokie spektrum fotografii kreacyjnej autora, począwszy od 1968 roku aż do współczesności. W ponad czterystu stronicowej książce znalazły swoje miejsce najważniejsze cykle fotograficzne Prażmowskiego. Bliska współpraca artysty, kuratora oraz projektantki pozwoliła w pełni ukazać złożoność projektu. Projekt graficzny albumu obejmował różnorodne aspekty. Przekrojowy materiał fotograficzny wymagał nowego uporządkowania i starannego przygotowania do druku, niezbędna była również ścisła współpraca z autorem na każdym z etapów pracy. Motyw przewodni zawarty w tytule wymagał interpretacji zarówno poprzez formę publikacji, jak i warstwę introligatorską. Format publikacji nawiązuje do proporcji negatywów, a zamieszczony na przedniej i tylnej okładce wątek przelewania abstrakcyjnej, srebrnej figury zamkniętej w ramce odwołuje się do analogowych materiałów fotograficznych i światłoczułych związków srebra. Pozytyw i negatyw, symetria osiowa oraz koło zawarte w kwadracie mają przywoływać na myśl klasyczne wzorce sztuki. Imię i nazwisko autora stanowi dominantę kolorystyczną, natomiast zmodyfikowane proporcje liter i zastąpienie litery “o” okręgiem nawiązują do proporcji wytłoczonej srebrem figury. Praca ze zdjęciami wymagała indywidualnego podejścia do zestawów i stworzenia nowej interpretacji zdjęć. Chronologiczny porządek cykli, będący podstawowym kluczem narracji, wymagał utworzenia wizualnych połączeń między kolejnymi rozdziałami w celu zachowania spójności opowieści. W zależności do tematyki, cykle zdjęć umieszczane są w sposób dynamiczny lub statyczny, a wzorce kompozycyjne powtarzają się na przestrzeni całej książki, tworząc rytmiczną, angażującą odbiorcę narrację. Każda ze stron rozdziałowych uzupełniona jest o wizualizację układu zdjęć rozpoczynających rozdział. Teksty krytyczne i wspomnienia: kuratora wystawy Marka Zielińskiego, Katarzyny Wielechowskiej, Barbary Major, Mileny Rosiak towarzyszą analizowanym cyklom, a całość podsumowuje esej Marka Grygla opowiadający przekrojowo o podróżach Prażmowskiego, które które przyczyniły się do ukierunkowania ścieżki twórczej fotografa. Srebrna farba pojawiająca się w wielu projektowanych elementach spina całość albumu.
Śmieciomierz
Projekt kampanii społecznej składa się z aplikacja cyfrowej, serii plakatów oraz komunikatów na media społecznościowe. Aplikacja Śmieciomierz ma na celu mierzyć i obrazować ilość produkowanych przez użytkownika plastikowych śmieci. Na podstawie dostarczonych danych, generowany będzie obraz z zakodowanym komunikatem dla użytkownika. Plakaty pełnić mają funkcje informacyjną i promującą. Poruszają one problematykę zanieczyszczenia środowiska prezentując szereg faktów na ten temat. Promowanie aplikacji polega zaś na prezentowaniu przykładowych rezultatów użytkowania aplikacji, które po przeformatowaniu publikowane być mogą w mediach społecznościowych.
Amalgamation
Duet Sowiński-Sikała stworzył materiał surowy, oparty na kluczowych elementach: rytmie i melodii. To właśnie te najstarsze elementy muzyki, które od wieków towarzyszą człowiekowi w jego wędrówce, stanowią fundament albumu “Amalgamation”. Amalgamation to proces łączenia elementów w jedną spójną całość. Inspirując się tą koncepcją, zaczęłam projektować z myślą o tym, jak sama typografia może oddać zarówno znaczenie, jak i dynamikę dźwięku. W moim projekcie, ważne było nie tylko to, co dzieje się w muzyce, ale również w przestrzeni, która ją otacza.
The Football Shirts Book
The Football Shirts Book to publikacja prezentująca zbiór koszulek piłkarskich z lat 70-tych, 80-tych oraz koszulek współczesnych. Stroje, które umieściłem w albumie są wynikiem selekcji opartej na publikacji o tym samym tytule autorstwa Neala Hearda z roku 2017, artykułów i materiałów znalezionych w internecie, oraz na własnej subiektywnej ocenie strojów z punktu widzenia estetycznego i historycznego. Praca ma na celu przybliżenie czytelnikowi estetyki panującej w piłce nożnej i zobrazowanie bogactwa wizualnego obecnego w tym sporcie. W prezentowanych koszulkach uwidaczniają się wpływy modernistyczne, które w połączeniu z kolorami zespołów piłkarskich tworzą oryginalne i ekspresyjne kompozycje. Projektując tę publikację analizowałem wzory, połączenia kolorystyczne oraz typografię umieszczaną na koszulkach piłkarskich. Inspirując się twórczością projektantów trykotów piłkarskich tworzyłem nowe kompozycje na potrzeby niniejszej książki. Okładka albumu inspirowana jest koszulką reprezentacji Nigerii z roku 2018. W kontraście do charakterystycznego wzoru zastosowałem suchy tłok z tytułem książki. Typograficznym uzupełnieniem okładki jest obwoluta odnosząca do estetyki metki, co jest nawiązaniem do komercyjnego aspektu koszulek piłkarskich. Format książki wynosi 190×254 mm i jest oparty o harmonijne proporcje 4:3, które odpowiadają funkcjonalności publikacji. Layout albumu został oparty o siatkę uzwględniającą kompozycję graficzną, materiały fotograficzne, jak i dłuższy skład tekstu. Projekt powstał w ramach magisterskiej pracy praktycznej w Pracowni Wydawnictw na Wydziale Grafiki i Komunikacji Wizualnej na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu.
Uniwersytet Pomorski w Słupsku
W przypadku Akademii Pomorskiej, która oficjalnie 1 czerwca 2023 roku stała się Uniwersytetem Pomorskim w Słupsku, to wyraz pełnego przekonania, że ten projekt okazał się sukcesem. Świeżo dokonana rewolucja w statusie uczelni z akademii na uniwersytet oznacza nie tylko wyższą jakość oferowanego wykształcenia, lepszą rozpoznawalność w Polsce i za granicą czy wzrost liczby zagranicznych studentów. To przede wszystkim wzrost konkurencyjności na trudnym rynku edukacyjnym i znaczny prestiż dla uczelni, miasta i całego regionu. Zostaliśmy poproszeni o pokazanie tej zmiany, lecz tym razem proces rebrandingu jest dużo bardziej złożony i głęboki, a nasza praca obejmuje wiele aspektów i działań. Dziesiątki spotkań z władzami, instytutami, studentami czy różnego typu jednostkami działającymi w ramach tego uczelnianego organizmu pozwoliły nam zanurzyć się w marce Uniwersytetu Pomorskiego naprawdę głęboko i poznać ukryte czasem insighty. Ankiety, które przeprowadziliśmy wśród studentów i pracowników uczelni oraz warsztaty strategiczne wygenerowały cenne informacje, które przekładają się na konkretne narzędzia. Uniwersytet zyskał nową identyfikację wizualną, która z założenia jest narzędziem wieloaspektowym i mającym funkcjonować przez wiele kolejnych lat, budując jego markę. Wciąż trwają prace projektowe oraz koncepcyjno-strategiczne. Ich pełny efekt z pewnością będzie widoczny w nowym roku akademickim. Natomiast Uniwersytet Pomorski w Słupsku musi iść do przodu komunikując się skutecznie. W przesłanym materiale pokazujemy ułamek naszej pracy w postaci nowego logo, znaku uroczystego i części identyfikacji wizualnej uczelni.
Album Procesualność Sztuki - katalog prac z Konkursu im. Marii Domowicz na najlepszy dyplom Uniwersytetu Artystycznego. w Poznaniu
Konkurs na Najlepszy Dyplom Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu imienia Marii Dokowicz zawsze był wysoko ceniony w środowisku artystycznym. Stojąc przed wyzwaniem zaprojektowania albumu, pragnąłem stworzyć dzieło nie tylko atrakcyjne wizualnie, ale także odzwierciedlające atmosferę wystawy wybitnych absolwentów Uniwersytetu oraz harmonijnie łączące różnorodność prezentowanych prac. Inspirację dla projektu okładki zaczerpnąłem z wizualnej identyfikacji wystawy autorstwa wybitnego poznańskiego projektanta, Grzegorza Myćki. Wykorzystałem folię rainbow, której zmieniający się odcień jest zilustrowaniem procesualnej natury sztuki zawartej w idiomie. W procesie powstawania okładki zdecydowałem się na wykorzystanie niedoskonałości techniki hot stampingu - aplikowana na tak dużej powierzchni folia pęka tworząc niepowtarzalną strukturę i nierówności. Pożądany efekt udało się uzyskać po kilku wielu próbach a każdy, niepowtarzalny egzemplarz był indywidualnie akceptowany. Projekt graficzny został przemyślany w kontekście dwujęzyczności albumu, zapewniając również klarowność prezentacji nazwisk, pracowni, wydziałów, katedr, promotorów czy nazw projektów. Wykorzystanie przeskalowanego body textu, kompozycji zwierającej dużą ilość oddechu i powietrza, przeskalowanej żywej paginy oraz szczegółowo zaprojektowanej żywej paginy również tworzy kompozycję graficzną odzwierciedlającą prezentowaną treść. Całość została oparta o fonty z rodzin Roboto i Roboto Slab, które wpisują się w estetykę projektu, gwarantując jednocześnie czytelność. Celem było stworzyć album będący esencją twórczości młodych artystek i artystów, który stałby się wizytówką dorobku dydaktycznego Uczelni.
ILUSTRATOR – Festiwal Komunikacji Ilustrowanej 2022
Autorzy: Patryk Hardziej, Ada Zielińska, Weronika Syrkowska ILUSTRATOR – Festiwal Komunikacji Ilustrowanej 2022 to nowe wydarzenie na mapie eventów kreatywnych w Polsce. Jest to międzynarodowa konferencja dla ilustratorów. Wydarzenie otwiera Bałtyckie Spotkania Ilustratorów, a organizatorami są Fundacja Karola Śliwki i Nadbałtyckie Centrum Kultury.
DeFiMono
DeFi Mono (DFM) to koncepcja aplikacji platformowej w kategorii kryptowalut, której celem jest pomoc użytkownikom w maksymalnym wykorzystaniu ich kryptokapitału: zarówno w zabezpieczeniu swoich aktywów, jak i zarobieniu większej ilości pieniędzy. Decyzje projektowe są reakcją na mroczną, tajemniczą, związaną ze stylistyką kosmosu stylistyką kojarzoną ze światem kryptowalut, co mocno wyszło w trakcie analizy rynku i konkurencji. Chcieliśmy pokazać przyjazną, kojarzoną z lekkością i wolnością stylistykę i warstwę zdjęciową. Abstrakcyjne ilustracje i animacje 3D opowiadają o modułowości twojego portfela inwestycyjnego, który pracuje, dostosowuje się i możesz go cały czas modyfikować. Zakres prac: Strategia Tone of voice Copywriting Identyfikacja wizualna Brand guidelines Web design
Fully compostable poop bags packaging
Worki na psie odchody przyjazne środowisku. Klientce zależało na połączeniu motywu dbania o środowisko z motywami surferskimi. Całość utrzymana jest w retro klimacie i z humorem namawia do sprzątania po swoim psie. Opakowanie wykonane jest z tektury z recyklingu a worki są w pełni biodegradowalne. Produkt na rynek Australijski.
Annus Copernicanus 2023
Kalendarz Kopernikański na rok 2023. Projekt typograficzny + ilustarcje + skład Koncept: typografia podąża za fazami księżyca, ilustracje przedstawiają kluczowe motywy związane z Kopernikiem klient: Narodowe Centrum Kultury
Wręczycki
Zostaliśmy poproszeni o stworzenie monografii jednego z absolwentów ASP w Gdańsku, Bogdana Wręczyckiego. Nasz Klient poprosił nas o eleganckie i ciekawe zaprezentowanie dorobku twórczego, jak i biografii malarza. Przy tym projekcie najważniejsze było dla nas należyte uhonorowanie życia człowieka, zarówno od strony zawodowej, jak i prywatnej. Bogdan Wręczycki zajmował się nie tylko malarstwem, ale również metaloplastyką, tworząc między innymi biżuterię. W latach 1970-1993 był również wykładowcą na wydziale malarstwa gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Naszą uwagę przykuła jego wielka miłość dla morza. Od rodziny twórcy dowiedzieliśmy się, że przez wiele lat żył i tworzył w domu w Sobieszewie. Inspirację morzem i falami widać w wielu jego pracach, a wśród wykorzystywanych przez niego materiałów często pojawiał się bursztyn. Jego pasja wykraczała również poza jego pracę i w wolnym czasie z przyjemnością składał modele statków. Na bazie ogromu materiałów, jak również prośby rodziny Wręczyckiego oparliśmy się w naszym projekcie na symbolach i inspiracjach marynistycznych. Wiele rozwiązań graficznych podyktowanych było strukturą treści wydawnictwa: zawiera ono teksty pisane przez rodzinę i bliskich malarza, specjalistów z zakresu sztuk plastycznych, część kalendarzową oraz oczywiście reprodukcje. Aby oddać hołd dorobkowi Bogdana Wręczyckiego, niezwykle zależało nam na stworzeniu pięknego wydawnictwa, które swoim projektem jeszcze bardziej podniesie wartość prac twórcy. Osiągnęliśmy ten efekt zarówno poprzez wysmakowanie zaprojektowane przekładki, jak również wybór wyjątkowych materiałów drukarskich. Monografia Wręczyckiego ma być nie tylko źródłem inspiracji artystycznych, ale również przepięknym obiektem. Pierwszą częścią realizacji naszego planu było wybranie odpowiednich środków graficznych, które nie przyćmią prac Wręczyckiego, a wręcz podkreślają ich charakter. Przez całe wydawnictwo przewijają się motywy graficzne zaczerpnięte z jego twórczości. Ekspresyjne, romantyczne pociągnięcia pędzla czy ślady ołówka stały się dodatkowym elementem ozdobnym monografii. Wydawnictwo zostało złożone krojem Swear, dwuelementową typografią w składzie dwułamowym. Kolorystyka zainspirowana pracami artysty znalazła świetne zastosowanie między innymi przy wyróżnieniu przypisów. Zwieńczeniem naszej pracy było wybranie środków drukarskich spójnych z projektem graficznym monografii. Odpowiedni papier niepowlekany (matowy w dotyku), uszlachetnienia w postaci między innymi hot stampingu, jak również etui i twarda oprawa nadały wydawnictwu elegancki, jak również malarski charakter.
Muzeum Narodowe w Krakowie – identyfikacja wizualna
Armin Vit , Brand New by UCllc ... this is a really strong identity that doesn’t conform to the traditional big museum or big gallery identity standards of black, sans serif type and instead opts for something more unique and distinctive that is both visually interesting and reflective of the objects in its collection and the collection of buildings it exists in" Identyfikacja wizualna Muzeum Narodowego w Krakowie Muzeum Narodowe w Krakowie jest jednym z największych muzeów w Polsce. Jego kolekcja jest niezwykle zróżnicowana — od antycznej rzeźby, przez arcydzieło Leonarda da Vinci, po współczesne wzornictwo przemysłowe. Stworzenie nowej identyfikacji wizualnej Muzeum stanowiło pod wieloma względami wyzwanie. Jednym z nich było stworzenie wizualnego systemu dla ponadczasowej marki Muzeum Narodowego w Krakowie – niezwiązanej z jednym stylem czy epoką. Kolejnym – znalezienie klucza pozwalającego uspójnić wizerunek 12 różnorodnych oddziałów, zachowując przestrzeń na ich odrębność i zaakcentowanie atrakcyjnej oferty każdego z nich. SYMBOL Inspiracja Identyfikacja wizualna MNK opiera się na metaforze przeplatających się motywów dzieł sztuki, różnorodności i ciągłości rozwoju w sztuce. Znak tworzy symbol będący geometryczną interpretacją klasycznej typografii. Jest jednocześnie artystycznym przetworzeniem skrótu MNK, wykreślonym na ustrukturyzowanej siatce i posługującym się podstawowymi geometrycznymi kształtami. Symbol w znaku powstał z przetworzenia typografii – ale nie w sposób oczywisty i literniczy (znak oparty na typografii im czytelniejszy tym mniej jest generyczny i podobny do innych rozwiązań). Symbol nie musi być w oczywisty sposób literniczy, gdyż towarzyszy mu logotyp. Musi natomiast przyciągać uwagę i wyrażać charakter instytucji – stąd jego dynamiczny charakter i pomysł na wplatanie znaku w sposób wyrazisty w komunikaty Muzeum. W przypadku MNK znak powinien dać również przestrzeń na oznaczanie kilkunastu oddziałów Muzeum, do podkreślenia ich różnorodności. Struktura i siatka Logo opiera się na zaprojektowanej geometrycznej siatce, która stanowi podstawę siatek kompozycyjnych na przestrzeni całej identyfikacji. ODZIAŁY Nazewnictwo Jednym z ważnych wyzwań, które zostało nakreślone podczas fazy warsztatowej i strategicznej, były skomplikowane i niespójne nazwy oddziałów muzeum oraz niezbyt czytelne powiązanie ich z marką MNK. We współpracy z muzeum wprowadziliśmy nowy system krótkich, zapadających w pamięć nazw oddziałów, których nazwa zawsze zaczyna się od MNK. Dynamiczny szeryf Aby uchwycić różnorodność 12 oddziałów Muzeum i wszystkich zbiorów, pierwszy szeryf w znaku muzeum jest zmienny i zaprojektowany dla każdego z oddziałów z osobna. Kształt szeryfa inspirowany jest kolekcją lub architekturą danego oddziału. Szeryfy opracowane zostały we współpracy z kuratorami i przedstawicielami Muzeum. Dodatkowo z szeryfów utkane zostały graficzne paterny, które dedykowane są do zastosowań w produkcjach oddziałów. Dynamiczny szeryf Aby uchwycić różnorodność 12 oddziałów Muzeum i wszystkich zbiorów, pierwszy szeryf w znaku muzeum jest zmienny i zaprojektowany dla każdego z oddziałów z osobna. Kształt szeryfa inspirowany jest kolekcją lub architekturą danego oddziału. Szeryfy opracowane zostały we współpracy z kuratorami i przedstawicielami Muzeum. Dodatkowo z szeryfów utkane zostały graficzne paterny, które dedykowane są do zastosowań w produkcjach oddziałów. SYSTEM Identyfikacja wizualna to rozbudowany język wizualny dostosowany różnorodnych form komunikacji — od wyszukanych i artystycznych, po funkcjonalne i proste – np. akcydensy biurowe czy ikony dla gości. Splot Metafora splotu, łączenia ze sobą różnorodnych kolekcji i wpływu, inspiracji w świecie sztuki jest centralnym elementem logo i layoutów w identyfikacji wizualnej MNK. Geometryczny symbol i jego precyzyjna konstrukcja pozwalają mu wplatać się w świat dzieł sztuki – łączyć z średniowiecznymi obrazami, jak i nowoczesną rzeźbą abstrakcyjną. Ilustracje i wzory Identyfikacja wizualna obejmuje stworzony na potrzeby komunikacji oryginalny styl ilustracji. Pozwala budować nowoczesną komunikację wizualną i puszcza oko do młodych odbiorców, zachęcając do inspirowania się sztuką, szczególnie tą dawną. System ilustracji nadaje się do projektowania unikatowych upominków muzealnych. Ilustracje budowane z paternów utkanych z szeryfów znaków oddziałów, kształt ikon zainspirowane z muzealnymi zbiorami sprawiają, że system jest oryginalny, tworzy wyróżniająca się komunikację. System ikon Ikony przygotowanie m.in do zastosowań w wayfindingu muzeum, oparte są na geometrycznych formach głównego symbolu. Są intuicyjne i proste w odbiorze. Typografia System typograficzny oparty jest na kroju pisma SangBleu Sunrise firmy Swiss Typefaces. Jego formy liter są jednocześnie klasyczne i nowoczesne, wyróżniają się elegancją, finezją i czytelnością – odpowiadając różnorodnym potrzebom komunikacji muzeum. Autorzy: Dyrekcja kreatywna: Emilka Bojańczyk / Podpunkt Koncepcja: Emilka Bojańczyk, Zuza Charkiewicz / Podpunkt Design: Emilka Bojańczyk, Zuza Charkiewicz / Podpunkt Dzieła: MNK collection Ilustracje: Zuza Charkiewicz / Podpunkt Animacja: Ewa Najnigier-Galińska, Zuza Charkiewicz, / Podpunkt Typeface: SungBleu Sanrise by Swiss Typefaces
Fangor. Poza obraz
Projekt wystawienniczy wystawy Fangor. Poza obraz dla Muzeum Narodowego w Gdańsku, powstały we współpracy z architektką Dorotą Terlecką. Głównym motywem wystawy stały się charakterystyczne dla Fangora koła, łuki i kolorowe gradienty. Zaokrąglone zostały wolnostojące ścianki ekspozycyjne, ścianka wejściowa – witacz, czy gabloty. Również litera tytułowa dobrana do identyfikacji wystawy i cytatów – SUD – to krój pisma, którego litera “O” oparta jest na kole, za to pozostałe glify mają bardzo dynamiczne różnice w szerokościach. Przy tej wystawie kolor gra olbrzymią rolę. Niekiedy występuje jedynie w postaci dyskretnych gradientów, niekiedy duża tafla spływającego ze ściany koloru podkreśla konkretne dzieło, by jeszcze innym razem zadziałać totalnie jak w granatowej sali poświęconej tematyce kosmicznej. Bardzo nam zależało by na początku i na końcu wystawy stworzyć miejsca, które byłyby mocnym akcentem i które mogłyby spełnić potrzeby współczesnego widza na fotograficzną pamiątkę w wystawy, krótko mówiąc miały być „instagramowe”. Mocne, typograficzne kompozycje z dodatkowymi efektami przestrzennymi patrząc na ich popularność w social mediach spełniły to założenie. Wystawa była prezentowana w Pałacu Opatów – w jego wnętrzach pojawiają się zaokrąglone nisze, które do tej pory przy innych wystawach były przesłaniane. Tu postanowiłyśmy je wyeksponować dodatkowo podświetlając kolorowym, gradientowym światłem, by w ich wnętrzach zamieścić cytaty oraz stare fotografie będące uzupełnieniem myśli kuratorskiej wystawy. Wystawa okazała się frekwencyjnym sukcesem :-)
Władza algorytmów – opracowanie graficzne albumu muzycznego
Zadaniem projektowym było stworzenie graficznego opracowania albumu muzycznego Petera Sextet – „Władza algorytmów". Założeniem było znalezienie wspólnego mianownika między światem fizycznym, reprezentowanym przez fizyczne wydanie albumu, a światem cyfrowym, czyli w tym przypadku platformę streamingową, na której artysta prezentuje swoje utwory. W projekcie ważne było zachowania minimalizmu w formie graficznej, dlatego front okładki pozostał wolny od treści. Niemniej jednak na froncie znajduje się kod QR jako główny element. Ważnym celem było również, aby okładka w naturalny sposób nawiązywała do tytułu albumu. Jednym z głównych wyzwań było osiągnięcie właściwej równowagi pomiędzy widocznością kodu QR a ogólnym wpływem na estetykę całości opracowania. Dzięki skanowaniu okładki, słuchacze mogą łatwo uzyskać dostęp do albumu lub wybranych utworów online.
,,Wojtek, Mania i Przesłuchanie" – ilustrowana bajka terapeutyczna i przewodnik prawny
,,Wojtek, Mania i przesłuchanie” to wyjątkowa bajka terapeutyczna dla dzieci przygotowujących się do bycia przesłuchiwanym w Przyjaznym Pokoju Przesłuchań oraz przewodnik prawny dla ich opiekunów. Projekt dyplomowy powstał pod kierunkiem prof. Lucyny Talejko-Kwiatkowskiej i dr Agaty Kulczyk na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, we współpracy z zespołem prawników, prawniczek i pedagożek związanych z Uniwersytetem im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Bajka opowiada historię chłopca, który czekając na wizytę w sądzie przepełniony jest różnego rodzaju lękami. Warstwa wizualna książki została zaprojektowana tak, aby maksymalnie wykorzystać infograficzny potencjał ilustracji. Ich charakter w dużej mierze wynika z nadrzędnej, terapeutycznej funkcji bajki. Prezentowane postaci i potwory cechuje komizm wpisujący się w dziecięca potrzebę dążenia do karnawalizacji strachu. Strachy mają zaokrąglone kształty i wyglądem przypominają hybrydy znanych dzieciom zwierząt. Dodatkowo, aby podkreślić ich nieprzystawalność do świata przedstawionego nadano im jednakowy kolor i pattern. Ten zabieg ułatwia natychmiastową identyfikację stworów jako istot wyimaginowanych. Także przedstawione na ilustracjach pomieszczenia stanowią staranne odwzorowanie rzeczywistego wyglądu przestrzeni, w jakiej może się znaleźć przesłuchiwane dziecko. Neutralna i jasna paleta barwna z kolorowymi akcentami tworzy wizerunek miejsca bezpiecznego, spokojnego i przyjaznego. Z myślą o początkujących czytelnikach teksty w książce zostały złożone tak, aby uniknąć dzielenia wyrazów, zastosowano także sporą interlinię, duży rozmiar liter oraz krój szeryfowy, który pozwala na wyraźne rozróżnienie ,,kłopotliwych” znaków takich jak ,,p”, ,,b”, czy ,,d”. Ponadto, wymiary książki umożliwiają komfortowe czytanie jej w pozycji leżącej, a także w razie konieczności spakowanie do torby. Nie mniej ważną częścią projektu jest ilustrowany poradnik prawny skierowany do opiekunów przesłuchiwanych dzieci. Wyjaśnia on kluczowe kwestie, takie jak: przebieg postępowania oraz przesłuchania, prawa i obowiązki przesłuchiwanego, odszkodowanie i zadośćuczynienie, a także rola pełnomocnika i oskarżyciela posiłkowego. Zróżnicowane potrzeby dwóch grup odbiorców wymagały dostosowania języka wizualnej narracji, dlatego najbardziej skomplikowane tematy zostały uzupełnione o przejrzyste infografiki. Ich prosta i oszczędna forma ma za zadanie zrównoważyć miejscami trudny i gęsty tekst prawniczy. Dodatkowo, rozumienie treści ułatwia konsekwentnie używany system ikon i kolorów. Jako pierwsze tak kompleksowe przedsięwzięcie w Polsce, projekt ma szansę odpowiedzieć na realną potrzebę, dlatego prace nad nim są wciąż kontynuowane. Docelowo publikacja ma być bezpłatnie dystrybuowana potrzebującym osobom oraz dostępna w formie ebook. Obecnie prowadzone są testy użyteczności projektu z udziałem dzieci i rodziców. W kolejnym etapie prac rozpocznie się szukanie sponsorów i patronów publikacji. Skład zespołu Zespół prawny: Joanna Grygiel, INP PAN – koordynacja projektu Zofia Branicka, WPiA UAM Kamil Łakomy, WPiA UAM Kinga Krężel Anna Nowotny Karolina Radomyska Zespół pedagogiczny: Katarzyna Bogucka-Otto Monika Dokowicz Aleksandra Hryniewicz Alicja Mazurek Nadzór merytoryczny: prof. Paweł Wiliński prof. Lucyna Talejko-Kwiatkowska Konsultacja literacka: Małgorzata Swędrowska Zdjęcia: Justyna Śmidowicz Rola autorki zgłoszenia: Infografiki Ilustracje Skład Praca nad tekstem bajki
Pulp Zin
PULP TO WCIĄGAJĄCY 80-STRONICOWY MAGAZYN ZRODZONY Z PASJONALNYCH UMYSŁÓW JEDNOSTEK GŁĘBOKO ZAKORZENIONYCH W DZIEDZINIE KULTURY I SZTUKI. TA NIEZALEŻNIE FINANSOWANA PUBLIKACJA SŁUŻY JAKO OTWARTE PŁÓTNO, ZAPRASZAJĄC TWÓRCÓW I WIZJONARÓW DO PODZIELENIA SIĘ SWOIMI PRZEMYŚLAMI, POMYSŁAMI I INSPIRACJĄ NA RÓŻNE TEMATY. NA STRONACH PULP CZYTELNICY ZNAJDĄ TYGLE PERSPEKTYW I WNIOSKÓW OSÓB ZWIĄZANYCH Z TĘTNIJĄCYM ŻYCIEM ŚWIATEM KULTURY I SZTUKI. STARANNIE DOBRANA TREŚĆ MAGAZYNU POKAZUJE ZBIOROWĄ MĄDROŚĆ AUTORÓW, KTÓRZY Z PASJĄ KORZYSTAJĄ Z WOLNOŚCI WYPOWIEDZI. TO SAMOFINANSOWANE PRZEDSIĘWZIĘCIE JEST ŚWIADECTWEM POŚREDNICTWA I ZAANGAŻOWANIA TYCH, KTÓRZY WIERZĄ W MOC WYRAŻENIA ARTYSTYCZNEGO. PULP PRZEKRACZA GRANICE I KONWENCJE, OFERUJĄC PLATFORMĘ DLA ZARÓWNO STOWARZYSZONYCH, JAK I WSCHODZĄCYCH GŁOSÓW. OD PROWOKUJĄCYCH DO MYŚLENIA ESEJÓW I WCIĄGAJĄCYCH WYWIADÓW PO SZTUKĘ WIZUALNĄ I PROZĘ. REDAKCJA: SZYMAN & KOXU OKŁADKA: ZGONOWICZ ARTYŚCI ZAPROSZENI DO N.O.01: MACIEJ POŁCZYŃSKI B. TRIP KOXU GALERIA V9 I OB1E5 KLUB 2020 MAURYCY RA JAY POP UNLIMITED SYLWIA DOMAŃSKA ZBIOK MOLD FOXLER CINCIO JACEK TYMOSZUK LUKS PREZ IKS MAGGY WORDS POLISH PIPE X-MAN KRIK FABRYK ZNAJOMYGRAFIK
Identyfikacja wizualna Kissprint_23
Identyfikacja wizualna dla 23 edycji przeglądu graficznego Kissprint “O czym mówią liczby?” na 55-lecie Wydziału Grafiki, Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W skład identyfikacji wchodzi m.in. główny plakat promocyjny, grafiki na social media, nadruki na tekstylia, materiały na stronę www, materiały drukowane. Projekt inspiruje idea policzalności, wpisania składowych w system siatek i liń, które mają za zadanie porządkować obraz. W efekcie miała powstać lekka, trochę zabawna, ale budowana na przejrzystej zasadzie, kompozycja. Motyw ust to ponowny zwrot do korzeni i tytułu konkursu, jako graficzny odcisk–matryca.
Identyfikacja Wizualna Muzeum Ceramiki w Bolesławcu
Projekt powstał na Wydziale Sztuki Akademii Nauk Stosowanych w Tarnowie (obecnie Akademia Tarnowska) i został obroniony w marcu tego roku. Dyplomowa praca licencjacka Promotor: dr Bartłomiej Bałut Zakres prac: Identyfikacja Wizualna, strona www, animacje DODATKOWE LINKI Praca pisemna: https://drive.google.com/file/d/1A2kUFf7VlvB0VIJ-42aCRFHyEffwd_kG/view?usp=sharing Identyfikacja Wizualna: https://www.behance.net/gallery/167612881/Museum-of-Ceramics-in-Boleslawiec-Visual-Identity Strona WWW: https://www.behance.net/gallery/169681005/Museum-of-Ceramics-in-Boleslawiec-Website O PROJEKCIE Muzeum zostało założone w 1908 roku, jednak na przestrzeni kolejnych lat było ono wielokrotnie zamykane z powodu wybuchu I oraz II wojny światowej, podczas której muzeum zostało praktycznie całkowicie zniszczone, instytucji jednak nie zlikwidowano i po wieloletnich pracach remontowych bolesławieckie muzeum zostało otwarte 27 grudnia 1953 roku. Dzieje Bolesławca od średniowiecza są ściśle związane z rzemiosłem garncarskim. Najstarsze naczynia w muzeum datowane są na około XIII wiek, większość naczyń z tego okresu była bardzo prosta, bez dekoracji i o brunatnym kolorze. Wzrost wartości artystycznej datuje się na około XVI i XVII wiek, kiedy nastąpił znaczny rozwój technik ceramicznych, wyroby z Bolesławca zyskały wówczas uznanie i popularność w całej Europie. Około roku 1882 w Bolesławcu pojawiła się dekoracja stempelkowa, która stała się symbolem współczesnej miejscowej ceramiki. Zdecydowałem się wybrać identyfikację wizualną Muzeum Ceramiki w Bolesławcu jako temat mojej pracy dyplomowej, ponieważ historia ceramiki bolesławieckiej jest bardzo rozległa, a to daje szerokie pole do interpretacji i przeniesienia tej historii, tradycji oraz dziedzictwa na język wizualny. Kolejnym aspektem, który wpłynął na mój wybór, były charakterystyczne dekoracje stempelkowe, z których Bolesławiec słynie na cały świat. Dekoracja stempelkowa stosowana na bolesławieckich naczyniach jest używana głównie w połączeniu z niebieskim i białym kolorem, a wzory stempelkowe to przede wszystkim kółka, kropki i pawie oczka. Dzięki takiej kombinacji ceramika bolesławiecka wytworzyła bardzo oryginalny styl, który stwarza wiele możliwości przy tworzeniu identyfikacji wizualnej – przede wszystkim daje szansę na podkreślenie indywidualnej tożsamości muzeum i odróżnienia się od innych instytucji tego typu. O LOGO Jednym z pierwszych pomysłów było odwzorowanie symbolu cechu garncarzy z Bolesławca, na który trafiłem podczas researchu. „Pieczęć bolesławieckiego cechu garncarzy z 1705 roku i dekoracje na dzbanach z XVIII w. nawiązują do tradycji biblijnej ulepienia człowieka z gliny: «wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi …» (K Rdz 2,7). Pomiędzy postaciami Adama i Ewy umieszczano koło garncarskie i naczynie, z którego wyrastało drzewko, symbolizujące rajskie Drzewo Życia”. Szybko jednak zrezygnowałem z tego pomysłu, ponieważ sygnet posiadałby zbyt dużo elementów, więc byłby nieczytelny w mniejszych rozmiarach. Kolejnym minusem stworzenia logo na podstawie symbolu cechu był aspekt rozpoznawalności symbolu. Bez wątpienia jest on mniej znany niż obecnie popularne wzory występujące na bolesławieckiej ceramice. Kolejnym pomysłem było przedstawienie graficzne Drzewa Życia, które byłoby zbudowane z pięciu charakterystycznych wzorów w kształcie kółek. Liczba 5 to nawiązanie do tradycji utrzymania stałej liczby 5 warsztatów, która była strzeżona przez mistrzów garncarskich zrzeszonych w cechu (XV-XVIII wiek). Kolejnym z pomysłów było oparcie sygnetu wyłącznie o najpopularniejsze wzory z ceramiki, podobnie jak w obecnie używanym logo. Wybrane logo przedstawia najpopularniejszy wzorek z ceramiki bolesławieckiej, który jest powielony i ucięty na dwóch końcach, dzięki czemu sugeruje, że wzór się nie kończy, lecz rozciąga się w nieskończoność. Zdecydowałem się na taki zabieg, ponieważ podobne wzory przedstawione na ceramice nigdy nie występują pojedynczo, zawsze jest ich bardzo dużo na powierzchni ceramiki. Omawiane logo jednak źle działa w okrągłych avatarach na mediach społecznościowych, dlatego zdecydowałem się o uzupełnienie go o drugą wersję, specjalnie do tych zastosowań – jest to pojedynczy element sygnetu, który dzięki okrągłej formie bardzo dobrze sprawdza się w wyżej wymienionych avatarach. Dodatkowo sygnet nie jest idealny geometrycznie, co nawiązuje do ręcznego dekorowania ceramiki stempelkami. Font użyty w logo to Gotham, jest to font geometryczny, dzięki czemu dobrze kontrastuje z lekką i owalną formą sygnetu. Font został lekko zmodyfikowany poprzez zaokrąglenie prostokątnych kropek nad literami „i”, tak aby pasowały one do sygnetu. O IDENTYFIKACJI Po wybraniu finalnej wersji logo, kolejnym etapem pracy było stworzenie głównego motywu graficznego, na którym opierać będzie się cała identyfikacja. Na tym etapie wyodrębniłem trzy kierunki: Kierunek pierwszy – bazuje głównie na zielonym i brązowym motywie kolorystycznym, który odnosi się do ceramiki o tych kolorach, która popularna była w poprzednich wiekach. Plusem tego kierunku jest możliwość wyróżnienia się na tle innych firm związanych z ceramiką i funkcjonujących w Bolesławcu, minusem natomiast – mniejsza rozpoznawalność z uwagi na kolory, które obecnie nie kojarzą się z ceramiką bolesławiecką. Kierunek drugi – motyw graficzny bazuje na niebieskim i białym kolorze oraz jest uzupełniony o różne kombinacje najpopularniejszych wzorów z ceramiki. Głównym minusem tego kierunku jest lekka niespójność z wzorami na ceramice, ponieważ na niej nie występują różne rodzaje wzorów jednocześnie. Kierunek trzeci – bazuje na kierunku drugim, z tym że key visual opiera się na użyciu tych samych wzorów na jednej grafice zamiast mieszania ze sobą różnych wzorów tak jak w kierunku drugim. Zdecydowałem się na ostatni z wyżej wymienionych kierunków, ponieważ był on najbardziej bezpieczny w porównaniu z pozostałymi. Kierunek pierwszy, mimo że oferował odróżnienie się od innych firm z Bolesławca, niósł ze sobą zbyt wysokie ryzyko straty rozpoznawalności, ponieważ prymarnym skojarzeniem z bolesławiecką ceramiką są kolory niebieski i biały oraz wzory malowane na tych kolorach. Po wielu próbach projektowych powstał główny motyw graficzny, który opiera się o logo. Bazuje on na kilku wariantach, które mogą byc używane w zależności od potrzeby. Dzięki takiemu zabiegowi cała identyfikacja staje się spójna, zanika nawet potrzeba używania logo z uwagi na to, że główny wzór powinien być od razu kojarzony z muzeum. Następnym krokiem był dobór fontu. Pierwsze próby bazowały na foncie, który swoją formą odnosi się do tematu ceramiki, gliny itp., np. font Gopher. Bardzo charakterystyczny font jednak nie działał dobrze z głównym wzorem, który sam w sobie był już dominującym elementem w identyfikacji, dlatego dobrym wyborem było postawienie na Favelę, która była neutralna względem głównego motywu graficznego. Font Favela jest fontem geometrycznym dzięki czemu dobrze kontrastuje z owalną formą głównego wzoru. Autorem fontu jest Mateusz Machalski. Zdjęcia ceramiki użyte w identyfikacji nie są zdjęciami ceramiki bolesławieckiej. Zdecydowałem się użyć zdjęć stockowych, ponieważ w identyfikacji bardzo dobrze działają zdjęcia ceramiki, która znajduje się na białym lub szarym tle. Zdjęcia powinny przedstawiać ceramikę, która popularna była w poprzednich wiekach, tę która nie bazuje na wzorach stempelkowych, tak aby zainteresować potencjalnych odbiorców i zakomunikować, że ceramika z Bolesławca to nie tylko wzory stempelkowe.
Bronisław Zelek. W Zaklętej krainie liter
Projekt publikacji zrodził się z miłości do liter, którą mam w sobie ja oraz miał bohater mojej książki, Bronisław Zelek. Kiedy po raz pierwszy zobaczyłam jego plakat do filmu "Ptaki" byłam absolutnie zachwycona! Po krótkim researchu okazało się, że Zelek projektował nie tylko plakaty, ale również kroje pisma, używane przez projektantów z całego świata już od lat 70. Kiedy odwiedziłam pracownię Zelka w Dolnej Austrii, odkryłam, że eksperymentował z literą także w malarstwie. Cykl obrazów "Ptaki" nawiązywał do plakatu, który opublikował lata temu nie tylko tytułem, ale również formą. Ostatnią dziedziną, w której Zelek operował literą, choć w nieco innym wymiarze, jest utwór "Zapach tajgi", będący wspomnieniem dzieciństwa spędzonego na Syberii. Moja ogromna pasja do typografii i dokonania zawodowe artysty stały się więc inspiracją do pracy nad książką. Częścią moich badań była wizyta nie tylko w Ybbsitz, ale i w Wiedniu, gdzie artysta żył i tworzył przez 40 lat, ale także w Ośrodku Wypoczynkowym Relaks na Wyspie Sobieszewskiej, gdzie szyldy wykonane są z użyciem kroju New Zelek. Często spotykałam też "Zelki" podczas moich podróży - były niemal wszędzie! Kiedy napisałam tekst i zebrałam materiał fotograficzny, zdecydowałam się wydać książkę sama, a środki na jej wydanie zebrać podczas przedsprzedażowej kampanii na Kickstarterze. Przez cały luty prowadziłam kampanię na Instagramie, podczas której odbiorcy mogli dowiedzieć się więcej o Bronisławie Zelku i jego projektach. Kampania była opatrzona tagiem #Zelek2023, którym odbiorcy mogli oznaczać posiadane lub napotykane Zelki, dzięki czemu zyskałam dużo dodatkowych materiałów do mojej książki. Kampania na Kickstarterze wystartowała w marcu 2023. Dzień po jej wystartowaniu została wyróżniona przez Kickstarter jako "Project We Love". Poprowadziłam obszerną kampanię w social mediach, moje posty i artykuły ukazywały się i były udostępniane przez osoby i instytucje nie tylko z Polski, ale i z całego świata, m.in. GrafMag, magazyn Usta, magazyn WhiteMAD, Slanted, Label Magazine, magazyn Formy czy ASP w Warszawie. Po 31 dniach udało się osiągnąć 103% celu, mój projekt wsparło 285 osób z 17 krajów. Po dwóch miesiącach pracy nad redakcją, tłumaczeniem oraz projektem i składem publikacji, książka trafiła do druku, a w czerwcu trzymałam już w ręku gotowy produkt, czyli 256 stron bogato ilustrowanej, polsko-angielskiej publikacji o wspaniałym polskim artyście. Publikacji towarzyszyły materiały dodatkowe związane z osobą artysty: torba z użyciem zdigitalizowanego przez szwajcarskiego projektanta, Jeremia Adatte, kroki Zelek Black; przypinka będąca literą Oslash z użyciem kroju Zelek Shadline, zdigitalizowanego przez tego samego artystę; zakładki z cyframi z pięciu krojów zaprojektowanych przez Zelka, pocztówki z odwiedzonych przeze mnie miejsc, w których użyty został krój New Zelek; wydruk ręcznego składu metalową czcionką nawiązujący do plakatu „Ptaki”, autorstwa Roberta Sawy z Domu Słów w Lublinie oraz linoryt pokazujący różnice w literach z kroju pisma New Zelek, używanych w różnych miejscach na świecie na przestrzeni kilkudziesięciu lat, autorstwa Marcin Motyw. Niezwykle pozytywny odbiór, z jakim spotkałam się po wysyłce do wspierających, utwierdził mnie w przekonaniu, że projekt jest ważny i potrzebny oraz wynagrodził mi wysiłek, który włożyłam w prawie trzyletnią pracę nad projektem.
Poisonsweet — Gate 61
Projekt opakowania płyty (okładka, środek, nadruk na nośniku) debiutanckiej płyty synthpopowego zespołu Poisonsweet "Gate 61". W postaci nieco podejrzanego i futurystycznego owoca zwizualizowało się credo tego polskiego zespołu — grać słodko i trująco zarazem. Portal do świata Poisonsweet — pułapka czy orzeźwienie?. Imaginacyjna otoczka wizualna, popsurrealistyczne wtręty, trochę estetyki vapor wave, wizualne metafory odnoszące się do treści piosenek. Data wydania: luty 2023.
Książka „Czym chata bogata serwuje Agata”
Książka „Czym chata bogata serwuje Agata” jest moim dyplomem praktycznym realizowanym na warszawskiej ASP w Pracowni Plakatu i Grafiki Wydawniczej prowadzonej przez prof. Lecha Majewskiego. Książka prezentuje regiony Polski, jej różnorodność i tradycje. Inspiracji do tworzenia ilustracji szukałam we wzorach ludowych (haftach, tkaninach, ceramice). Zależało mi, aby nie powielać istniejących motywów, a raczej, poprzez moje ilustracje, oddać wizualny charakter danego regionu. Książka zawiera informacje charakteryzujące dany teren. Są to między innymi przepisy, słowa z gwar, opisy regionalnych potraw czy zwyczajów. Ma na celu docenienie piękna Polski, jej bogatą historię. Publikacja składa się z 11 rozdziałów, z których każdy prezentuje inny region Polski. W kosmopolitycznym świecie, wraca do regionalności, miejsca urodzenia, tego co było jednymi z pierwszych rzeczy, które smakowaliśmy, gotowaliśmy czy doświadczaliśmy.
Petr Yac "We Have Much More In Common Than What Divides Us"
Okładka płyty winylowej najnowszego albumu Petr’a Yac’a. Projekt okładki jest efektem próby graficznego przedstawienia muzyki, która jest minimalistyczna, ale pełna żywych niuansów. Tradycyjne techniki dubowe zastosowane przy produkcji albumu wprowadzają do muzyki dawkę nieprzewidywalności. Ta nieprzewidywalność i muzyczny minimalizm stały się punktem wyjścia dla koncepcji okładki. Treść briefu była otwarta. Pracując wcześniej zarówno z wytwórnią płytową, jak i z artystą, otrzymałem swobodę projektową. Elementem, który stał się kluczowy w procesie projektowania, była kwestia nadania okładkom unikalnego charakteru. Muzyka Petr’a jest niszowa, więc każda próba zachęcenia kupujących przedmiotem kolekcjonerskim była mile widziana. Korzystając z możliwości druku cyfrowego, zaprojektowałem okładkę, której każdy egzemplarz jest niepowtarzalny. Kompozycje na froncie okładki powstały przy użyciu autorskiego programu, który generował je losowo, na podstawie wcześniej ustalonych reguł. Każda kompozycja składa się z siedmiu prostokątów, które reprezentują konkretny utwór. Natomiast pole powierzchni każdego z nich odpowiada jego długości. O ich położeniu, kolejności i wariancie kształtu decydował losowo program. Żadna z wygenerowanych kompozycji nie została w żaden sposób zmodyfikowana. Co ciekawe, program zdecydowanie preferował umieszczenie prostokątów blisko siebie co stało się nieprzewidzianym nawiązaniem do tytułu albumu.
Seven #prettyuglycollab
#prettyuglycollab to oddolny projekt, w którym zapraszam zróżnicowanych stylem projektantów do stworzenia wspólnego projektu na zadany temat. Ostatnia edycja podejmowała temat Siedmiu Grzechów Głównych. Zaproszeni artyści i projektanci: Maciek Polak, Vera King, Eugenia Tynna, Alina Maria Rybacka, Karol Banach, Ada Zielińska i Bartek Bojarczuk otrzymali przygotowany przeze mnie layout, który wskazywał którą część plakatu mają do zaprojektowania a którą część ja. Dodatkowo każdy z nich dostał własny grzech do interpretacji. Podczas procesu nie konsultowaliśmy prac - celem było sprawdzenie jak różnie projektanci mogą pokazać temat. Na końcu prace zostały połączone w pojedyncze plakaty. Naszą kilkumiesięczną prace pokazaliśmy 4 listopada 2022 roku na wspólnej wystawie w Traffic Design w Gdyni.
Font Samosia inspirowany nowohuckimi neonami
Font Samosia inspirowany nowohuckimi neonami Samosia to krój pisma zainspirowany neonami znanymi z budynku potocznie w Nowej Hucie zwanego Helikopterem. Na krawędzi pawilonu handlowego pod adresem Centrum D 7 w Nowej Hucie w latach 60. i 70. ubiegłego wieku zrealizowano wiele różnych neonów, w tym dla sklepu „Samosia” czy ciastkarni „Bambo”. Autorką tych neonów była Anna Pawlak-Suchowiak. Litery miały unikalny, nowohucki kształt. Nie były odzwierciedleniem znaku handlowego jak neon „Jubiler” przy pl. Centralnym, nie korzystały z liter, które można było spotkać we wzornikach literniczych. Autorka nadała literom cechy swojego pisma ręcznego. Neony te chętnie uwieczniane były przez fotografów dokumentujących nowoczesną dzielnicę i dzięki temu często pojawiają się, gdy przywoływany jest temat nowohuckich neonów. Krój pisma Samosia to współczesna pisanka, dostępna jako font variable, a więc posiadający różne odmiany – od light do black. Litery połączone są ze sobą tak, jak to często projektowane było w przypadku neonów wykorzystujących pisma odręczne. Posiada liczne wersje alternatywne znaków, pozwalające zachować płynność składu. Krój jest nowoczesną interpretacją oryginalnych neonów. Font Samosia powstał w ramach projektu „Nowohucki szlak neonów”, który był realizowany przez Ośrodek Kultury Norwida w 2022 roku. Krój pisma zaprojektowany został przez Dominikę Langosz, pod opieką artystyczną Anny Zabdyrskiej. Font jest dostępny do pobrania za darmo na stronie Ośrodka Kultury Norwida.
Elektor pattern system
Elektor to eksperymentalne narzędzie w formie fontu. Jego podstawą są różnorodne ilustracje układów cyfrowych, pozyskane z magazynów hobbystycznych z lat 70-90. Autorka porównuje te ilustracje do pewnego rodzaju języka, objaśniającego działanie wnętrz urządzeń. Z dzisiejszej perspektywy są to abstrakcyjne kompozycje, traktowane jako niezrozumiałe dla większości. Efektem tej analizy jest zestaw znaków Elektora, składający się z pikseli i odpowiadający klawiszom na klawiaturze. Projekt znajduje praktyczne zastosowanie między innymi jako system znaków do tworzenia wzorów. W ramach prezentacji projektu autorka stworzyła również drukowany próbnik fontu oraz dwa plakaty. Źródłem wielu zebranych kształtów oraz inspiracją dla projektu był magazyn o elektronice – „Elektor”. Nazwa fontu jest bezpośrednim odniesieniem do magazynu.
Warszawa – znak
1. Jeden znak dla wszystkich! Powierzono nam zadanie opracowania znaku promocyjnego miasta. Pierwotnie nie zakładano zmian znaków jednostek miejskich, czy dzielnic. Dzięki spotkaniom i warsztatom udało nam się przekonać decydentów do ujednolicenia i uproszczenia – powstał jeden znak dla Wszystkich! Jest to nasz 2. Warsztaty Przeprowadziliśmy warsztaty z dzielnicami, jednostkami, spółkami i biurami miasta. Zadbaliśmy o to, by pracownicy instytucji mieli świadomość tego co robimy, by mogli uczestniczyć w zmianie. W ramach spotkań i warsztatów z biurami, jednostkami, spółkami i instytucjami miasta uczestnicy doszli do wniosku, że rozróżnienie komunikatów miejskich od komunikatów innych instytucji oraz podmiotów komercyjnych jest bardzo ważne. Przy systemie niespójnym i nieczytelnym, jest to niemożliwe. Klarowna i rozpoznawalna komunikacja miejska daje odbiorcom poczucie bezpieczeństwa oraz ułatwia odnajdywanie komunikatów ważnych, ułatwia oddzielenie ich od komunikatów komercyjnych. 3. Zespół Zaprosiłyśmy do współpracy z zespołem Podpunktu osoby, które pomogły nam rozwinąć projekt oraz były bardzo cennym zewnętrznym głosem. Były też ambasadorami projektu: Mateusz Machalski – wybrany do zaopiekowania się tematem typografii Miasta; Ania Światłowska – projektantka w Muzeum Warszawy, znająca doskonale potrzeby miejskich grafików; Krzysztof Zwierz – pracownik Muzeum Warszawy, historyk, czuwający nad poprawnością historyczną Syrenki. 4. Stare / nowe W ramach projektu zachowaliśmy wiele ważnych aspektów dotychczasowej identyfikacji wizualnej miasta: znak bazuje na historycznym, znanym i lubianym symbolu miasta, na warszawskiej syrence; kolorystyka miejska – dotychczasowe kolory Warszawy, kolor żółty i czerwony, zostały zachowane. Są to kolory, które odnajdujemy w wielu miejscach w Warszawie, a najważniejszym z nich jest warszawski transport miejski. 5. System Stworzyliśmy system, na który składają się zasady stosowania znaku promocyjnego: – https://shorturl.at/bds06 oraz zasady oznaczeń urzędowych: – https://shorturl.at/yFLR0 Autorzy: Koncepcja i projekt: Emilka Bojańczyk / Podpunkt Konsultanci graficy: Anna Światłowska / Muzeum Warszawy, Mateusz Machalski, Diana Makulska / Podpunkt, Zuzanna Charkiewicz / Podpunkt Konsultant historyczny: Krzysztof Zwierz / Muzeum Warszawy Czcionka: Engram Warsaw autorstwa Mateusza Machalskiego Klient: Miasto st. Warszawa
Kobiety w typografii
Moja praca dyplomowa jest opracowanym wydawnictwem części teoretycznej dyplomu. Książka przedstawia historie i sylwetki kobiet w typografii. Historia kobiet zajmujących się tym zawodem jest nam mało znana dlatego publikacja ta jest, według mnie, pozycją dość istotną. Ponieważ sama jestem kobietą temat ten wydaje mi się szczególnie ważny i bliski. W swoim projekcie chciałam pokazać te odczucia nadając pracy lekki i kobiecy charakter. W całej publikacji użyte zostały kroje stworzone przez kobiety. Tekst do publikacji opracowałam samodzielnie. Temat ten jest słabo zbadany dlatego reserch zajął dość sporą część czasu. Materiały w dużej mierze nie są łatwo dostępne, a większość publikacji i artykułów jest w języku angielskim. Głównymi książkami, na których pracowałam są: H. Hoeks, E. Lentjes Triumf typografii, M. Fanni, M. Flodmark S. Kaaman Natural Enemies Of Books: A Messy History Of Women In Printing And Typography, oraz Y. Popova How many female type designers do you know? I know many and talked to some! Temat ten jest młody i wiele jeszcze rzeczy zostało w nim do odkrycia. Warto również w przyszłości zgłębić wiedzę na temat polskich type designerek takich jak: Wiktoria Grabowska, Nika Langosz, Kaja Słojewska. Kolejnym etapem pracy, po napisaniu tekstu, było zaprojektowanie wnętrza książki, rozkładówek dla każdej części publikacji. Po akceptacji koncepcji przystąpiłam do składu książki i opracowania grafik i ilustracji znajdujących się w publikacji. Ostatnim etapem jest wydanie książki w formie fizycznej. Przygotowanie materiału do druku i obmyślenie tego jak książka będzie wydana. Oprócz składu tekstu w środku znajdują się autorskie grafiki ilustrujące tekst. Zaprojektowana oś czasu uwzględnia daty omawiane w tekście pokazując jak zmieniała się liczba kobiet zajmujących się typografią. Bazowałam na siatce opartej na tekście o punktacji 10/14. Format książki wynosi: 166x260 mm. Manuskrypt wynosi 143,228x242,006 mm.Układ został podzielony na dwie kolumny. W węższej kolumnie umieszczam przypisy boczne lub niewielkie zdjęcia, szersza kolumna zawiera tekst główny. Wyróżniłam również cytaty poprzez rozszerzenie ich kolumny o jeden łam oraz powiększenie stopnia pisma o 2 punkty, a zamiast cudzysłowów zastosowałam kursywę. W składzie tekstu użyte zostały dwa kroje: Karmina w odmianie Sans i Serif, oraz Literata. Zostały one zaprojektowane przez Veronikę Burian i José Scaglione prowadzących dom typograficzny TypeTogether. Karmina Serif został wykorzystany do tytulariów rozdziałów zaś odmiana Sans została wykorzystana do tekstu głównego. Zestawienie to jest mocno ze sobą kontrastujące, dzięki czemu hierarchia czytania tekstu jest lepiej zachowana. Tekst został złożony punktacją 10/14 punktów. Zastosowanie tych parametrów sprawia, że tekst jest dobrze czytelny. Każdy rozdział rozpoczyna się inicjałem. Krój Literata został wykorzystany do przypisów bocznych. Jest on jaśniejszym fontem przez co odróżnia się on od tekstu głównego. W celu podkreślenia rozpoczynających się podrozdiałów użyłam odmiany Bold kroju Karmina Sans oraz strzałki.Łamanie tekstu zostało zdynamizowane aby nie zanudzić czytelnika, jednak zabieg przesunięcia o trzy łamy wykorzystałam uważnie aby nie utracić czytelności tekstu. Aby podkreślić typograficzny charakter książki zastosowałam w swoich grafikach pomiędzy rozdziałami ozdobniki drukarskie. Pojawiają się one również na końcach rozdziałów jako punktory. Ozdobnik w postaci rączki pojawiają się również w funkcji nawigatora przy części przedstawiającej postaci kobiece. Sugeruje on kontynuację treści na kolejnej rozkładówce. W książce zastosowałam żywą paginę. Została ona zapisana odmianą italic tak aby odróżniała się od głównej części tekstu. Przewijającym się motywem w książce są kropki. W żywej paginie również takowa występuje w postaci punktora rozdzielającego tytuł książki od tytułu bieżącego rozdziału. Paginacja strony znajduje się na nieparzystej stronie rozkładówki. Grafiki znajdujące się w środku publikacji często mają podkreślać niewyraźną historię kobiet w typografii. Efekt ten uzyskuję poprzez np. nakładanie kropek na zdjęcia przedstawiające kobiety w drukarniach. Użycie kropek zostało zainspirowane monotypem, który zapisywał dane za pomocą wybijania okrągłych otworów w szpuli papieru. Przy tej grafice wykorzystałam motyw przekreślonego prostokąta, który pojawia się gdy font nie zawiera danego znaku. Miało to na celu podkreślenie nieuwzględniania wielu kobiet, które pracowały nad danym projektem np. w biurach rysunkowych. Kobiety zajmowały się pracą przy produkcji książek taką jak np. wytwarzanie paternów czy zszywanie książek. Inspirując się wzorami wykonywanymi przede wszystkim przez Elizabeth Friedlander stworzyłam własne paterny zamykające rozdziały w książce. Kobietom poświęcona jest osobna część książki. Dla każdej wybranej projektantki przeznaczone są dwie rozkładówki – jedna z opisem kobiety i jej dokonań, a druga jest przedstawieniem wybranego kroju. W części tej znajdują się przekładki rozdzielające przedstawienia kobiet na trzy sekwencje, zaznaczając kroje zaprojektowane po powstaniu pierwszego osobistego komputera czy oddzielając polską typografie. W publikacji znajdują się również wszyte wkładki z reprodukcjami omawianych prac.
KURZ / DUST / ПЫЛЬ
Projekt książki fotograficznej "Kurz" Mariusza Foreckiego Książka ukazuje się zaledwie kilka miesięcy po ataku Rosji na Ukrainę, który zamienił się w regularną wojnę ze wszystkimi jej okrutnymi elementami: chaotycznym, brutalnym bombardowaniem miast, używaniem zakazanej broni, torturowaniem i zabijaniem cywilów, gwałtami, grabieżą i największym kryzysem uchodźczym od zakończenia II wojny światowej w 1945 roku. Autor zebrał fotografie z wielu podróży po byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich – w końcowym stadium jego istnienia i w czasie kształtowania się nowego ładu społeczno-politycznego. Obserwował narodziny nowych państw, walkę o tożsamość, powroty wysiedlonych narodów i wyjazdy w poszukiwaniu lepszego życia. Nie zdawał sobie sprawy, że jest świadkiem wydarzeń, które okazały się symbolami rozpadu państwa, zbudowanego na tyranii i niewyobrażalnym cierpieniu ludzi. Z kurzu, powstałego po tym upadku, wyłonił się obraz nowego imperium, które za pomocą brutalnej propagandy i nowoczesnej socjotechniki, przekształciło się w imperium zła, zagrażające światu opartemu na ideach humanizmu i prawie człowieka do wolności i szczęścia. Powstał album fotograficzny, będący podsumowaniem wielu lat obserwacji przemian społecznych. 12 rozdziałów, 356 stron przejmującej i wnikliwej opowieści. Ostatni rozdział ("Wojna") książki powstał nieoczekiwanie, gdy Rosja napadła na Ukrainę i do Polska otworzyła granice dla uchodźców. Historia napisała zakończenie. Twarda oprawa, fotografie przygotowane w technologii tritone, indeks fotografii, trzy wersje językowe, dwa rodzaje papieru, druk offsetowy, tłoczenie na okładce. 34 lata fotografowania zebrane w jednej publikacji. Historia żywa. Poruszająca. Jak z kurzu, powstałego po upadku ZSRR, wyłoniło się nowe imperium zła zagrażające ideom humanizmu i prawom człowieka? Zarówno album jak i wystawa fotograficzna podróżuje po całej Polsce i Europie. Wpisuję się w aktualny dyskurs turbulencji geopolitycznych. Książka została doceniona na Grand Press Photo (Photo Book of the Year), Fotofestiwalu w Łodzi (wyróżnienie), Fotofestiwal w Arles (Francja), 32 Miesiącu Fotografii w Bratysławie (1 nagroda). TEAM: Mariusz Forecki: fotografie i koncepcja publikacji Andrzej Dobosz: projekt graficzny Dariusz Nowak: skład, łamanie, przygotowanie fotografii Iwona Torbicka: redakcja i korekta Konrad Baranowski: tłumaczenie wersji angielskiej Julia Forecka: tłumaczenie wersji angielskiej Weronika Jeleńska: tłumaczenie wersji rosyjskiej Piotr Oleksy: autor tekstu Adrian Wykrota: autor tekstu
Autorski projekt i identyfikacja marki naturalnych barwników ziemnych i mineralnych WARSZTAT NIWA
Warsztat Niwa to projekt marki powstałej na rzecz pracy dyplomowej licencjackiej realizowanej na Instytucie Sztuki i Designu Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie pod nadzorem dr. Anny Zabdyrskiej. Marka jest dystrybutorem pigmentów ziemnych i naturalnych, przeznaczonych do wykorzystania w tworzeniu farb malarskich. Grupą odbiorczą marki są zarówno artyści z wieloletnim doświadczeniem jak i artyści amatorzy, którzy dopiero zaczynają przygodę z pigmentami. Logo marki tworzy sygnet składający się z piktogramów związanych z pigmentami, które zostały razem ułożone w taki sposób, aby przypominały przyjaźnie wyglądającą buzię. W skład piktogramów wchodzą: miska, moździerz używany do utarcia farby, pigmenty, liść symbolizujący naturę oraz ręka oznaczająca działanie człowieka. Na kolorystykę marki składa się paleta odcieni zieleni przechodzących w żółć i następnie czerwień. Jest nawiązaniem do barw najczęściej występujących w naturze, co ma na celu podkreślać to, że marka swoje pigmenty wydobywa z natury. Pełna paleta jest wykorzystywana w projektach nakładek na opakowania. Na potrzeby projektu powstały dwa rodzaje opakowań. Jednym z nich są saszetki mieszczące 15 gram pigmentu, które sprzedawane są w zestawach po 5 saszetek. Pomysł saszetek powstał z myślą o osobach dopiero zaczynających swoją przygodę z pigmentami, które chcą spróbować swoich sił w tworzeniu farb bez kupowania pigmentów w dużych ilościach. Są one również idealne dla osób, które są już obeznane z pigmentami i chcą wypróbować nowe kolory lub dosypać zapas pigmentu do wcześniej posiadanych większych opakowań. Drugim projektem są szklane słoiki mieszczące 75 gram pigmentu. Te są przeznaczone dla osób, które mają już doświadczenie z pigmentem i chcą kupić większą jego ilość. Słoiki są sprzedawane w zestawach po 3 lub pojedynczo. Projekty opakowań zestawów trzymają się palety kolorystycznej marki, składają się z elementów logo jak i prostych geometrycznych form nakładających się na siebie. Formy geometryczne symbolizują minerały, natomiast okrągłe – ziemię. Wszystkie elementy razem, tworzą ilustrację przedstawiającą naturę, pozyskiwanie ziemii i minerałów i ucieranie farb. Na przedniej stronie opakowań znajduje się napis „Niwa” stworzony z podłużnych form geometrycznych. Projekt stawia na ekologiczne wykonanie, wykorzystując papier ekologiczny KRAFT, tekturę, papier woskowany, papier DNS Indigo z certyfikatami FSC i Ecolabel.
TOFU STUDIO (Studio/Projektant Roku)
KIM JESTEŚMYJesteśmy wielokrotnie nagradzanym multidyscyplinarnym studiem specjalizującym się w brandingu i reklamie. Tworzymy całościowy wizerunek marki od strategii wizualnej, poprzez kreację graficzną i filmową, aż po finalną produkcję. Jesteśmy otwarci na niestandardowe rozwiązania, schodzimy z utartych szlaków. Wierzymy w projekty, które poruszają emocje, mają mocny pomysł i realizują swoje strategiczne cele.CO ROBIMY?POMYSŁaudyt marki | strategia marki | doradztwo w zakresie marki | creative direction | naming | copywriting PROJEKTbranding | art direction | ilustracje | opakowania | projekty stron internetowych | projektowanie systemów | projekty interaktywne RUCHprodukcje filmowe | animacje | explejnery | reklamy
Gdynia Design Days 2023
autorzy: Patryk Hardziej, Ada Zielińska generator: Ksawery Kirklewski foto: Małgorzata Popinigis Hasłem Gdynia Design Days 2023 była „Stabilność”. Stabilność to wartość, która umożliwia planowanie działań i daje poczucie komfortu. Dlatego podczas Gdynia Design Days 2023 poszukiwano stabilności w niestabilnym świecie, a narzędziem do poszukiwań był design. W identyfikacji wizualnej hasło zostało zinterpretowane w odniesieniu do człowieka. Człowiek nie pojawiał się w identyfikacji poprzednich edycji. Główne założenia przy tworzeniu identyfikacji to: – użycie narzędzi projektowania generatywnego; – poruszenie tematu świadomości, samoakceptacji i równowagi psychicznej; – stworzenie mozaiki opierającej się na wizerunkach Gdynian; – użycie koloru w kontrze do poprzednich dwóch edycji. Większość materiałów była generowana narzędziem, które umożliwiało stworzenie różnorodnej mozaiki na podstawie wgranych wizerunków. https://stabilnosc.gdyniadesigndays.eu/
Kompleksowe opracowanie identyfikacji wizualnej i różnorodnych materiałów graficznych dla placówki edukacji artystycznej – Domu Praktyk Twórczych w Kostrzynie nad Odrą.
Infografika pracowni i głównych przestrzeni domu praktyk twórczych. Projekt klucza wizualnego. Modyfikacje logo i klucza wizualnego na potrzeby różnych materiałów graficznych - banerów, zdjęć profilowych w social media i innych. Szablony ulotek, informatorów, zaproszeń, plakatów wydarzeń. Projekty grafiki na materiały firmowe. Projekt strony internetowej: layout, strona główna i podstrony, poszczególne elementy graficzne do strony internetowej (buttony, ikony, slidery), rozwijane menu, system kolorów, style fontów. Dodatkowe piktogramy do wykorzystania w materiałach graficznych w przyszłości. Tabliczki z fotografiami pracowni i głównych pomieszczeń na potrzeby promocji placówki.
Dziennik filozoficzny
"Dziennik filozoficzny" rumuńskiego filozofa Constantina Noiki to zbiór przemyśleń na temat szkoły: tego, w jaki sposób powinna funkcjonować, i czego uczyć. Z tego względu książka przyjęła formę zeszytu -- ma format zbliżony do A5 oraz zaokrąglone rogi. Na okładce znalazły się dwie ścieżki, przedstawiające sposób poszukiwania wiedzy: jedna prosta, druga układa się w znak zapytania. We wnętrzu książki zastosowano stosunkowo duży stopień pisma, odpowiadający szkolnym podręcznikom. Jednocześnie ustawiono nietypowy szeroki margines wewnętrzny. Jet to miejsce nie tylko na paginę, lecz także na notatki czytelnika. To zeszyt, po którym można pisać i dodawać własne uwagi do jego czystej formy. Jakość wydania kryje się również w papierach wybranych do tej publikacji: Masterblank na okładce oraz Libra w środku. Publikacja w całości została zaprojektowana przeze mnie.
Post-authentic Soundscapes
Post-authentic Soundscapes to autorski webowy eksperyment dźwiękowy oraz wizualno-tekstowy zapis researchu dotyczącego minionych i aktualnych praktyk słuchania w kontekście prywatyzacji publicznej przestrzeni dźwiękowej. Autorka i projektantka przedstawia w nim historyczny zarys i rozwój przenośnych mediów dźwiękowych oraz opisuje ich wpływ na relację człowieka ze środowiskiem dźwiękowym. Stronę z researchem podsumowuje krótka spekulacja na temat tego, jak nowe technologie dźwiękowe będą kształtowały pejzaż dźwiękowy przyszłości. Strona z eksperymentem dźwiękowym jest z kolei spekulacją na temat tego, jak brzmiałby nasz pejzaż dźwiękowy, gdyby wybrzmiały w nim wszystkie dźwięki, które współcześnie wypływają z słuchawek bezpośrednio do uszu użytkowników. Celem projektu jest wywołanie refleksji na temat współczesnych praktyk słuchania i postępującej prywatyzacji pejzażu dźwiękowego. Projekt powstał na Wydziale Projektowym Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach
BABKI OD ARCHITEKTURY. Publikacja wielostronicowa poświęcona wybranym polskim architektkom XX wieku.
„Babki od architektury” to publikacja wielostronicowa poświęcona pięciu polskim architektoniczkom działającym w okresie między i powojennym — Barbary Brukalskiej, Heleny Syrkus, Niny Janickiej, Haliny Skibniewskiej i Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak. Książka ta, to również kronika odbudowywanej Polski i hołd w stronę wybitnych pionierek w dziedzinie polskiej architektury modernizmu. To zbiór różnych życiorysów, które łączyła jedna idea — ulepszyć świat.
[de]sakralizacja: o przemianach społeczno-religijnych w Polsce w ujęciu statystycznym
W książce ,,[de]sakralizacja”poruszone są takie zagadnienia jak: czym jest religia, jak wygląda wiara Polaków, jak społeczeństwo i środowisko wpływa na naszą wiarę, jakie problemy ma obecny Kościół katolicki i jak przedstawia się kierunek zmian religijnych w Polsce w kontekście postępującej sekularyzacji. Analiza opiera się na teoriach religijnych oraz danych statystycznych zebranych w Polsce w latach 1985-2022. Rosnący konflikt pomiędzy polskim Kościołem a społeczeństwem sprawia, że coraz więcej ludzi zaczyna kwestionować rolę religii w swoim życiu. Projekt książki ma być próbą obiektywnego spojrzenia na religię. Czytelnik zostaje zachęcony do samodzielnego analizowania poruszanych w książce zagadnień i formułowania własnej opinii. Praca skupia się na wykresach i infografikach opartych o dane statystyczne na temat religijności w Polsce, które zostały przeprowadzone przez CBOS i GUS. Książka bazuje na teoriach religii i rozpatruje możliwie jak najwięcej aspektów związanych z wiarą. Wykresy są przedstawione w formie odręcznych rysunków, aby podkreślić złożoność i trudność zamknięcia tematu wiary w sztywnych liczbach. Książka ma wymiary 26,5 x 19 x 2 cm i miękką okładkę ze skrzydełkami. Charakterystyczną cechą książki jest dwustronny napis na brzegu książki, który ujawnia się podczas jej wyginania. Projekt jest pracą licencjacką, stworzoną w Akademii Sztuki w Szczecinie i obronioną w kwietniu 2023 roku. Promotorką pracy jest dr hab. Danuta Dąbrowska. Promotorką pomocniczą jest mgr Patrycja Żyżniewska.
Leszek Żądlo & Joachim Mencel – Cosmic Silence
„Cosmic Silence” to inspirowany dźwiękami emitowanymi przez planety układu słonecznego album, stworzony przez dwójkę legendarnych muzyków jazzowych– Leszka Żądło i Joachima Mencla. Płyta jest zapisem koncertu jaki odbył się w grudniu 2021 roku w sali koncertowej Mazowieckiego Instytutu Kultury.
Piwo Palikota
Piwo Palikota to produkt który pośrednio stworzyli sami internauci. Idea powstała w wyniku analizy wyszukiwań w Google. Często wpisywaną frazą było "piwo Palikota". Janusz Palikot wpadł więc na pomysł aby stworzyć produkt, który odpowie na to zapotrzebowanie. Naszym zadaniem było stworzenie oprawy graficznej, która wyróżni produkt na półce piw kraftowych. Naszym pomysłem było stworzenie takiej etykiety, która będzie zawierała aspekt ludzki w oprawie graficznej (w końcu to konsumenci sami nie jako stworzyli ten produkt). Stwierdziliśmy, że ręczny zapis nazwy nowego produktu wraz z innymi tekstami z front etykiety może to fajnie podkreślić. Dodatkowo chcieliśmy zrezygnować z wielu kolorów na rzecz jedynie koloru białego.
3XA
Rebranding pracowni architektonicznej 3XA. Celem projektu było dostosowanie wizerunku do obecnej, mocnej pozycji firmy na rynku. 3XA charakteryzuje świetny design, styl premium ich realizacji i specjalizacja głównie w projektowaniu przestrzenii biurowych i publicznych. Ten ostatni czynnik wpłynął na mocny, twardy, ostry charakter identyfikacji wizualnej. Ważnym elementem, poza stroną internetową, były najlepszej jakości druki z użyciem customowych wykrojników i rozwiązań, niepowlekanych papierów i tłoczeń.
POMRUK - projekt kolekcjonerskiego wydawnictwa muzycznego.
„Pomruk” jest to projekt kolekcjonerskiego wydawnictwa muzycznego. Obejmuje projekt okładki mixtape’u oraz wszelkich elementów dodatkowych takich jak bonusowa EPka (mini album) „Try again”, specjalne pudełko na mixtape oraz EP, wersja mixtape’u „Pomruk” na winylu, plakat promujący serię imprez, specjalnie zaprojektowane na tę okazję bilety, opaski na wydarzenia, koszulkę oraz post na social media. Głownym celem projektu było podtrzymanie tradycji wydawania płyt w wersji fizycznej. Mimo, że w sieci możemy się natknąć na muzykę drum and bass wydaną w wersji fizycznej, to jednak w obecnych czasach jest to bardzo rzadko spotykana praktyka. Zdecydowana większość muzyki tego typu jest wydawana wyłącznie w wersji cyfrowej, nad czym jako miłośnik wydań fizycznych ubolewam. Wyszedłem na przeciw obecnie stosowanej praktycę i stworzyłem POMRUK, czyli fizyczne, kolekcjonerskie wydawnictwo muzyczne dla wszystkich fanów drum and bass. Projekt zrealizowany w ramach pracy licencjackiej.
NAGRODA LITERACKA GDYNIA '23
Przygotowaliśmy oprawę graficzną dla kolejnej edycji jednej z najbardziej prestiżowych nagród literackich: Nagrody Literackiej Gdynia. W zakresie prac nam powierzonych leżało opracowanie nowego Key Visuala oraz jego implementacja łącznie z przygotowaniem form animowanych.
Silesia film kampania kin
Silesia Film to instytucja kultury działająca w województwie śląskim zajmująca się promocją kultury filmowej. Jako studio stanęliśmy przed wyzwaniem zaprojektowania spójnej identyfikacji wizualnej, która wypromuje wydarzenia organizowane przez kino: Światowid, Kosmos oraz Rialto. Inspiracją do powstania projektu był ekran, który został zwielokrotniony, tak by wciągnął odbiorcą w nieoczywistą podróż. Ruch ekranu zaprezentowany w projekcie plakatu jest płynny, gdy odnosi się do muzyki (Cykl: Kino dobrze nastrojone), eksperymentalny gdy mowa o filmach nieoczywistych (Cykl: Kino z Kosmosu) i skoncentrowany wokół kina, gdy mowa o skupieniu się na człowieku (Cykl: Człowiek na pierwszym planie). W ramach cyklu Człowiek na pierwszym planie, zwielokrotniona i zapętlona typografia ma podkreślać trudne do rozwikłania pytania, jakie w tej edycji zadali swoim widzom organizatorzy wydarzenia: Jak zrozumieć siebie i otaczającą rzeczywistość? Motywem przewodnim plakatu dla kolejnego cyklu: Kina z kosmosu, stał się zaprojektowany futurystyczny obiekt, którego nieregularne kształty odwołują się do potrzeby rozszerzenia formuły najważniejszych dokonań światowej kinematografii o konteksty popkulturowe i zupełnie nowe interpretacje ekranowej klasyki. Natomiast w ostatnim cyklu: Kino dobrze nastrojone, rozlewająca się na plakacie typografia nawiązuje do prezentowanych podczas tego wydarzenia przeplatających się ze sobą i pochodzących z różnych stron świata dźwięków, takich jak artystyczna awangarda czy klasyczny jazz. Art direction: muflon studio Design: muflon studio
Kotlina Natury – identyfikacja wizualna marki
Jak działa identyfikacja wizualna w mediach marki: www.instagram.com/kotlinanatury/ Kotlina Natury to polska firma rodzinna, farma położona w malowniczym otoczeniu – w sudeckiej dolinie na południu Polski. Nowa identyfikacja wizualna firmy i zmiana opakowań miały kilka celi: – zwiększenie widoczności i wyróżnienie produktów na półce sklepowej; – rozróżnienie 4 kategorii produktów na półce sklepowej; – stworzenie języka wizualnego wspierającego budowanie społeczności w mediach społecznościowych;. Nowa identyfikacja wizualna zaprasza konsumentów na sudecką łąkę – to tu mieszkają kury Kotliny Natury. Odeszłyśmy od wizualnej i powszechnie wykorzystywanej przez kategorię produktową sielskości – postawiliśmy dla kontrastu na połączenie silnego wizualnie świata kolorów, wektorowej ilustracji z błogimi fotografiami natury oraz portretami kur. Autorska ilustracja łąki wiedzie nas po 4 poziomach kotliny – poziomie ziaren i piasku, poziomie gęstych traw, poziomie wyższych pędów i ich mieszkańców, a na koniec poziomie wysokich łodyg, których czubki stykają się z widokiem górskich pejzaży. Poszczególne 4 części ilustracji przypisane zostało do każdej z 4 kategorii produktu (jaja ściółkowe, zielononóżki, wolny chów i jaja ekologiczne). Znak KN ma w sobie lekkość, jest inspirowany kołysząca się łąka a w literę O wpisany został produkt marki – jajko. Autorzy projektu: Design & Art direction : Emilka Bojańczyk / Podpunkt Ilustracja: Emilka Bojańczyk, Zuza Charkiewicz / Podpunkt Fotografie produktów: Zuza Charkiewicz & Diana Makulska / Podpunkt Fotografie natury i portrety kur: Kotlina Natury Animacja: Wojtek Waydel / Superskrypt Semi Custom font: Latinotype Konsultacje typograficznego znaku: Latinotype
Sopot – kampania 200-lecia miasta
Kampania promocyjna 200-lecia kurortu opiera się na drobiazgowo utkanej ilustracji. Przeplata ona opowieść o pięknym mieście, o pełnej ukojenia atmosferze, o różnorodnych atrakcjach, o morzu i wietrze. Mimo wielu detali, które prezentuje przewodni motyw graficzny, przekaz wizualny cechuje delikatność i duża spójność. Wszystkie elementy kampanii, zbudowane są z jednego kształtu – z ikony skrzydła mewy (mewa jest bohaterką herbu miasta). Na projekt składają się winieta / znak, motyw ilustracyjny, z którego detali można tworzyć różnorodne i spójne projekty, layouty promocyjne do druku i mediów cyfrowych oraz animacja. Projekt i ilustracje: Zuza Charkiewicz / Podpunkt Dyrekcja kreatywna: Emilka Bojańczyk / Podpunkt Animacja: Zuza Charkiewicz / Podpunkt Klient: Urząd Miasta Sopotu
Alternatywnie - Branding dla Szczecińskiej Kawiarni
Branding dla kawiarni Alternatywnie to okazja na stworzenie czegoś zupełnie odmiennego na rynku kawiarnianym. Cała identyfikacja wizualna została oparta na customowych literach, które były tworzone w oparciu o owalne kształty - geometryczne skojarzenie z ziarenkami kawy. Dzięki temu charakterny, oryginalny oraz konkretny krój stał się bazą dla pozostałych elementów. W wyniku multiplikacji poszczególnych liter logotypu jesteśmy w stanie stworzyć moduły, które przy kolejnych powieleniach lub zestawieniach ze sobą są w stanie tworzyć niezliczone kompozycje możliwe do wykorzystania przy materiałach tworzonych przez Alternatywnie. Multiplikacje liternicze mają swoje zastosowanie również w przypadku opakowań. Na każdym z nich znajduje się znak utworzony z jednej, pierwszej litery z nazwy danej kawy.
Przewodnik Po Emocjach
Zadaniem było zaprojektowanie okładki oraz ilustracji dla książki "Przewodnik Po Emocjach" napisanej przez Annę Cyklińską. Autorka oraz wydawnictwo chcieli dostać projekt nie nazbyt infantylny, ale przystępny. Projekt, który nie wyda się akademicki, zachęci do sięgnięcia po "Przewodnik", który ułatwi każdemu zrozumienie i nawigowanie swoich emocji oraz da narzędzia jak sobie z nimi radzić. Każda emocja opisana w przewodniku posiada swoją przewodnią ilustrację, często inspirowaną metaforami autorki oraz codziennymi zdarzeniami. Dzięki temu osoby sięgające po książkę mogą się z nią utożsamić oraz lepiej zrozumieć jej treść. Każda emocja składa się z określonej palety kolorów a emocje ze sobą powiązane również nawiązują do siebie kolorystycznie. Zabieg ten miał na celu pokazać, że żadna emocja nie jest "czarno-biała" i nie istnieje samoistnie.
Światowy Kongres Kopernikański
W 2023 roku, w 550. rocznicę urodzin Mikołaja Kopernika zorganizowano w Polsce wyjątkowe wydarzenie – Światowy Kongres Kopernikański. Głównym jego celem jest przedstawienie działalności i wpływu tego wybitnego uczonego i astronoma na rozwój nauki, kultury i sztuki. Organizatorami Kongresu byli: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie oraz Instytut Historii Nauki Polskiej Akademii Nauk. Logo wydarzenia zostało wyłonione w konkursie ogłoszonym przez organizatorów kongresu. dobosz.studio zostało zaproszone do opracowania całej identyfikacji wizualnej wydarzenia. IDEA: Od zarania dziejów ludzkość interesowała się tym, co niewidzialne. Inspiracją do stworzenia symbolu była granica światła i cienia, widzialnego i niewidzialnego. Parafrazując Antoine’a de Saint-Exupéry’ego: „To, co najważniejsze, jest niewidoczne dla oczu”. Nawiązując do astronomii i tzw. „terminatora”, czyli linii oddzielającej oświetloną (dzienną) i nieoświetloną (nocną) stronę ciała niebieskiego, stworzyliśmy symbol, który z jednej strony czerpie z astronomii, a otwiera wyobraźnię na interpretacja z drugiej. TEAM: Creative direction: Andrzej Dobosz Graphic design: Andrzej Dobosz, Dawid Konkel Project management: Anna Podołowska Photography: Andrzej Romański Cooperation: Anna Kuczborska, dr hab. Mieczysław Kunz Video materials: Nicolaus Copernicus University in Toruń | UMK TV
Hau? Przewodnik po psie
Hau? Przewodnik po psie to projekt ogólnodostępnej i responsywnej aplikacji webowej stworzonej z myślą o opiekunach psów. Jej celem jest umożliwienie lepszego rozumienia i pogłębiania relacji między człowiekiem a psem. Zawiera ilustrowane ćwiczenia i treści edukacyjne z zakresu tematu komunikacji psów, emocji, relacji między człowiekiem a psem, oraz mechanizmów jakie w niej zachodzą. Teksty edukacyjne znajdujące się na stronie stworzone przez autorkę projektu zostały napisane przystępnym językiem i powstawały w oparciu o artykuły i badania naukowe. Merytoryczna część projektu powstawała w konsultacji z behawiorystką, lekarką weterynarii i psychoterapeutką Martą Hałoń. Forma projektu pozwala na dalsze rozbudowywanie go i wzbogacanie o nowe treści oraz funkcjonalności, również we współpracy z firmami i instytucjami, które popularyzują temat relacji człowiek-pies. Praca powstała w ramach dyplomu magisterskiego w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach.
Design Practice
Design Practice to platforma edukacji projektowej oferująca kursy z zakresu UX/UI, projektowania stron internetowych i produktów, odpowiadające potrzebom współczesnego rynku w oparciu o doświadczenie ekspertów branżowych. Ich innowacyjne podejście – oparte na bezpośredniej i przyjaznej dla użytkownika komunikacji, zbudowało nie tylko platformę, ale także zaangażowaną i inspirującą społeczność. Wszystko to musiało znaleźć odzwierciedlenie w identyfikacji. Naszą rolą było zdefiniowanie marki jako fajnej, odważnej i wyłamującej się ze standardów akademickich. Networking jest tutaj kluczowy – łączy ludzi i pomaga im w rozwoju kariery zawodowej.
Śląska Rzecz 2023
„Śląska Rzecz” to jedyny w Polsce regionalny konkurs designu, organizowany przez Zamek Cieszyn, doceniający wysoką jakość wzorniczą oraz funkcjonalne i innowacyjne rozwiązania projektowe. Laureaci zdobywają nagrody w czterech kategoriach: produkt, grafika użytkowa, usługa i wystawiennictwo. Punktem wyjścia dla tegorocznej oprawy wizualnej jest sam Zamek Cieszyn, którego wyjątkowa architektura stała się inspiracją do zaprojektowaniu zestawu modułowych liter. Kształty poszczególnych modułów powstały dzięki obserwacji detali architektonicznych wieży piastowskiej i romańskiej rotundy. Litery zostały skonstruowane przy użyciu takich kształtów jak: empora i filary w rotundzie, mur z basztami, czy blankowanie z prostokątnymi prześwitami. W projekcie zależało nam na tym aby w zupełnie nowy sposób zinterpretować estetykę, która wielu odbiorcom kojarzy się z czymś bardzo zamierzchłym i odległym. Dlatego naszym głównym celem było zaprojektowanie liter, które będą współczesną interpretacją tego tematu. W ten sposób chcieliśmy podkreślić, że w przypadku konkursu Śląska Rzecz, bardzo istotny jest kontekst samego miejsca, gdzie od wielu lat współczesny dizajn ściera się z historycznym dziedzictwem. W tym celu motywy romańskie i gotyckie w modułach zostały ze sobą połączone na wiele sposobów, by w efekcie otrzymać zupełnie nową jakość graficzną. Każda litera posiada cztery różne warianty stylistyczne, dzięki czemu mogliśmy stworzyć komunikaty wizualne w bardzo wielu różnych konfiguracjach. System modułowy pozwolił nam również na swobodne rozszerzanie i wydłużanie liter względem formatu, co umożliwiło dopełnienie identyfikacji ruchem. Zwieńczeniem całej oprawy wizualnej jest projekt wystawy i katalogu, którego holograficzna okładka umożliwia każdemu uczestnikowi wydarzenia uzyskanie własnego i niepowtarzalnego wyglądu liter, w zależności od tego pod jakim kątem padania światła zostanie poruszony katalog. Art direction: muflon studio Design: muflon studio Motion design: Marek Dziurkowski Project photoshoot: zdjęcia z archiwum Zamku Cieszyn, Krzysztof Puda, Marek Dziurkowski Exhibition design: Wzorro
AUF Studio
Nazwę marki AUF tworzą trzy litery, będące skrótem od Architektura, Urbanistyka i Forma. Nazwa sama w swojej formie i brzmieniu jest mocna i wyrazista. Dlatego zdecydowaliśmy, że znak AUF będzie integralną i elastyczną częścia większego systemu. Jej prosta forma będzie punktem wyjścia dla kształtowania wizerunku marki. Znak AUF to litery „A”, „U” i „F” wpisane w podstawowe formy jakimi są kwadrat i koło. Relacje zachodzące między tymi poszczególnymi elementami to nawiązanie do przestrzeni, uporządkowania oraz kontekstu projektowego. Prosta forma znaku pozwala na szerokie zastosowanie jego przekształceń bez straty dla jego integralności oraz czytelności. Język wizualny marki składa się z uproszczonych elementów. Obojemuje spłaszczoną typografię, zredukowaną palety kolorów, grupę ikon będących pochodnymi logo, oraz proste schematy kompozycyjne. To co zapewnia unikalność, to dynamika oraz zmienność układu i relacji tych elementów w systemie. Znak „płynie” po siatce w różnych kompozycjach. Dzięki ściśle zdefiniowanym założeniom systemowym i precyzyjnej siatce layoutu, możemy budować coraz bardziej interesujące i angażujące warianty kompozycji. Podstawowe formy elmentów systemu mają możliwość płynne przenikania od 2D do 3D, komunikując przez to kluczowy moment w projektowaniu kiedy to projekt przechodzi w realizację, a także myślenie przestrzenne, grę formą oraz wizję charakterystyczną dla właścicieli marki. Na koniec język wizualny marki AUF jest również silnym nawiązaniem i hołdem dla modernizmu i idei Bauhausu, które położyły fundamenty współczesnej architektury. Strona internetowa AUF studio jest obecnie na etapie implementacji. Elementy procesu projektowego można zobaczyć tutaj: https://www.instagram.com/p/CxFo3gIIthX/?img_index=1 Zakres projektu: Analiza i strategia, Logo, System Identyfikacji Wizualnej, Animacje, Materiały Drukowane, Strona Internetowa, Social Media
katalog i wystawa Roman Duszek
Jesienią 2022 miała miejsce wystawa oraz premiera katalogu poświęconego legendzie polskiego projektowania graficznego – Romana Duszka. Projekt prezentował przekrojowo dokonania na polu designu i myśli dydaktycznej Romana Duszka. Roman Duszek (ur. 1935) grafik, profesor wykładający projektowanie w Polsce i w Stanach Zjednoczonych oraz twórca systemów informacji wizualnej. Jest jednym z najwybitniejszych polskich projektantów grafików II poł. XX wieku. Niewielu twórców miało taki wpływ na polską rzeczywistość wizualną ostatnich 60 lat jak on. Autor (wspólnie z Andrzejem Zbrożkiem) przełomowego systemu identyfikacji Polskich Linii Lotniczych LOT (1976), znaku graficznego Bumar (1972), opracowania informacji wizualnej warszawskiego metra (1983, wspólnie z Ryszardem Bojarem), znaku Dziennika Telewizyjnego (1980), znaku Hotelu Victoria (1976) oraz wielu plakatów, opakowań i okładek, będących codziennością wizualną kilku pokoleń Polaków. Wystawa prezentuje m.in. znaki graficzne oraz plakaty autorstwa Romana Duszka, a także oryginały projektów z lat 60. i 70. w tym księgę identyfikacji wizualnej Polskich Linii Lotniczych LOT i metra w Warszawie. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury
Proud to be
Na zaproszenie Converse stworzyłam okładkę oraz plakat "Proud to be" związany z miesiącem równości. Projekt miał łączyć ideę różnorodności i szerokiej gamy barw środowiska LGBTQ+. Okładka jest graficzną interpretacją ruchu flagi, wyboistej i "kwadratowej" niekiedy ścieżki zrozumienia siebie. Całość została dopełniona folią holograficzną w miejscu elipsy, dzięki temu użytkownik mógł zobazyć siebie w lustrze obok napisu "proud to be". Dodatkowo powstały dwie ilustracje, które nawiązywały językiem graficznym do powstałek okładki i były interpretacją artykułów.
Krakowski Festiwal Tańca
II edycja Krakowskiego Festiwal Tańca odbyła się pod hasłem „tu i teraz w nieskończoność". Jego ideą jest pokazanie potencjału tańca współczesnego w relacjach z innymi dziedzinami sztuki. Zaproponowałyśmy wielowymiarowy projekt o zmiennej, morfującej formie, zbudowanej wokół idei przenikania się i wzajemnego oddziaływania na siebie światów i wymiarów. Projekt łączy w sobie różnorodne techniki i kompleksowe myślenie o identyfikacji festiwalu jako o pewnego rodzaju opowieści. Główny wątek narracji skupia się wokół motywu graficznego – wyobrażenia srebrnego portalu – który materializuje się w zarówno w rzeczywistej przestrzeni pod postacią trójwymiarowej rzeźby, jak i przestrzeni cyfrowej (filtr AR na instagramie). Dzięki temu odbiorcy mają szansę wejść w interakcję z symbolem identyfikacji na podobnej zasadzie, jak dzieje się to na materiałach promocyjnych. Hasło festiwalu “tu i teraz w nieskończoność” odnosi się także do samej identyfikacji, która miała okazję zaistnieć w każdym uniwersum – rzeczywistym, fizycznym jak i wirtualnym/cyfrowym. Zakres projektu obejmował materiały promocyjne drukowane, cyfrowe i animacje (plakaty, program, katalog, materiały na social media), ale też mniej oczywiste środki wyrazu i elementy identyfikacji jak rzeźbę w przestrzeni foyer (50 × 120 cm, płyta hips) czy filtr AR na Instagramie. Wygenerowana w 3d morfująca srebrna plama posłużyła jako źródło nieskończonych obrazów, które wkomponowane zostały w materiały promocyjne festiwalu. Elementem wzbogacającym wydruki (m.in. plakaty, oznakowanie przestrzeni) stały się naklejki nadrukowane na lustrzanej folii. klient: Krakowskie Centrum Choreograficzne, Nowohuckie Centrum Kultury projekt identyfikacji wizualnej: Zofia Karpowicz i Weronika Cyganik rzeźba: Szymon i Zofia Karpowicz fotografie podczas festiwalu: Klaudyna Schubert
Boję się, ale...
Picturebook pt. "Boję się, ale...", jest projektem o słabościach kierowanym do wszystkich, którzy zmagają się z lekami, fobiami lub innymi dysfunkcjami, które negatywnie wpływają na funkcjonowanie. Celem picturebooka jest wyrażenie siebie, własnych leków i towarzyszącym im emocjom, a także odkrywanie w nich pozytywnych aspektów. Praca ta ma pomóc w przepracowaniu leków nie tylko swoich, ale również czytelników/czek oraz zainspirować ich do innego, bardziej pozytywnego, myślenia o sobie. Praca syplomowa wykonana pod nadzorem dr Agaty Królak.
Gawron
Krój Gawron powstał z inspiracji liternictwem doby baroku. Kształtów dla poszczególnych znaków szukaliśmy zarówno w książkach, jak i na obrazach z epoki. Nietypowe ligatury, często odręczny, niepowtarzalny charakter liter, błędy i dziwactwa były wdzięcznym materiałem do współczesnego przekształcenia znaków. Pierwsza wersja kroju o szkicowym, koślawym i niespójnym charakterze posłużyła jako rodzaj pola eksperymentalnego, na podstawie którego powstała później poprawiona wersja Gawron Regular. Następnie, już w oparciu o krój Regular, została opracowana wersja Oldstyle. W efekcie powstały dwie podstawowe odmiany — Gawron Regular, będący krojem dziełowym, oraz Gawron Oldstyle, celowo niepoprawny, zachowujący barokową dzikość. Powstałym krojem została złożona publikacja bedąca wyborem i kolażem fragmentów „Nowych Aten” — pierwszej polskiej encyklopedii. Tekst pełen dziwacznych ciekawostek i niesprawdzonych informacji w zadziwiająco małym stopniu różni się od tego, co sami często znajdujemy w Internecie. Eksperymentalna, wspólczesna typografia w połączeniu z historyczną formą liter miała wydobyć na jaw te niekiedy zaskakujące zbieżności między dwiema pozornie odległymi epokami.
Blue Note
Blue Note to jeden z najstarszych, polskich klubów jazzowych. Miejsce cieszy się wyjątkowo reputacją od ponad 25 lat, będąc jednym z kluczowych punktów na mapie Polski dla melomanów. Po 25 latach istnienia, klub Blue Note postanowił odświeżyć swój wizerunek, zarówno w kwestii wystroju wnętrza, jak również identyfikacji. Największym wyzwaniem, które wspólnie napotkaliśmy było uhonorowanie tradycji miejsca, z jednoczesnym wdrożeniem nowych i świeżych rozwiązań wizualnych. Naszym zadaniem było zaprojektowanie ewolucji, a nie rewolucji. Dzięki temu stali bywalcy czuliby się dalej na miejscu, a potencjalni nowi odbiorcy mogliby zainteresować się ”nowym” miejscem. Nasz klient również był niezwykle przywiązany do starego znaku, dlatego kluczowe było maksymalne wyczucie z naszej strony, aby nowe logo było naturalnym następcą starego. Na pierwszy ogień oczywiście zabraliśmy się za znak oraz key visual. Z jednej strony wybieraliśmy elementy ze starego logo, które moglibyśmy przetworzyć w nowy sposób. Z drugiej strony, wsłuchaliśmy się również w opowieści naszego klienta, który podkreślał, że stali bywalcy bardzo często mówią o klubie w skrócie, nazywając go po prostu BLUE. Uporządkowanie i nadanie nowoczesności nowej identyfikacji było dla nas kluczowe, gdyż Blue Note Jazz Club ma być początkiem marki parasolowej. Pracę nad nowym znakiem rozpoczęliśmy od porządków. Zrezygnowaliśmy z pięciolinii, ale zachowaliśmy nutę (w niezbyt dosłownej formie). Następnym elementem układanki były decyzje dotyczące typografii. Zdecydowaliśmy się na użycie pisanki tylko w słowie BLUE, co jednocześnie łączy nas z oryginalnym znakiem, ale też nie nadaje zbyt infantylnego charakteru. Nuta okazała niezwykle wdzięcznym i plastycznym elementem, który stał sie melodią przewodnią dla całego key visualu. W zależności od potrzeby czy użytku może być kształtem, abstrakcyjnym wzorem czy wzmocnieniem danego przekazu. Wybrana typografia (New Spirit) odnosi się do retro inspiracji, ale jest zabalansowana prostym, bezszeryfowym krojem (New Reason) tego samego projektanta, Miles’a Newlyn’a. Staraliśmy się jednocześnie nawiązać do kultowego wydawnictwa Blue Note Records i początków jazzu, ale dzięki oszczędnym i przemyślanym zabiegom stylistycznym zachować w całej identyfikacji dużo oddechu i świeżości. Jeżeli chodzi o kolorystykę, to oczywiście dominuje w niej niebieski, dopełniony beżem i głębokim granatem. Tu również niezwykle ważna była transformacja tego przekazu w coś brzmiącego nowocześnie, ale równocześnie znajomo. Wybrany przez nas odcień przypomina kobal, dzięki czemu nie jest chłodny, lecz wibrujący, przez co jest łatwy do zauważenia oraz skojarzenia z klubem.
Therapeutic Design Tools – autorskie narzędzie wspierające proces twórczy w obszarze dizajnu terapeutycznego
Therapeutic Design Tools (TDT) to autorskie narzędzie wspierające proces twórczy w obszarze dizajnu terapeutycznego. Therapeutic Design Tools (TDT) to zbiór kart, które dopiero w rękach projektanta(-ki) nabierają odpowiedniego znaczenia – bo każdy projekt dotyczący aspektów terapeutycznych jest indywidualny i posiada własną strukturę części składowych. Zaproponowany model usystematyzowania procesu twórczego to ogólna analiza w postaci tzw. ścieżek projektowych, którą projektant(ka) może dowolnie rozwijać na poszczególnych etapach pracy. Narzędzie Therapeutic Design Tools (TDT) zostało opracowane, aby: – systemowo wspomóc proces twórczy w zakresie projektowania architektury wnętrz, produktów lub/i rozwiązań o charakterze terapeutycznym, – poprzez sugerowane narzędzia i działy pobudzać kreatywność projektanta(-ki), – określić, zweryfikować, uporządkować określone składowe (ścieżki, konteksty w procesie projektowym), – podpowiedzieć, naprowadzić na komponenty, synergicznie je łącząc lub/i modyfikując, – inspirować i wspomagać budowanie bazy do gromadzenia doświadczeń w zakresie projektowania o charakterze terapeutycznym, – „rozszyfrować” użytkownika(-czkę), czy przybliżyć istotę problemu projektowego. Therapeutic Design Tools (TDT) składa się z trzech działów, każdy z nich dotyczy konkretnego obszaru w procesie projektowym i opatrzony jest innym, identyfikującym go kolorem. Łącznie Therapeutic Design Tools (TDT) w wersji fizycznej to ponad 80 kart wspomagających proces twórczy w obszarze dizajnu terapeutycznego (karty wprowadzające, karty pracy, schematy, grafy, karty z sentencjami itd.) wraz z opakowaniem oraz trzema wzornikami uzupełniającymi merytorycznie narzędzie. Łącznie na potrzeby narzędzia zrealizowano: – 1 opakowanie główne, – 3 opakowania na wzorniki, – 5 kart informacyjnych (drukowanych dwustronnie), – 27 kartwprowadzających(drukowanychdwustronnie), – 33 karty pracy (drukowane dwustronnie), – 22 karty z cytatami, sentencjami oraz hasłami (drukowane dwustronnie), – 7 kart ze schematami (drukowanych dwustronnie), 9wzorównaklejek, – 220 karti nspiracji (wzorniki). Olga Kiedrowicz-Świtalska (holistyk studio) – pomysłodawczyni i główna projektantka Tomasz Piotr Świtalski (holistyk studio) – identyfikacja wizualna, przygotowanie do druku, wsparcie merytoryczne Teresa Otulak – dokumentacja fotograficzna, wsparcie merytoryczne Ewa Julianna Szostakowa – redakcja językowa tekstów Marcin Kiedrowicz – realizacja strony WWW projektu
28. Międzynarodowe Biennale Plakatu w Warszawie
Miedzynarodowe Biennale Plakatu w Warszawie to najstarsze tego typu wydarzenie na swiecie. Od poczatku istnienia komuniakcja każdej edycji jest oparta na sugestywnym znaku Woiciecha Zamecznika. W 28. edycji zostat wykorzystany motyw green screenu, jako współczesnego "carte blanche", stanowiacego symboliczne tło da prezentowanch prac konkursowych. Zmiana pokoleniowa w zespole organizujacym Biennale, jak i wsród odbiorców, wymusiła wypracowanie jezyka wizualnego, kóry zapewni, że Biennale nie będzie odbierane jako skansen projektowy, a jako współczesny, wiodący i przede wszystkim AKTUALNY przeglad projektowania graficznego. Projekt odpowiada na wyjćciową potrzebę za pomoca charaktervstycznego języka, wykorzystującego klisze proiektowe take jak systemowe fonty (times new roman) czy green screenowa zielen, kóre z reguły w procesie projektowym zostaja zastapione czyms innym, docelowym. Jednym z najważniejszych materiałow towarzyszących Biennale jest katalog, podsumowujący dwie wystawy – Główną i Tematyczną. Katalog poza fukcja dokumentacyjną pełni również fukcję artystycznej interpretacii 28. edycji, przełamujac nudne i powatrzalne układy typograficzne, które z reguły cechują takie publikacje. Całosc ma brutalistyczny i delikatnie prześmiewczy, luźny jezyk. Publikacja ma forme zielonej, ponad 500-stronnicowej "cegły". Prace prezentowane sa w swobodny sposób, nawiazujacy do tego jak pokazywane sa plakaty w swoim naturanym środowisku, czyli na ulicy. Okładka uszlachetniona zostata lakierem UV a brzegi sa barwione na zielono.
KAŻDY CHCE JAKOŚ NIE ŻYĆ
Znak graficzny (użyty w neonowej instalacji artystycznej w przestrzeni miasta Łodzi) oparty jest na zdaniu „Każdy chce jakoś nie żyć”, będącym cytatem z dramatu Doroty Masłowskiej „Między Nami Dobrze Jest”. Pomysł opiera się na grze słownej. Oryginalny cytat został potraktowany jako tzw. „rak” – zdanie, które czytane wspak nabiera znaczenia przeciwnego. Zastosowane w charakterystyczny sposób przez Pisarkę zaprzeczenie w zadaniu pierwotnym, w odbiciu lustrzanym daje podobnie groteskowy efekt. Pozornie przeciwstawne zdania okazują się mieć podobny sens, sprowadzający się do codziennego zmagania z egzystencją. Znaczenie słów zostało podkreślone przez nadanie tekstowi formy kaligramu – słowa układają się w kształt klepsydry, zwracając uwagę na zmianę stosunku do życia w miarę upływającego czasu. Mariusz Szczygieł: „Wyszukując odpowiednie cytaty do tego projektu, chciałem aby przechodnie i mieszkańcy Łodzi mieli kontakt z ambitną literaturą. Dziś nawet ci, którzy czytają, zaspokajają się głównie literaturą gatunkową: kryminałami, romansami, biografiami celebrytów, czy mało literackim reportażem. Taka literatura ma to do siebie, że jest przewidywalna, schematyczna i – niestety – pełna utartych związków frazeologicznych. Dlatego zależało mi na cytatach, które dają do myślenia, są nieoczywiste, zaskakujące - czyli te uliczne dzieła będą dla czytających jakimś myślowym wyzwaniem. Chodziło mi o wiercącą myśl, z którą przypadkowy czytelnik lub czytelniczka będą przemierzać ulice. Co do treści tych cytatów i ich ładunku filozoficznego, kierowałem się moim własnym stanem, a więc poczuciem przemijania oraz szukaniem odpowiedzi: co to jest życie, jaki ma sens i dlaczego musi być absurdem? Intuicja podpowiada mi, że jeśli w codziennej bieganinie spotkamy wyznanie pisarki czy pisarza, które wyrazi nasze obawy, lęki i wątpliwości, może być to dla nas bardzo pożyteczne". Projekt „Ulice Słów” ma na celu tworzenie w przestrzeni miejskiej wizualnych interpretacji różnych fragmentów literackich. Nie chodzi o szablonowe umieszczenie w mieście sentencji z książek. Tu artyści mają za zadanie stworzyć projekty plastyczne, których forma będzie jak najciekawiej, i jak najcelniej korespondować z treścią. Największą wartością projektu jest próba holistycznego dopasowania treści danego tekstu do sposobu jego prezentacji, tzn. relacja treści z takimi aspektami jak np. tło historyczne, kontekst architektoniczny, materiał wybrany do jej przedstawienia, skala, format, kolor, struktura danej pracy itp. Biorąc pod uwagę mnogość możliwości oraz rozległy arsenał rozwiązań techniczno-konstrukcyjnych, spójność dopasowania treści do formy, wydaje się być bardzo szerokim i niezwykle ciekawym obszarem do eksploracji artystycznej. Autor: SUPERGUT STUDIO / Katarzyna Furgalińska, Łukasz Smolarczyk Lokalizacja: ul. 6 Sierpnia 21/23, Łódź Realizacja: listopad 2022 Kurator literacki: Mariusz Szczygieł Kurator projektu „Ulice Słów”: Michał Bieżyński Organizator: Łódzkie Centrum Wydarzeń Fot.: Michał Bieżyński, Paweł Łacheta
MŁODE GŁOWY. Otwarcie o zdrowiu psychicznym.
„MŁODE GŁOWY. Otwarcie o zdrowiu psychicznym” - największe w Polsce badanie zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży oraz kampania profilaktyczna organizowana przez fundację UNAWEZA Martyny Wojciechowskiej. Akcja nagłośniła temat kryzysu zdrowia psychicznego młodych ludzi i jest punktem wyjścia działań pomocowych i edukacyjnych. Zaprojektowaliśmy logo, identyfikację, stronę www, kampanię oraz wiele innych elementów Młodych Głów. Podstawowymi założeniami projektu, było dotarcie do dwóch szerokich i skrajnie innych grup odbiorców: młodych i rodziców. Znak miał na pierwszy rzut oka być odważny, wyrazisty i nie przypominający typowych znaków fundacji, które młodym kojarzą się zbyt poważnie i raczej odstraszają, niż wzbudzają jakąkolwiek ciekawość a z drugiej strony dla starszej grupy miał być czytelny i bezpieczny. Projektując logo chcieliśmy odzwierciedlić to, czym jest cały projekt Młode Głowy. Pokazać to, co i jak wiele dzieje się w głowie każdej młodej osoby. Ale jak to pokazać w jednym statycznym piktogramie? Uznaliśmy, że odwrócona emotikonka uśmiechu, którą kojarzy każdy, niezależnie od wieku, tworzy symboliczny kształt głowy i jest to idealne, proste i czytelne rozwiązanie. Podstawowa wersja znaku prezentuje sam kształt głowy, zaś w wersji animowanej półkole zmienia się w przeróżne kształty, które symbolizują to, że każdy z nas jest inny i każda głowa może mieć inne problemy i tryby działania. Asymetryczna forma znaku i customowe litery Ł oraz W są ukłonem w stronę młodych odbiorców, a twarde i stanowcze wersaliki z kroju TT Hoves miały sprawić wrażenie poważnych i bezpiecznych. Znak w wersji podstawowej jest czarny i powinien być prezentowany na pomarańczowym tle, które bezpośrednio nawiązuje do identyfikacji Fundacji UNAWEZA. Liternictwo i kompozycja użyte w logo Młodych Głów zdefiniowało charakter całej identyfikacji i pozwoliło stworzyć i zrozumieć balans prezentowania kolejnych komunikatów dla obydwu grup odbiorców. Powstał znak, który nie tylko identyfikuje kampanię, ale też sam w sobie może być używany jako content, w różnych kontekstach. Credits: Damian Ziółkowski - branding, kampania, we3studio Julian Kondej - branding, webdesign, we3studio Patryk Kalwas - branding, webdesign, we3studio Martyna Wojciechowska - pomysłodawczyni akcji, prezeska Fundacji UNAWEZA Filip Połoska - producent kreatywny i strategiczny, grupa NOWY®ŁAD Marzena Szkolak - producentka kreatywna i strategiczna, grupa NOWY®ŁAD Paweł Stremski - producent kreatywny i strategiczny, grupa NOWY®ŁAD Marta Ciastoch - koordynatorka projektu MŁODE GŁOWY w Fundacji UNAWEZA Marta Skorupska - koordynatorka projektu, Fundacja UNAWEZA Marta Grajeta - wiceprezeska Fundacji UNAWEZA Marta Wojtal - autorka sesji fotograficznej MŁODE GŁOWY
Księga Znaku Transport GZM
System Identyfikacji Wizualnej Transport GZM Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia (GZM) to pierwsza ustawowo powołana metropolia w Polsce. To związek 41 miast i gmin, zlokalizowanych w centralnej części województwa śląskiego. Najważniejszym zadaniem GZM jest poprawa jakości i komfortu życia mieszkańców sąsiadujących ze sobą miast i gmin, budowanie wspólnej przestrzeni z ponadlokalnymi rozwiązaniami poprzez wprowadzanie konkretnych rozwiązań np. wspólnego transportu. W Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii funkcjonuje jeden z największych w Polsce systemów komunikacji zbiorowej. Blisko 1800 pojazdów, 500 linii, 7000 przystanków i ponad 109 milionów kilometrów, pokonywanych przez nasze pojazdy co roku. Nasz transport publiczny to oferta dla ponad 2,5 miliona pasażerów, z których każdy ma inne potrzeby i wymagania. W mnogości nazw dotyczących podróżowania w naszym regionie pasażerowie mogli się pogubić. GZM podjęło decyzję o sprowadzeniu wszystkiego do wspólnego mianownika jakim jest Transport GZM. Nowa marka Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii skupi wszystkie formy mobilności realizowane przez GZM. Docelowo pod marką Transport GZM znajdą się wszelkie informacje o funkcjonowaniu komunikacji miejskiej. To w Transporcie GZM pasażerowie w wygodny sposób opłacą codzienne podróże, wypożyczą rower metropolitalny, ale też dowiedzą się o tym, co w tematach związanych z szeroko pojętą mobilnością dzieje się w Metropolii. Dodatkowo marka Transport GZM połączy i ujednolici wizerunek wielu podmiotów budujących system komunikacji w naszym regionie. Transport GZM sukcesywnie będzie pojawiać się na wszystkich elementach transportu publicznego i będzie jedną z największych tego typu marek w Polsce. System jest wdrażany od marca 2023 roku. Proces zapoczątkowała kampania informacyjna dotycząca taryfy biletowej, znajdującej się w ofercie Transport GZM, obejmująca m.in. realizacje na przystankach (citylighty) oraz na nośnikach komunikacji miejskiej w przestrzeni GZM (fullbacki), reklamy w lokalnych serwisach informacyjnych, kampanię w Internecie ( media społecznościowe, reklamy na stronach internetowych, w aplikacjach i treściach wideo). Rozpoczęto zmianę identyfikacji wizualnej pojazdów od pierwszych 32 autobusów elektrycznych i dużej infrastruktury technicznej (stacje ładowania dla autobusów elektrycznych i ładowarek mobilnych). Wprowadzono nową identyfikację kanału Facebook poświęconego informacji pasażerskiej, rozszerzając jednocześnie zakres tematyczny poruszanych w tym kanale informacji. Pod marką Transport GZM pojawiła się nowa aplikacja mobilna i portal, które zastąpiły stary system ŚKUP (Śląska Karta Usług Publicznych). System płatności za przejazdy, którego głównymi elementami są portal i aplikacja, obsługuje w tej chwili ponad 400 tys. kont pasażerów. Na potrzeby stworzenia systemu identyfikacji wizualnej Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia ogłosiła postępowanie w trybie ustawy o zamówieniach publicznych, którego jednym z elementów było opracowanie identyfikacji w zakresie transportu publicznego (Numer ogłoszenia: 2021/BZP 00128508/01). Prace poprzedził audyt potrzeb, który stał się punktem wyjścia do stworzenia wytycznych dla przetargu. Zamawiający w postępowaniu zastosował następujące kryteria oceny: Cena brutto oferty – waga: 30%, metodologia pracy (ocena merytoryczna konspektu) – waga: 40%, doświadczenie personelu kluczowego (liczba zrealizowanych usług) – waga: 20%, lata doświadczenia zawodowego personelu kluczowego (staż pracy) – waga: 10%. Celem przedsięwzięcia było opracowanie systemu, który będzie wcielał w życie wytyczne strategii promocji oraz budował rozwiązania metropolitalne w ramach pozycjonowania i koncepcji architektury marki. Najważniejsze wyzwania, jakie postawiono przed projektantami to: ujednolicenie systemów; sieciowanie; pokazanie wspólnotowości i współrządzenia; niekonkurowanie z identyfikacją i istniejącymi formami graficznymi; otwartość i rozwojowość; wizjonerskość i prestiżowy charakter; ponadczasowość; zapewnienie łatwości dekodowania przez odbiorców. Projekt Systemu Identyfikacji Wizualnej dla Transport GZM jest wdrożeniem wielowymiarowym, opierającym się o systemowe rozwiązania uspójniające komunikację wizualną oraz budowanie silnej marki transportu publicznego w Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii. Punktem wyjścia w tworzeniu wdrożenia było skupienie się na utylitarnym charakterze, tak by czytelność odgrywała główną rolę, przekaz trafiał do jak najszerszego grona odbiorców, a system był użyteczny i wdrażalny na wielu płaszczyznach. W rozwiązaniu dotyczącym sygnetu nawiązano do przemysłowej historii Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego. Elementem inspirującym do stworzenia historii stał się diament – idealna i czysta forma węgla. Projekt składa się z 12 obszarów, w ramach których opracowano ponad 200 pozycji. Zawiera następujące elementy: sygnet, logo, kroje pism, typografia i layouty, piktografia, klucz wizualny, kolorystyka, infografika, produkty markowe, outdoor, przestrzeń, UIKit. System oparto na spójnej i kojarzącej się w regionie z transportem publicznym kolorystyce. Żółty zastosowano jako wiodący w systemie. Przyjęto spójną i otwartą piktografię dotyczącą oznakowania pojazdów wewnątrz i na zewnątrz, nowy wzór tapicerki, mapy, kartogramy i schematy transportowe. Opracowano nowy język komunikacji wizualnej, opierającej się na mocnych podziałach i mocnej typografii. Zrezygnowano z ozdobników graficznych i typograficznych. Zastosowano w systemie krój pisma SUISSE, odwołujący się do pionierskich rozwiązań typograficznych z lat 50 w Szwajcarii. Powstał system otwarty i elastyczny, nie ujęty w ramy i ograniczenia, dający możliwość rozwoju w warstwie graficznej i piktograficznej. Wykonawca: Redkroft Zamawiający: Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia
Notatnik do notowania i kontroli stanów emocjonalnych
Notatnik do notowania i kontroli stanów emocjonalnych to zestaw składający się z dwóch publikacji — dziennika i zeszytu ćwiczeń — oraz szablonów ułatwiających rysowanie postaci. Powstał jako projekt dyplomowy studiów pierwszego stopnia na kierunku Komunikacja Wizualna Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Praca nad projektem trwała od marca do czerwca 2023 roku, jego promotorem był dr Marcin Klag. Projekt ma pomagać użytkownikowi wprowadzić kreatywność do jego życia i wykorzystać ją w walce ze stresem i negatywnymi emocjami. Ma dawać możliwość znalezienia zdrowego sposobu na uspokojenie się i radzenie sobie z trudnymi chwilami. Przeznaczony jest dla osób, które niekoniecznie muszą posiadać talent artystyczny. Oprócz publikacji i szablonów, powstały też liczne ilustracje o motywach kwiatowych i fantazyjnych, ilustracje inspirowane znanymi dziełami sztuki, ikonki umożliwiające opisanie swojego samopoczucia i przebiegu danego dnia oraz teksty pojawiające się w publikacjach. Zeszyt ćwiczeń ma służyć osobom chcącym wprowadzić do swojego życia działania twórcze oraz wykorzystać je w walce ze stresem lub jako formę rozrywki. Zawiera liczne propozycje ćwiczeń, z których użytkownik może korzystać w trudnych chwilach, gdy potrzebuje wyciszenia lub tych, kiedy czuje się znudzony i szuka zajęcia. Zeszyt ma pomóc w odpoczynku i wyrażeniu emocji ciężkich do opisania za pomocą mowy. Zebrane ćwiczenia uwalniają kreatywność i pozwalają wyrażać siebie poprzez sztukę. Każde z nich sformułowane jest tak, aby dało się z niego korzystać w różny sposób, w zależności od preferencji użytkownika. Poszczególne ćwiczenia pojawiają się kilka razy, aby była możliwość wypróbowania każdej z propozycji ich wykonania. Dziennik przeznaczony jest dla osób chcących zapisywać swoje myśli na bieżąco i obserwować swoje samopoczucie. Można zaznaczać w nim swoje emocje, odczucia, przebieg całego dnia, a także swobodnie zapisywać lub rysować cokolwiek, co przyjdzie do głowy. Publikacje zostały zaprojektowane w ten sposób, aby dać użytkownikowi jak najwięcej możliwości wyrażenia siebie poprzez kreatywność. Z tego powodu występują w nich liczne kolorowanki – w formie ilustracji, ikonek, a nawet wzoru pól do zapisywania tekstu, który można pokolorować lub łatwo przekształcić w inny motyw. Okładki zeszytu ćwiczeń oraz dziennika również angażują użytkownika – dają możliwość samodzielnego stworzenia grafiki. Znajduje się na nich tytuł, zachęta do narysowania/dopisania do nich swoich własnych elementów w postaci napisu „design your cover” oraz pewne ułożenie okręgów. Części okładek pozostają niezapełnione, aby użytkownik miał możliwość umieszczenia na nich swoich własnych pomysłów. Nadrukowane okręgi mają ewentualnie zainspirować oraz pobudzić kreatywność. Projekt obejmuje dodatkowo półprzezroczyste obwoluty, które nie zakrywają treści pod spodem, a uzupełniają puste miejsca kształtami o roślinnych motywach. Użytkownik może je w łatwy sposób ściągnąć, gdy będzie chciał zaprojektować okładki we własny sposób, a jeżeli nie będzie miał na to ochoty, obwoluty mogą zostać i dopełniać całość grafiki. Jako dodatkowa część zestawu, zaprojektowane zostały także szablony z wyciętymi fragmentami ludzkiej sylwetki. Powstały ze względu na to, że rysowanie postaci i właściwe określenie jej proporcji może być problematyczne, zwłaszcza dla osób, które na co dzień nie mają styczności z tworzeniem sztuki. Mają pomagać użytkownikowi, który nie czuje się w tym pewnie, aby do rysowania nie zniechęciły go pojawiające się trudności. Jest to obszerny projekt, więc zdecydowałam się dołączyć link do pełnej jego dokumentacji. Są tam umieszczone wszystkie zaprojektowane elementy, ilustracje, opisy umieszczonych ćwiczeń i treści publikacji, a także wyjaśnione wszystkie podjęte decyzje projektowe. Użyte kolory oraz motywy ilustracyjne nie są przypadkowe – zostały dobrane w ten sposób, aby zapewniały jak największą możliwość wyciszenia się i zapomnienia o zmartwieniach – a treść publikacji została opracowana tak, by zaproponować użytkownikowi dużą ilość działań kreatywnych, które pomogłyby mu odnaleźć zajęcie najlepiej na niego działające w stresujących chwilach.
WARSZAWA W BUDOWIE 15: „Zimno już było”
Projekt: Identyfikacja wizualna 15. edycji festiwalu WARSZAWA W BUDOWIE 15: „Zimno już było”. Prace graficzne objęły stworzenie pełnej gamy materiałów promocyjnych na nośniki cyfrowe i analogowe, w tym plakat, broszura, pocztówki, wlepki i miejskie formy outdoorowe (słupy, city-lighty, wyświetlacze w metrze Świętokrzyska, etc). Festiwal: Festiwal WARSZAWA W BUDOWIE powstał w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w 2009 roku. Podejmuje szeroko rozumiane zagadnienia projektowania: od wzornictwa przemysłowego, grafiki użytkowej przez architekturę i urbanistykę po projektowanie społeczne. Tegoroczna odsłona festiwalu jest pierwszą organizowaną przez Muzeum Warszawy, które dotychczas współpracowało z Muzeum Sztuki Nowoczesnej przy realizacji poprzednich edycji. Od tego roku WARSZAWA W BUDOWIE będzie realizowana naprzemiennie przez obie instytucje. 15. edycja festiwalu WARSZAWA W BUDOWIE nosi tytuł „Zimno już było” i przygląda się rozwojowi warszawskiej świadomości temperatury oraz naszej dotychczasowej relacji ze Słońcem – od fascynacji jego właściwościami leczniczymi po strach przed dziurą ozonową i kryzysem klimatycznym. Wyzwanie: Głównym wyzwaniem projektowym było stworzenie mocnego języka wizualnego klarownie sygnalizującego tematykę festiwalu i łączącego poniższe cele komunikacyjne: 1. Utrzymanie rozpoznawalnego charakteru graficznego festiwalu, wypracowanego w toku poprzednich edycji; 2. Zasygnalizowanie nowego organizatora i nowej formuły imprezy poprzez dodanie akcentów wizerunkowych Muzeum Warszawy; 3. Nawiązanie w projekcie identyfikacji wizualnej do projektu wystawy głównej festiwalu prezentowanej w Muzeum Woli, oddziale Muzeum Warszawy (dodatkowym wyzwaniem, charakterystycznym dla trybu pracy instytucji publicznej, był fakt, że ostateczny projekt wystawy nie był znany z wyprzedzeniem pozwalającym na komfortowe rozplanowanie prac graficznych ;) Rozwiązanie: Identyfikacja wizualna 15. edycji Festiwalu WARSZAWA W BUDOWIE: „Zimno już było” nawiązuje do tematyki wzrostu temperatur w mieście poprzez wykorzystanie symbolu grzałki, wyschniętej, spękanej ziemi i uproszczonego obrysu granic Warszawy. Kolorystyka, czyli granat (główny kolor identyfikacji wizualnej Muzeum Warszawy), pomarańcz i gradient powstały z połączenia tych kolorów, nawiązuje do akcentów kolorystycznych zastosowanych w projekcie wystawy głównej festiwalu i stoi w wyraźnej opozycji do dotychczasowej, czarno-białej identyfikacji festiwalu. Dominującym krojem pisma jest Warsaw, stworzony dla Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie — stosowany w materiałach promocyjnych festiwalu od początku jego istnienia i będący najbardziej charakterystycznym elementem jego identyfikacji wizualnej. Krojem uzupełniającym jest God Headline Pro, font o neutralnym charakterze, używany w komunikacji wizualnej Muzeum Warszawy. W ten sposób udało się uzyskać język wizualny łączący wymienione wcześniej założenia i cele komunikacyjne, bez szkody dla ciągłości wizerunku festiwalu.
Ear Never Sleeps – webowe narzędzie ułatwiające rozpoznanie i eksplorację swojej relacji z pejzażem dźwiękowym
Ear Never Sleeps to webowy, audiowizualny esej na temat relacji człowieka z pejzażem dźwiękowym. Projekt ujmuje dźwięk w kategoriach wrażenia słuchowego, badając i opisując zależności zachodzące pomiędzy człowiekiem i jego audiosferą. Jest interaktywnym narzędziem esploracyjnym i eksplanacyjnym ułatwiającym rozpoznanie swojej codziennej relacji z soundscapem. W swojej webowej formie łamie linearne schematy odbioru treści, dając użytkownikowi pełną swobodę w eksploracji. Co istotne – nawigacja po stronie odbywa się zarówno na poziomie wizualnym jak i dźwiękowym. Ear Never Sleeps ma kształtować postawę uważnego uczestnictwa w środowisku akustycznym i wspierać rozwój kultury dźwięku w świecie zdominowanym przez kulturę wizualną. Ważną część projektu stanowi jego audiosfera, niosąca nie tylko wartość estetyczną, opisową, ale też stanowiąca dodatkową, audialną funkcję nawigacyjną. Celem projektu jest pogłębienie zaangażowania użytkownika w jego sferę audialną oraz poszerzenie kompetencji słuchowych. Forma webowa projektu umożliwiła zaprojektowanie interakcji, dzięki którym użytkownik doświadcza sprzężenia audialnej i wizualnej sfery projektu, które w połączeniu wspomagają proces poznawczy. Ruch użytkownika pomiędzy obszarami na poziomie wizualnym jest bezpośrednim odbiciem tego, co użytkownik słyszy w słuchawkach (i odwrotnie). Dźwięk zmieniając swój charakter, natężenie, rozmieszczenie pomiędzy kanałami, a także swoją złożoność i sposób miksowania, dynamizuje sposób doświadczania ruchu po stronie i buduje dodatkowy, soniczny poziom nawigacji. Webowa forma projektu pozwala również na zachowanie otwartej formuły całości, pozwalającej na późniejszą rozbudowę o nowe obszary tematyczne, zagadnienia i treści.
Warszawskie Obserwatorium Kultury
Projekt identyfikacji wizualnej dla nowopowstałego Warszawskiego Obserwatorium Kultury (WOK). Autorka: Alicja Kobza Zmienna typografia zastosowana w logotypie nawiązuje do variable fonts. Celem było stworzenie identyfikacji otwartej i dynamicznej, która będzie łatwo dostosowywać się do potrzeb kształtującej się instytucji. Wariantowość znaku wpisuje się w złożony charakter planowanych działań WOK-u. Znak typograficzny i key visual spełniają również wymogi dostępności bez potrzeby używania opisów alternatywnych. Główne założenia projektu można streścić w kilku poniższych punktach: IDENTYFIKACJA W PROCESIE Projektowanie identyfikacji WOK-u odbywa się na bieżąco: w ramach stałej współpracy reaguję na aktualne potrzeby i weryfikuję dotychczasowe założenia projektowe w odpowiedzi na nowe wyzwania. STRATEGIA ZERO WASTE Rezygnacja z materiałów promocyjnych i akcydensów tworzonych „na zapas”. W celu promocji instytucji zostały zaprojektowane etykiety w dwóch możliwie uniwersalnych formatach, które drukowane są w siedzibie WOK-u na cyfrowej drukarce z uwzględnieniem bieżących potrzeb. Etykiety stosowane są do oznaczania materiałów takich jak koperty, notesy, teczki itp. Zależało mi na zrezygnowaniu z magazynowania materiałów ulotnych, które często nie są w pełni wykorzystywane. Wizytówki dla osób pracujących w WOK-u mają charakter przedmiotów wielokrotnego użytku. Wydrukowane w minimalnym nakładzie zawierają kod QR odsyłający do pliku vcf (vCard), dzięki któremu, po jego odczytaniu za pomocą smartfonu, zostaje wygenerowana wizytówka cyfrowa automatycznie dodawana do książki adresowej. ŚLAD CYFROWY WOK jest pierwszą instytucją świadomie rezygnującą z obecności w mediach społecznościowych – stawia na bezpośredni kontakt z ludźmi. Dzięki temu została zminimalizowana ilość materiałów cyfrowych, których ślad węglowy jest również znaczący. Na potrzeby promocji i komunikacji wykonałam zestaw fotografii do wykorzystywania na stronie internetowej czy w mailingu. Artykuł: „Identyfikacja wizualna, która działa” Agnieszka Tiutiunik, menadżerka projektów, strateżka komunikacji WOK https://wok.art.pl/dzialania/procesy-artystyczne-i-badawcze/identyfikacja-wizualna-ktora-dziala/
Galeria to kurnik artyści to kury a sztuka to jajka kur
„Galeria to kurnik artyści to kury a sztuka to jajka kur” to zaproponowany przez dzieci tytuł wystawy, którą współtworzyły wraz z artystką Jaśminą Wójcik. Wystawa miała miejsce w Galerii Arsenał w Białymstoku latem 2023 roku. Na potrzeby promocji opracowałam identyfikację wizualną, na którą składały się materiały drukowane, takie jak plakaty i ulotki, a także materiały cyfrowe. Wystawie towarzyszył również edukacyjny zeszyt aktywnościowy „Bazgrolnik”. Głównym elementem wystawy jest kolorowa typografia, inspirowana drewnianymi czcionkami. W przestrzeni galerii i zeszycie pojawia się też postać kury – cichej przewodniczki. Więcej o wystawie: https://galeria-arsenal.pl/wystawy/galeria-to-kurnik-artysci-to-kury-a-sztuka-to-jajka-kur
Grzegorz Marszałek „Uwielbiam przypadek i go wykorzystuję. Plakaty, grafiki, ilustracje i inne bazgroły”
Grzegorz Marszałek „Uwielbiam przypadek i go wykorzystuję. Plakaty, grafiki, ilustracje i inne bazgroły” to jedyna istniejąca dwujęzyczna publikacja w której zebrany i opisany został cały dorobek jednego z najważniejszych polskich grafików. Ten 904. stronicowy album, to zbór tekstów krytycznych, wywiadu oraz prezentacja twórczości artysty. W prostej formie wydawniczej –gdzie rozwiązania projektowe nawiązują dialog z pracami Marszałka – to prace artysty są głównym graczem. Co interesujące, każda z okładek jest osobną oryginalną grafiką, którą w procesie produkcji Artysta pochlapał tworząc kolejne oryginalne dzieło.
On care. A journey into Relational Nature of Artists' Residencies
Projekt publikacji On care ewoluował wraz ze zmieniającymi się założeniami książki. Artykuły, które początkowo miały dotyczyć rzeczywistych rezydencji, w związku z wybuchem pandemii COVID, musiały odnosić się do podróży już odbytych, dopiero planowanych lub wyobrażonych. Na stronach tytułowych wyszczególnione zostały wszystkie miejsca wymienione w artykule, wraz z koordynatami, oraz data napisania artykułu. Towarzyszy im informacja o odległościach pomiędzy poszczególnymi destynacjami. Punktem wyjścia zawsze jest ostatnia miejscowość opisana we wcześniejszym rozdziale. Zabieg ten ma dać czytelnikowi poczucie podróżowania w czasie i przestrzeni. Mapa obrazująca wszystkie możliwe połączenia znajduje się na końcu książki. Publikacja On care została zaprojektowana tak, żeby zachęcić czytelnika do szkicowania i rozwijania pojawiających się na końcach rozdziałów "ćwiczeń”. Na końcu każdego rozdziału znajduje się proponowana przez redaktora interpretacja treści artykułu, którą czytelnik może dowolnie rozwinąć. Materiałem ilustracyjnym są skany przedmiotów potrzebnych w podróży, rozrzuconych po książce w formie zakładek, częściowo przesłaniających tekst. Oprócz nich wiodący motyw stanowi tumbleweed - pustynna roślina przemieszczająca się pod wpływem wiatru, której większe i mniejsze fragmenty “wsypane” są pomiędzy kolejne karty. Całość uzupełniają wektorowe rysunki interpretujące treść. Książka drukowana jest na papierze niepowlekanym trzema kolorami Pantone, imitującymi naturalny kolor tumbleweed. Zamiast tradycyjnej okładki blok owinięty jest obwolutą, którą można rozłożyć do plakatu, ilustrującego w sposób abstrakcyjny relacje między częściami książki. Dobrane materiały i forma ksiązki mają zachęcić czytelnika do dodawania własnych notatek i przemyśleń.
Obcość/Obecność
We wrześniu i październiku 2022 roku regularnie dosiadałam się do seniorów siedzących na osiedlowych ławeczkach i prowadziłam luźne rozmowy. Tematem, który powracał w trakcie tych spotkań była samotność. Moi rozmówcy często podkreślali, jak dużą przyjemność sprawia im sam fakt, że ktoś się dosiadł, dotrzymuje im towarzystwa i poświęca uwagę. Wielu z nich brakuje kontaktu z drugim, w szczególności młodszym, człowiekiem. Słabe relacje sąsiedzkie, rozluźnione kontakty z rodziną, odejście najbliższych potęgują rosnącą samotność. Czas spędzony na osiedlowej ławce to ich sposób na spotkanie z innym człowiekiem. Często nie szukają oni nawet rozmowy – wystarcza im samo poczucie obecności drugiej osoby. Podczas tych rozmów zrodził się pomysł na tą interaktywną instalację o nazwie „Obcość/obecność” złożoną z neonu oraz osiedlowej ławki. Dane techniczne: taśma neon flex umieszona na plexi o grubości 3mm i formacie 2m x 1m dwa czujniki odległości osiedlowa ławka Praca zrealizowana jako praca dyplomowa. Wydział Grafiki, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie Pracownia Multimedialnej Kreacji Artystycznej Promotor: Piotr Welk
„Nic nie wiem, wszystko czuję”
Mamyprawa.kronika.org.pl to strona internetowa stanowiąca inspirację i dostarczająca narzędzi do działania na rzecz pozytywnych zmian w placówkach oświatowych. Adresowana jest w szczególności do młodzieży szkolnej, kadry pedagogicznej, rodziców, a także wszystkich osób zainteresowanych funkcjonowaniem systemu szkolnictwa. Stanowi podsumowanie projektu edukacyjnego „Nic nie wiem, wszystko czuję” realizowanego przez bytomskie Centrum Sztuki Współczesnej Kronika we współpracy ze śląskimi szkołami, Uniwersytetem Śląskim i stowarzyszeniem dO!PAmina Lab. Na mamyprawa.kronika.org.pl można zapoznać się m.in. z raportem „Młodzi o Szkole” przygotowanym przez Stowarzyszenie dO!PAmina Lab (Anna Cieplak, Anna Dęboń, Elżbieta Nowak, Robert Strzała). Strona umożliwiła udostępnienie jego wyników szerokiemu gronu odbiorców w atrakcyjnej, przykuwającej uwagę i przejrzystej formie, eksponującej kluczowe pytania i odpowiedzi. Raport jest zbiorem danych pozyskanych od młodych osób jasno zwracających uwagę na problemy, z jakimi zmaga się młodzież szkolna takimi jak przeciążenie obowiązkami (na co wskazało 75 proc. ankietowanych) czy przemoc (40 proc. doświadczyło jej bezpośrednio). Mamyprawa.kronika.org.pl nie tylko stawia diagnozy, ale wskazuje też ścieżki pozytywnych zmian. Znalazły się na niej opisy warsztatów DIY (zrób to sam_) poświęconych budowaniu szkoły marzeń, które każdy może przeprowadzić na własną rękę – indywidualnie lub w grupach. Artystki i artyści biorący udział w projekcie (Maciej Cholewa, Dorota Hadrian, Dominika Malska, Gary Marshall-Stevens, Sylwester Piechura) proponują proste działania wspierające świadomą ekspresję myśli i emocji, komunikację między dorosłymi i dziećmi opartą na wzajemnym szacunku czy techniki relaksacyjne. Na stronie można również przeczytać obszerny tekst „Nie czas odchodzić. O potencjalne (edukacyjnym) obywatelskiego nieposłuszeństwa” autorstwa literaturoznawcy i polonisty Krystiana Korytko. Stronie internetowej towarzyszy zestaw animacji, grafik w formie memów udostępnionych w wybranych social mediach używanych przez grupy docelowe.
ANTY
Antymateria to warszawski producent wysokiej jakości, stalowych, miejskich rowerów premium, obecny 10 lat na polskim rynku. Dzisiejszy klient rowerów premium, jest inny niż ten sprzed 10 lat. Częściej wybiera rower, którym może wyjechać poza miasto, do lasu. Antymateria odpowiada na ten trend szytymi na miarę produktami, z kategorii graveli i rowerów przełajowych. Jednak identyfikacja wizualna oraz język marki bazujące na MIEJSKOŚCI Antymaterii, nie wspierały wystarczająco nowych produktów. Nadszedł najwyższy czas, by zmienić strategię marki oraz branding Antymaterii. Rozmawialiśmy z klientami oraz heavy userami rowerów premium, przeanalizowaliśmy działania konkurencji w Polsce i na świecie, w końcu odtworzyliśmy ścieżkę zakupową. Antymateria jest kojarzona z możliwością kastomizacji produktu. To znakomicie rezonuje z coraz istotniejszym oczekiwaniem klientów, co do indywidualnego wyglądu i przeznaczenia rowerów. Nie miało to jednak odzwierciedlenia w brandingu i komunikacji marki. Logo, język, elementy graficzne na ścieżce zakupowej Antymaterii nie budowały doświadczenia rowerów premium tworzonych na indywidualne potrzeby swoich klientów. Rower premium jest jak droga biżuteria – projektowany pod konkretną osobę, robiony z jubilerską dokładnością i zachwycający swoim wyglądem. W nowej strategii marki, to osoba kupująca rower jest TWÓRCĄ. Ma wpływ na wygląd, cechy funkcjonalne i typ roweru jaki powstaje dla niej. Doświadczeni pracownicy Antymaterii niemalże kroją i szyją swoje rowery dla klientów. W wyniku tej wyjątkowej kreacji powstaje unikatowy i jedyny w swoim rodzaju rower. By nadać znaczenia zmianie jaka zachodzi w życiu marki, zdecydowaliśmy się na skrócenie słowa Antymateria, do pierwszego członu – ANTY. Nowa odsłona nazwy oprócz charakteru, zyskała również znaczenia, poprzez manifest podkreślający przekonania marki. Inspiracją do stworzenia identyfikacji ANTY, stała się kojarzona z marką precyzja działania oraz motyw drogi, którą możemy przemierzać dzięki jej produktom. Precyzja przełożona została na stabilny krój pisma, którym posługujemy się w nowej identyfikacji. Pierwsza litera nazwy marki w logotypie, dzięki swojej wyjątkowej formie oddaje charakter mobilności, ruchu. To odniesienie nawiązuje też do możliwości przemieszczania się na swoich zasadach, spersonalizowanym i współtworzonym z marką rowerem. Logotyp w wersji herbowej, nawiązuje do rzemieślniczego charakteru marki, który wpisany jest w DNA ANTY. Wszystkie rowery tworzone przez markę, są spersonalizowane i szyte na miarę. System logotypu, zaprojektowany jest w sposób, który pozwala na elastyczne stosowanie brandingu, w zależności od potrzeb komunikacyjnych. Komunikacja w social mediach wykorzystuje motyw linii – drogi. Materiały reklamowe marki są budowane w oparciu o logotyp ANTY – stosowany jako główny element graficzny. Ważne - system marki musiał być łatwy w użyciu - gdyż klient musi sam poradzić sobie z implementacją i stosowaniem go na codzień. Dodatkowo: W zakres projektu nie wchodzi obecna strona internetowa - niestety czekamy na możliwość pracy nad nią ze względów budżetowych.
Publikacja "O wyczekiwaniu"
Publikacja „O wyczekiwaniu” prezentuje chwiejną kondycję współczesnego świata z perspektywy czwórki fotografów: Beaty Długosz, Marzeny Kolarz, Michała Łuczaka i Jakuba Pierzchały. Podstawę teoretyczną projektu stanowiły eseje Krzysztofa Siatki i Bartłomieja Dobroczyńskiego. Współpraca z twórcami reprezentującymi wyraziste i różnorodne podejścia zarówno do medium fotograficznego jak i do tematu zaważyła na formie publikacji. Całość publikacji składa się z pięciu odrębnych książek umieszczonych w tekturowym pudełku-etui. Cztery książki są dedykowane poszczególnym fotografom, piąta jest książką demokratyczną i zawiera dwa eseje teoretyczne. Celem projektu było stworzenie jednej spójnej publikacji przy równoczesnym ukazaniu różnorodnych postaw twórczych. Mimo dużego zróżnicowania materiału wyjściowego projekt utrzymany jest w rygorze i surowości, które nadają mu spójność wizualną. W skład publikacji „O wyczekiwaniu” wchodzą: 1. „Convulsio”, Beata Długosz Zamaskowani „pątnicy” wyznaczają zamknięty obieg bez wyjścia. Z misterów nie ma ucieczki: powtarzają się cyklicznie, podobnie jak kryzysy i zarazy. leporello, format po złożeniu 90x120 mm (rozłożone 1620x120 mm) środek: druk ploterowy na papierze Awagami Bambo110 g/m2; okładka: papier Glam Blush 290 g/m2, druk cyfrowy, hotstamping 2. „Pozostałości”, Marzena Kolarz Pozostawienie znaku równości między śmieciami a pozostałościami w sensie materialnym jak i symbolicznym i nie-fizycznym. Zbiór nielinearny i nieregularny do samodzielnej eksploracji. format 120x160 mm, liczba stron 76, druk offsetowy, papier środka Circle 80 g/m2, papier okładki SH Recycling Grass 350 g/m2, oprawa zeszytowa, publikacja do rozdzierania stron 3. „04-23-1-06-225-1-00”, Michał Łuczak Obrazy śmierci w kategoriach ludzkich są już od dawna przeceniane – najwyższa pora nadać rangę obrazom nie-ludzi. Fotografie powstały w Puszczy Karpackiej w grudniu 2020 i maju 2021. format 157x210 mm, liczba stron 44, druk offestowy, papier środka i okładki Circle 150 g/m2, oprawa zeszytowa 4. „Blackout”, Jakub Pierzchała Czternaście przystani czasu zarazy – dawniej symboli uprzemysłowienia, dziś konsulatów największych trucicieli – tworzy osobliwy cykl portretów peryferyjnego miasta w Europie. Przez sześć tygodni w trakcie pandemii opustoszałe miasto pogrąża się w ciemnościach na cztery godziny, paradoksalnie wyspami światła stają się stacje benzynowe. format 195 x 293 mm, liczba stron 28, druk offsetowy, papier środka Arctice Volume White 150 g/m2, papier okładki Arctice Volume White 250 g/m2, oprawa zeszytowa 5. „O wyczekiwaniu” Krzysztof Siatka, „Patagonia” Bartłomiej Dobroczynski eseje teoretyczne, książka demokratyczna, format 195x260 mm, liczba stron 52, druk offsetowy, papier środka i okładki Circle 80 g/m2, oprawa zeszytowa 6. Pudełko-etui, tektura 1,5 mm, sitodruk (czarny I biały), wymiar po złożeniu 210 x 310 x 30 mm (rozłożone 481 x 435 mm) Autorzy fotografii: Beata Długosz, Marzena Kolarz, Michał Łuczak, Jakub Pierzchała Autorzy tekstów: Bartłomiej Dobroczyński, Krzysztof Siatka Redakcja, korekty, przekład na angielski: Błażej Bauer Koncepcja, projekt graficzny, dtp: Katarzyna Wojdyła ISBN: 978-83-8084-868-9 Wydawnictwo Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie Nakład: 300 szt Premiera 3 marca 2023 r. Publikacja towarzyszyła wystawie pod tym samym tytułem. Wystawa miała miejsce w Galerii Podbrzezie w Krakowie od 3.03 do 24.03.2023 r. Dodatkowe linki: Podgląd na poszczególne książki w publikacji: CONVULSIO: https://www.flipsnack.com/E86A7577C6F/convulsio-beata-d-ugosz-ukax2ylpma.html POZOSTAŁOŚCI: https://www.flipsnack.com/E86A7577C6F/pozosta-o-ci-marzena-kolarz.html 04-23-1-06-225-1-00: https://www.flipsnack.com/E86A7577C6F/04-23-1-06-225-a-00-micha-uczak.html BLACKOUT: https://www.flipsnack.com/E86A7577C6F/blackout-jakub-pierzcha-a.html ESEJE: https://www.flipsnack.com/E86A7577C6F/o-wyczekiwaniu-k-siatka-oraz-patagonia-b-dobroczynski.html GALERIA PODBRZEZIE: https://galeriapodbrzezie.up.krakow.pl/2023/03/25/o-wyczekiwaniu/ PROJEKT NA STRONIE AUTORKI: https://www.kwojdyla.pl/o-wyczekiwaniu/
Chów przemysłowy to cierpienie
„Chów przemysłowy to cierpienie” to dyplom magisterski powstały pod kierunkiem prof. Lecha Majewskiego i obroniony we wrześniu 2022 roku na wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jest to projekt kampanii społecznej, której celem jest zwrócenie uwagi na to, jak cierpią zwierzęta w chowie przemysłowym. Przetrzymywanie, transport i ubój odbywają się w strasznych warunkach, często z łamaniem prawa. Żywe istoty traktowane są jak nic nieczujące przedmioty. Skala cierpienia jest ogromna i wciąż zbyt mało ludzi zdaje sobie z niej sprawę. Dlatego zaprojektowałam serię plakatów i ulotek pokazujących najbardziej rażące przykłady systemowego okrucieństwa wobec zwierząt w chowie przemysłowym. Nie chciałam epatować drastycznością, która często odstrasza. Stworzyłam minimalistyczne grafiki wsparte sugestywnymi komunikatami, przedstawiające ślady cierpienia, puste miejsca po zwierzętach, które zostały zabite. Chciałam, aby prace nie tylko informowały, ale także wzbudzały emocje i refleksje u odbiorcy, które mogłyby przyczynić się do podjęcia konkretnych dziań, zmiany nawyków i decyzji konsumenckich. Dyplom składa się z 10 plakatów w formacie B1 i 10 dwustronnych ulotek w formacie A6. Praca nad projektem została poprzedzoną gruntowną kwerendą tematyczną, podczas której badałam sytuację zwierząt hodowlanych zarówno w Polsce jak i na świecie. Merytorycznie konsultowałam się również z przedstawicielami Fundacji Viva!, zajmującej się walką o prawa zwierząt. To dla niej stworzyłam prace, które opatrzone są logotypem fundacji oraz odnośnikiem do strony internetowej: viva.org.pl . Projekty były pokazywane w social mediach Vivy. Planowane jest także zaprezentowanie prac w przestrzeni miejskiej. Dyplom został wybrany jako jeden z najlepszych w roku akademickim 2022/2023 warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był prezentowany na corocznym przeglądzie wybranych dyplomów ASP „UpComing”, gdzie otrzymał honorowe wyróżnienie Muzeum ASP. Jeden z plakatów dyplomowych został zakwalifikowany i zaprezentowany na wystawie Konkursu Głównego 28. Międzynarodowego Biennale Plakatu w Warszawie w 2023 roku. Projekt został opisany w magazynie Vogue. O dyplomie opowiadałam również w Radiu Nowy Świat, Radiu Campus i w TVP Kultura.
MUZEUM NARODOWE W GDAŃSKU / rebranding
Po wielu latach jedna z najwybitniejszych polskich instytucji kultury – Muzeum Narodowe w Gdańsku – postanowiła otworzyć zupełnie nowy rozdział w swojej historii i przeprowadzić całkowitą metamorfozę wizualną. Jako kreatywny zespół byliśmy bardzo podekscytowani, że możemy być częścią tej zmiany. Nasz cel był zarówno prosty, jak i bardzo ambitny: stworzenie odpowiedniej tożsamości marki, która jest wysoce elastyczna i odporna na stale zmieniające się trendy. Idea „okna na świat sztuki” jest głównym pomysłem zarówno na sam znak, jak również cały system identyfikacji wizualnej Muzeum Narodowego w Gdańsku. Chcieliśmy koncepcyjnie identyfikację sprowadzić jedynie do narzędzia pokazującego bogate muzealne zbiory. Identyfikacja w założeniu miała nie być nadrzędnym elementem, jednak będąc bardzo elastyczną i dającą się swobodnie formować dzięki dosłownie kilku wyrazistym elementom miała budować rozpoznawalny wizerunek zróżnicowanej ofertowo instytucji kultury. Znak w przypadku naszego rozwiązania jest jedynie dopełnieniem pełnej identyfikacji. W założeniu i od początku znak oraz jego pochodne są jedynie dyskretnymi narzędziami, które podkreślają bogactwo zbiorów muzeum oraz zapraszają widzów do różnorodnego i wielowymiarowego świata sztuki. Całość identyfikacji ma bardzo elastyczny charakter, który ma podkreślać również indywidualność każdej z ekspozycji stałych, oddziałów, czy też wystaw czasowych. Ważnym elementem całości jest także to, iż identyfikacja daje dużą autonomię twórcom pracującym przy kolejnych projektach firmowanych przez Muzeum Narodowe w Gdańsku. Wszystkie oddziały Muzeum zostały zunifikowane w taki sposób, iż wszystkie działają na rzecz rozpoznawalności głównego brandu, czyli marki MUZEUM NARODOWEGO w GDAŃSKU. Identyfikacja mimo swojej elastyczności buduje jeden rozpoznawalny wizerunek gdańskiego Muzeum Narodowego przy zachowaniu dużej różnorodności każdego z projektów firmowanych przez tę instytucję. Projekt otrzymał już BRĄZ na European Design Awards w kategorii MOTION LOGO oraz uzyskał tytuł FINALISTY w kategorii Zintegrowana Identyfikacja Wizualna. Otrzymał także GRAND PRIX w Paryżu na DNA Paris Design Awards, gdzie przyznano naszej identyfikacji również zaszczytny tytuł: GRAPHIC DESIGN OF THE YEAR.
Sainer Koloor – identyfikacja wizualna wystawy
Projekt: Patryk Hardziej Aranżacja wystawy: Biuro Kreacja Foto: Rafał Kołsut Identyfikacja wystawy Sainer Koloor w Muzeum Narodowym w Gdańsku (kuratorka: Agata Abramowicz). Przemysław Blejzyk 'Sainer' to młody, ale rozpoznawalny międzynarodowo artysta. Jego wystawa w muzeum Narodowym w Gdańsku jest pierwszą tak dużą ekspozycją tego twórcy. Na potrzeby wystawy zaprojektowana została komunikacja wizualna począwszy od specjalnie przygotowanej na siatkach pikselowej typografii, plakaty, zaproszenia po podpisy i opracowanie graficzne etykiet.
Moja matka moja córka
„Moja matka moja córka” to wydawnictwo zawierające zbiór wywiadów, którego centralnym tematem są relacje matek i córek, a także ich społeczne i kulturowe role przekładające się na uprawianą przez nie sztukę. W projekcie książki wykorzystano nić, jako symbol więzi, która łączy kobiety na całe życie, ale potrafi również je ograniczać. Perforacja na okładce pozwala na wyhaftowanie książki według jednego z kilkunastu wzorów. Każdy wzór, dedykowany dla poszczególnych artystek, rozpoczyna z nimi wywiad. Igła i nić do haftu, schowane są w tylnim skrzydełku książki. Rękodzieło to, jest również ważne jako odniesienie do dwóch stron macierzyństwa. Podczas gdy na awersie znajdujemy idealny obrazek, rewers haftu często kryje kręte drogi nitki i nieporządek. Układ typograficzny, z wyraźnymi wypuszczonymi linijki tekstu i podkreśleniami w dialogach, również nawiązuje do wyszywania. Intensywny turkus w całej publikacji to świadome odejście od tonacji beżu i różu, powszechnie wykorzystywanych do przedstawienia tematu macierzyństwa. Złota okładka, symbolizująca sacrum macierzyństwa, ma tendencje do ścierania, która podczas użytkowania książki zaciera blask wydawnictwa. Format 168 x 238 mm, 240 str., nakład 200 egz.
stgu
Stowarzyszenie Twórców Grafiki Użytkowej zostało powołane do życia w 2004 roku z inicjatywy grupy projektantów z Warszawy. Ideą STGU jest obrona niezależności twórczej i zasad rzetelnego, profesjonalnego designu oraz dbanie o prestiż zawodu projektanta. STGU działa na rzecz promowania dobrych praktyk, wypowiada się w kwestii etyki w projektowaniu, wspiera inicjatywy prospołeczne i bierze czynny udział w dyskusji na temat funkcji grafiki użytkowej. W ostatnich latach pracowaliśmy m.in. nad konkursem na identyfikacją Muzeum Getta Warszawskiego oraz konkursem na projekt systemu informacji miejskiej dla Krakowa.
do pobrania
w ramach programu własnego Centrum Rozwoju Przemysłów Kreatywnych:
Rozwój Sektorów Kreatywnych.